-
1 przekąsić
-szę, -sisz; imp -ś; vt perfprzekąsić coś — to have a bite to eat (pot)
* * *pf.- szę -sisz (= zjeść trochę) have a bite to eat; przekąsić czymś ( pijąc alkohol) eat sth to follow a glass of wine, vodka, etc.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekąsić
-
2 przeką|sić
pf Ⅰ vt to nibble, to have a snack; to have a bite to eat pot.- mam ochotę coś przekąsić I fancy a snackⅡ vi (zjeść po wypiciu alkoholu) to eat- wypili po kieliszku wódki i przekąsili ogórkiem they each had a glass of vodka and a gherkin to go with itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeką|sić
-
3 przetrą|cić
pf vt pot. 1. (nadwerężyć, uszkodzić) to injure- pies z przetrąconą łapą a dog with an injured a. lame paw- przetrącić sobie rękę/nogę to injure one’s arm/leg- przetrącił jej kamieniem rękę he injured her arm with a stone- po wypadku miał przetrącony kręgosłup i nogę after an accident he had a damaged spine and leg2. pot. (przekąsić) to have a bite (to eat) pot.- przetrąćmy coś przed obiadem let’s have a bite before lunchThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przetrą|cić
См. также в других словарях:
przekąsić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przekąsićkąszę, przekąsićsi, przekąsićkąś {{/stl 8}}{{stl 7}} zjeść niewiele czegoś, zwykle między regularnymi posiłkami; przegryźć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś przekąsić przed obiadem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekąsić — dk VIa, przekąsićkąszę, przekąsićsisz, przekąsićkąś, przekąsićsił, przekąsićkąszony «zjeść trochę dla zaspokojenia głodu, zjeść coś między regularnymi posiłkami, przegryźć; zjeść coś po wypiciu wódki, zagryźć, zakąsić» Przed obiadem trzeba coś… … Słownik języka polskiego
mały — 1. Mała godzinka, godzina, małe pół godziny, mały kwadrans, kwadransik itp. «mniej niż godzina, pół godziny, kwadrans itp.»: Pan wybaczy, muszę wydać dyspozycje w kuchni, wrócę za mały kwadransik. K. I. Gałczyński, Porfirion. 2. żart. Małe co… … Słownik frazeologiczny
przetrącić — dk VIa, przetrącićcę, przetrącićcisz, przetrącićtrąć, przetrącićcił, przetrącićcony 1. pot. «nadwerężyć, uszkodzić jakąś część ciała przez uderzenie; rozbić, zwichnąć, złamać itp.» Przetrącić sobie nogę. Przetrącić komuś kamieniem rękę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
przetrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przetrącićcę, przetrącićci, przetrącićtrąć, przetrącićcony, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złamać, zwichnąć przez uderzenie nogę, rękę, kręgosłup itp. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień