Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

proprietas

  • 1 proprietas

    proprietas proprietas, atis f собственность

    Латинско-русский словарь > proprietas

  • 2 proprietas

    proprietas proprietas, atis f наличие

    Латинско-русский словарь > proprietas

  • 3 proprietas

    proprietās, ātis f. [ proprius ]
    1) особенность, своеобразие ( rerum C); особое значение (verborum Q, Dig); свойство, черта, признак (alicujus rei C, L etc.)
    2) право собственности, владение, обладание ( litem proprietatis movere Dig)
    nuda p. Dig — голая собственность, т. е. без права пользования ею ( поскольку это право принадлежит другому)

    Латинско-русский словарь > proprietas

  • 4 PROPRIETAS

    property - свойство; то, что проистекает из сущности вещей; так, например, тепло исходит от огня; постигается как проистекающее из сущности только умом.

    Латинские философские термины > PROPRIETAS

  • 5 proprietas

    1) свойственность, свойство (1. 9 § 1 D. 38, 1);

    verborum scripturae (1. 2 § 1 D. 44, 7).

    2) собственность: a) вооб. = dominium, напр. прот. possessio (1. 38 § 10 D. 22, 1);

    propr. plena, solida (1. 2 pr. D. 7, 4. 1. 26 pr. D. 33, 2. 1. 33 D. 4, 3. 1. 9 § 6 D. 41, 1);

    b) особ. собственность без права пользования прот. ususfructus (1. 15 § 1 D. 2, 8. 1. 3 § 2. 1. 12 § 4. 1. 13 § 4 D. 7, 1. 1. 10 D. 7, 9. 1. 78 § 3 D. 23, 3. 1. 15 § 8 D. 43, 24. Gai. II. 30. 33);

    dominus proprietatis s. proprietarius, тот, кто имеет собственность без права пользования, прот. fructuarius (1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 12 § 4. 5. 1. 13 pr. 1. 15 § 7. 1. 22. 25 § 1 et seq 1. 72 D. 7, 1. 1. 12 D. 9, 2. 1. 20. 22 pr. D. 39, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > proprietas

  • 6 PROPRIETAS (PROPERTY)

    свойство; субстанциальное свойство. См. PROPRIUM.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > PROPRIETAS (PROPERTY)

  • 7 plenus

    (adi.) полный, напр. ventre ple no mulier, беременная (1. 84 D. 29, 2);

    plenis uberibus oves (1. 48 § 2 D. 41, 1); совершенный, оконченный = completus: pro pleno habere annum coeptum (1. 8 D. 50, 4);

    annum agere plenum XIX (1. 74 § 1 D. 36, 1); комплектный, полный числом;

    pl. grex (1. 170 § 4 D. 7, 1. 1. 21 D. 33, 5); полный, целый, Falcidiam plenam retinere (1. 16 pr. D. 35, 2);

    pl. legata praestare (1. 17 eod. 1. 2 § 1 D. 18, 6. 1. 51 § 3 D. 21, 2. 1. 5 D. 46, 1. 1, 95 § 3 D. 46, 3. 1. 15 § 28 D. 47, 10. 1. 7 § 2 D. 1, 16. 17 § 1 D. 7, 1);

    pl. defensio (1. 21 § 3 D. 4, 6. 1. 34 § 3 D. 12, 2. 1. 1 § 2 D. 26, 7);

    pl. compromissum (см.);

    pleniss. immunitas (1. 17 § 1 D. 27, 1);

    pl. usum habere (1. 12 pr. D. 7, 8);

    pl. ius habere (1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 28 pr. D. 22, 1. 1. 73 pr. D. 32. 1. 29 pr. D. 40, 9. Gai. I. 15. II. 204 p. i. fieri);

    efficere aliquid alicuius (1. 126 § 1 D. 45, 1);

    liberum effici (1. 1 C. 7, 15. 1. 19 pr. D. 33, 1);

    habere fundum (1. 17 D. 7, 4);

