-
1 proruptus
proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *Proruptus, Participium, siue Nomen ex participio: vt Proruptus murus. Derompu.\Prorupta audacia. Ci. Une hardiesse fort oultrecuidee et temeraire.\Proruptae munitiones. Caesar. Rompues.\Mare proruptum. Virgil. Coulant impetueusement.
См. также в других словарях:
Heliothis — Heliothis … Wikipédia en Français
proruption — pshən noun ( s) Etymology: Late Latin proruption , proruptio action of bursting forth, from Latin proruptus (past participle of prorumpere) + ion , io ion : a bursting forth : the state of being protuberant or distended proruption in form reduces … Useful english dictionary