-
1 przeciwstawiać
impf ⇒ przeciwstawić* * *-wiam, -wiasz, -wić; perf; vt* * *ipf.przeciwstawić pf. contrast, contrapose, set against; (= skonfrontować) confront; przeciwstawić coś czemuś contrast sth with sth.ipf.przeciwstawić się pf. oppose, defy, counter; przeciwstawiać się komuś stand up to sb, oppose sb; przeciwstawiać się czemuś oppose sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstawiać
-
2 przeciwstawiać się
vrprzeciwstawiać się komuś — to stand up to sb, to oppose sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstawiać się
-
3 przeciwstawiać się
• resist• withstandSłownik polsko-angielski dla inżynierów > przeciwstawiać się
-
4 protestować
-uję, -ujesz, za-; perf; viprotestować (przeciwko czemuś) — to protest (against lub about sth)
* * *ipf.(= przeciwstawiać się) protest (przeciw l. przeciwko komuś/czemuś against l. about sb/sth); (= sprzeciwiać się) object (przeciw l. przeciwko komuś/czemuś to sb/sth); protestuję! I object!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > protestować
-
5 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
6 stawiać się
impf ⇒ stawić się* * *(-am, -asz); vr( zgłaszać się) perf; stawić to report; (pot: przeciwstawiać się) perf; postawić to put one's foot downstawiać się w czyimś położeniu — to put o.s. into sb's shoes
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stawiać się
-
7 kontrast|ować
impf Ⅰ vt (przeciwstawiać) to contrast, to juxtapose- kontrastować kolory to juxtapose contrasting colours- autor kontrastuje ze sobą te dwie postawy the author contrasts these two attitudes ⇒ skontrastowaćⅡ vi (odróżniać się) to contrast- ciemne włosy kontrastują z (jego) jasną karnacją his dark hair contrasts with his fair complexion- kontrastujące kolory contrasting coloursThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kontrast|ować
-
8 przeciwstaw|ić
pf — przeciwstawi|ać impf Ⅰ vt 1. (skonfrontować) to juxtapose (coś czemuś sth with sth); to contrast (coś czemuś sth with sth); to oppose (coś czemuś sth to sth)- przeciwstawienie dobra i zła the juxtaposition of good and evil2. (w walce) to oppose- tej sile Polska mogła przeciwstawić niespełna milion żołnierzy Poland could only muster just under a million men against such a forceⅡ przeciwstawić się — przeciwstawiać się to oppose, to defy (komuś/czemuś sb/sth); to stand up (komuś to sb)- mało było odważnych, którzy by mu się przeciwstawili there were but a few brave people who would stand up to him- załoga przeciwstawiła się decyzji zarządu the employees opposed a. defied the board’s decision- przeciwstawić się woli rodziców to rebel against one’s parent’s wishesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstaw|ić
-
9 stawia|ć
impf Ⅰ vt 1. (umieszczać, ustawiać) to put- stawiać filiżanki/talerze na stole to put cups/plates on the table- stawiać komuś bańki to cup sb przest.- stawiać komuś pijawki to apply leeches to sb przest.- stawiać horoskop to draw up a horoscope- stawiać pasjansa to play patience- stawiakarty a. kabałę to tell fortunes by cards- stawiać sidła to lay a. set a snare- stawiać stopnie to give marks- stawiać kogoś pod pręgierz a. pod pręgierzem to pillory sb- często stawiał dziecko do kąta he often put the child in the corner2. (podnosić do góry) to turn a. put up- stawiać kołnierz to turn up a. raise one’s collar- stawiać żagle to make sail, to set sail3. (nadawać pozycję pionową) to stand up, to set [sth] upright [kieliszek, wazon]- zaczęła już stawiać dziecko na nóżki she’s begun to get the baby to stand4. (budować) to build [dom, piec]; to erect [rusztowanie, pomnik]; to put up [namiot, płot] 5. (przedstawiać) stawiać komuś ultimatum to issue a. deliver a. give an ultimatum to sb- stawiać diagnozę to make a diagnosis6. (wykładać jako stawkę w grze) stawiaać na konia na wyścigach to (put a) bet on a horse at the races 7. pot. (fundować) to stand pot.