    dominus constitutus (1. 11 C. 4, 49. 1. 4 pr. D. 34. 1);

    pl. proprietas (1. 36 § 1. 1. 46 pr. D. 7, 1. 1. 2 pr. D. 7, 4. 1. 78 pr. D. 23, 3. 1. 10 D. 32, 2. 1. 3 § 2 C. 5, 9);

    plenam in re habere potestatem, прот. nuda proprietas (§ 4 I. 2, 4);

    legatum efficere plenius, прот. exiguius (1. 46 D. 32. 1. 56 § 1 D. 35, 2. 1. 18 § 1 D. 13, 3. 1. 38 § 4 D. 22, 1. 1. 40 § 1 D. 1, 7);

    in plenum =plene (1. 63 D. 12, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > plenus

  • 8 specificatus

    speci-ficātus, a, um [ species + facio ]
    отдельный, обособленный, особый ( proprietas Boët)

    Латинско-русский словарь > specificatus

  • 9 abscedere

    удаляться, отступать
    a) = discedere s. 2.
    напр. absc. a templorum cultu (1. 112 C. Th. 12, 1);
    b) отделять, вычесть из, pars dimidia absc. a bonis (1. 11 § 3 D. 35, 2);

    dos absc. a bonis patris (1. 9 D. 37, 7);

    pars hereditatis absc. alicui (1. 7 D. 37, 8. 1. 35 D. 28, 6);

    c) отделяться от,

    nomina novatione a pristina obligatione absc. (1. 21 § 3 D. 33, 1);

    proprietas abscedente usufructu (1. 3 § 2. 1. 56. D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abscedere

  • 10 civilis

    1,) касающийся государства или города: гражданский, городской, цубличный, напр. munus civ. (1. 2 § 1 D. 50, 5. 1. 18 D. 50, 16. 1. 8. 13 C. 5, 62. 1. 1. 3 C. 10, 41);

    civ. officia (1 13 pr. D. 50, 6. 1. 2 D. 50, 17), onera (1. 6 D. 27. 10);

    annonae civ. = publicae (tit. C. 11, 24); сапоп civ. (canon. s. 2);

    bellum civ. (1. 1 § 2. 3 D. 50. 15. 1. 1 pr. C. 6, 51);

    dissensiones civ. (1. 21 § 1 D. 49, 15).

    2) свойственный народу, государству: jus civile, национальное право известного народа, государства, прот. jus gentium (§ 1. 2 J. 1, 2. 1. 6 pr. 1. 9 D. 1, 1); по отнош. к римскому народу обозначает римское национальное право а) против. jus gentium или jus naturale (1. 1 pr D. 41, 1);

    collectum est (privatum jus) ex naturalibus praeceptis, aut civilibus (1. 1 § 2 D. 1, 1);

    proprietas (aedium superfic.) et civili, et naturali jure ejus est, cujus est solum (1. 2 D. 43, 18);

    b) против. преторскому праву (1. 7 D. 1, 1. 1. 1 § 8. 1. 3 § 1. 2 D. 13, 5. 1. 14 D. 22, 5. 1. 23 D. 28, 1. 1. 8 pr. D. 37, 4. 1. 1 pr. 1. 2 D. 38, 8);

    juris civ. actio прот. interdictum (1. 14 D. 43, 26);

    jure civ. destitutum testamentum (1. 38 § 3 D. 28, 6);

    jure civ. constitutum, receptum etc. (pr. J. 2, 6. 1. 24 D. 35, 1);

    jure civ. data potestas (1. 2 pr. D. 26, 2. 1. 57 pr. D. 29, 2);

    c) в тесн. см. относится к праву, выработанному римскими юристами = quod sine scripto in sola prudentium interpretatione consistit (1. 2 § 5. 12 D. l, 2).

