-
1 промчаться
przegalopować разг., przegonić, przemknąć, śmignąć -
2 пронестись
-
3 прогнати
prohnatyдієсл. -
4 pack
[pæk] 1. n( packet) paczka f; ( back pack) plecak m; ( of hounds) sfora f; ( of people) paczka f (inf); ( of cards) talia f2. vtpakować (spakować perf); ( press down) przyciskać (przycisnąć perf); ( COMPUT) upakowywać (upakować perf)3. vito pack into — wpakowywać (wpakować perf) do +gen (inf)
to send sb packing ( inf) — odprawiać (odprawić perf) kogoś, przeganiać (przegonić perf) kogoś (inf)
Phrasal Verbs:- pack in- pack off- pack up* * *[pæk] 1. noun1) (things tied up together or put in a container, especially to be carried on one's back: He carried his luggage in a pack on his back.) tłumok2) (a set of (fifty-two) playing-cards: a pack of cards.) talia3) (a number or group of certain animals: a pack of wolves / a wolf-pack.) sfora4) (a packet: a pack of cigarettes.) paczka2. verb1) (to put (clothes etc) into a bag, suitcase or trunk for a journey: I've packed all I need and I'm ready to go.) pakować2) (to come together in large numbers in a small space: They packed into the hall to hear his speech.) tłoczyć się•- packing- packing-case
- packed out
- packed
- pack off
- pack up -
5 shoo
[ʃuː] 1. exclsio, a kysz2. vt* * *[ʃu:] 1. interjection(an exclamation used when chasing a person, animal etc away.) sio, a kysz2. verb(to chase away: She shooed the pigeons away.) wypłaszać -
6 перегнать
глаг.• przegnać• przegonić• prześcigać• prześcignąć• wyprzedzać• zdystansować -
7 chasse
1. myślistwo2. pogoń3. polowanie4. polować5. pościg6. przegonić7. wygnanie8. wygonić9. wypędzić10. łowiectwo
См. также в других словарях:
przegonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przeganiać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj … Słownik języka polskiego
przegnać — → przegonić … Słownik języka polskiego
przeganiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeganiaćam, przeganiaća, przeganiaćają, przeganiaćany {{/stl 8}}– przegonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeganiaćnię, przeganiaćni, przeganiaćgoń, przeganiaćniony, {{/stl 8}}przegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeganiać — ndk I, przeganiaćam, przeganiaćasz, przeganiaćają, przeganiaćaj, przeganiaćał, przeganiaćany forma ndk czas. przegonić (p.) przeganiać się «biegnąc, jadąc, szybko idąc wyprzedzać jeden drugiego» Biegnąc przeganiali się wzajemnie … Słownik języka polskiego
wyprzedzić — dk VIa, wyprzedzićdzę, wyprzedzićdzisz, wyprzedzićprzedź, wyprzedzićdził, wyprzedzićdzony wyprzedzać ndk I, wyprzedzićam, wyprzedzićasz, wyprzedzićają, wyprzedzićaj, wyprzedzićał, wyprzedzićany «pozostawić w tyle za sobą kogoś, z kim się szło,… … Słownik języka polskiego
prze- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek nadający następujące (m.in.) odcienie znaczeniowe czasownikom, z których tematami się łączy : {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}} przebycie jakiejś przestrzeni, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}przebiegać, przepływać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień