-
1 świadczyć
świadczyć [ɕfjatʧ̑ɨʨ̑]wy\świadczyć komuś grzeczność/przysługę jdm Höflichkeit erweisen/einen Gefallen tunII. vi1) ( zeznawać) aussagen, bezeugen\świadczyć przeciwko oskarżonemu/na korzyść oskarżonego als Zeuge zu Ungunsten/zu Gunsten des Angeklagten aussagen2) ( wskazywać)\świadczyć o czymś von etw zeugen, etw bestätigento świadczy o tym, że... das zeugt davon, dass...3) to dobrze/źle o niej świadczy das wirft ein gutes/schlechtes Bild auf sie
См. также в других словарях:
poszlaka — ż III, CMs. poszlakaace; lm D. poszlakaak praw. «dowód niezupełny, okoliczność przemawiająca na niekorzyść oskarżonego (podejrzanego), nie będąca jednak bezpośrednim dowodem jego winy» Wątpliwe, niepewne poszlaki. Oskarżenie opierało się na… … Słownik języka polskiego
oskarżony — oskarżonyżeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oskarżyć (p.) oskarżony, oskarżona w użyciu rzecz. «osoba, przeciwko której wszczęto postępowanie karne, ktoś postawiony w stan oskarżenia; podsądny, podsądna» Sąd wymierzył oskarżonemu karę. ∆… … Słownik języka polskiego