- stawiać komuś obiad/drinka to stand sb lunch/a drinkⅡ stawiać się pot. (przeciwstawiać się) to rebel (komuś a. wobec kogoś against sb)- stawiać się rodzicom to rebel against one’s parents■ stawiać kogoś w złym/dobrym świetle to present sb/sth favourably/unfavourably, to place sb in an unfavourable/a favourable light- stawiać coś komuś przed oczy a. przed oczami to make sb aware of sth- stawiać coś na głowie to put the cart before the horse- stawiać coś pod znakiem zapytania to place sth under a question mark- stawiać kogoś na nogi (poprawiać stan) to stand sb on their feet; (zmuszać do działania) to have sb back on their feet- stawiać kogoś przed faktem dokonanym to present sb with a fait accompli- stawiać kogoś w trudnej/przykrej sytuacji to place sb in a difficult/an unpleasant situation- stawiać na kimś/czymś krzyżyk to write sb/sth off- stawiać na kogoś/coś to count on sb/sth- stawiać na swoim to have one’s way- stawiać pierwsze kroki to take one’s first steps- stawiać przeszkody to pose obstacles- stawiać się na równi z kimś to consider oneself sb’s equal- stawiać kogoś/coś poza nawias a. poza nawiasem to ignore sb- stawiać kogoś/coś wysoko to regard sb/sth highly, to think highly of sb/sth- stawiać kogoś/coś za wzór a. za przykład to put sb/sth forward as a model- stawiać między czymś a czymś/między kimś a kimś znak równości to equate sth with sth/sb with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stawia|ć
-
10 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
-
11 zdecydowani|e
Ⅰ sv ⇒ zdecydować Ⅱ n sgt determination, resoluteness, conviction- brak zdecydowania shilly-shallying, irresoluteness- postępować ze zdecydowaniem to act determinedly a. with conviction- ruchy pełne zdecydowania movements full of determinationⅢ adv. 1. (stanowczo) absolutely- zdecydowanie przeciwstawiać się czemuś to oppose sth absolutely a. decidedly- urodził się w Kanadzie, ale zdecydowanie czuje się Anglikiem he was born in Canada, but feels English2. (wyraźnie) definitely, decidedly- zdecydowanie komunistyczne/konserwatywne poglądy staunchly Communist/Conservative views- ten samochód jest zdecydowanie lepszy niż mój poprzedni this car is definitely better than my previous one- dzisiaj pacjent czuje się zdecydowanie lepiej niż wczoraj the patient feels decidedly better today than yesterdayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdecydowani|e
См. также в других словарях:
przeciwstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciwstawiaćam, przeciwstawiaća, przeciwstawiaćają, przeciwstawiaćany {{/stl 8}}– przeciwstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeciwstawiaćwię, przeciwstawiaćwi, przeciwstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wysuwać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… … Słownik frazeologiczny
udry — pot. Iść, pójść z kimś na udry «zdecydować się na otwartą walkę z kimś, przeciwstawiać się komuś»: Bohater tej sztuki dr Stockmann zostaje ogłoszony przez swoich współobywateli za wroga ludu i wypowiadając im zaciętą walkę, oświadcza:… … Słownik frazeologiczny
alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… … Słownik języka polskiego
antagonizować — ndk IV, antagonizowaćzuję, antagonizowaćzujesz, antagonizowaćzuj, antagonizowaćował, antagonizowaćowany «przeciwstawiać sobie osoby, grupy, siły, doprowadzać je do wzajemnej wrogości; wywoływać antagonizm, skłócać» Stale antagonizował swoich… … Słownik języka polskiego
bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł … Słownik języka polskiego