    3) касающийся jus civile, основывающийся на jus civ. (в смысле s. 2. a - c.), a) прот. naturalis; напр. et civ. et natur. ratio suadet etc. (pr. J. 1, 10): civ. ratio naturalia jura corrumpere non potest (1. 8 D. 4, 5);

    neque civile, neque naturale est (1. 83 § 5 D. 45, 1); (1. 49 D. 50, 16);

    civ. possessio (1. 2 § 1 D. 41, 5);

    civ. cognatio = agnatio (1. 4 § 2 D. 38, 10);

    verbis civil. (повелительными выражениями) facere substitutionem (I 7 D. 28, 6);

    b) в особ. прот. honorarius s. praetorius, напр. actio civ. (1. 25 § 2 D. 44, 7. § 3 J. 4, 6);

    obligatio civ. прот. praetoria (§ 1 J. 3, 12);

    c) actio praescriptis verbis назыв. actio civ., ежели иск основывается на jus civ. в значении s. 2 с. (1. 7 § 2 D. 2, 14. 1. 15 D. 19, 5); т. к. оценочный договор (contractus aestimatorius), из которого проистекал иск praescr. verbis, называют civ. negotium (1. 1 pr. D. 19, 3);

    cuiv. sapientia, законоведение (1. 1 § 5 D. 50, 13).

    4) вообще по праву, по справедливости (1. 78 § 2 D. 2 3 3. 1. 5 C. 6, 2). 5) относящийся к частным юридическим отношениям лица и к гражданскому судопроизводству, напр. negot. civ. прот. criminale (1. 2 D. 49, 5);

    civ. judicium (1. 5 C. 3, 41);

    civ. petitio (1. 17 C. 9, 1);

    et civ. et criminalis actio (1. 1 C. 9, 31);

    civ. causae (1. 13 C. 7, 62);

    crimini civ. causa adjungitur (1. 3 C. 3, 8. 1. 1 C. 6, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > civilis

  • 11 communis

    1) общий, то, что есть предметом общей собственности, общности имущественных прав, на основании договора товарищества или других соглашений, nihil interest, cum societate, an sine societ. res inter aliquos communis sit (1. 2 D. 10, 3);

    comm. pro diviso - pro indiviso (1. 5 § 16 D. 27, 9. l. 5 D. 45, 3);

    communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);

    in commune conferre, redigere, вносить, возвращать в состав общей наследственной массы, подлежащей разделу, все то, что было получено наследниками от умершего ранее (1. 1 § 11. 16 D. 37, 6);

    in commune (= communiter) rem emere (1. 33. 52 § 13 D. 17, 2);

    fundus mihi tecum comm. (1. 8 D. 6, 1);

    comm. ager meus et tuus (l. 6 § 4 B. 39, 3);

    comm. aedes (1. 11 D. 10, 3. 1. 18 § 5 D. 39, 2);

    c. hereditas (I. 35 D. 2, 14);

    c. servus (1. 5 D. 45, 3);

    c. servitus (1. 19 D. 8, 5);

    communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);

    communiter (adv.) обще, вместе, comm. rem agere, negotium gerere (l. 31. 32 D. 17, 2);

    comm. (прот. separatim) uti frui (1. 14 D. 33, 2);

    comm. sibi et Titio stipulari, comm. duobus legare (1. 56 pr. D. 45, 1);

    comm. rem habere (1. 84 § 13 D. 30);

    comm. deberi (1. 36 pr. D. 29, 1).

    2) в особ. общий, всеобщий, quaedam naturali jure communia sunt omnium (1. 2 D. 1, 8), comm. usus fluminum public., maris, aeris etc. (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 8);

    jus omnibus animalibus comm. - jus naturale;

    jus comm. omnium hominum-jus gentium (1. 1 § 4. 1. 9 D. 1, 1);

    jus comm. (civium Rom.), противоп. privilegium (I. 15 D. 28, 6. 1. 20 pr. D. 29, 1);

    jure comm. прот. jur. militari) testamentum facere, heredem scribere posse etc. (1. 11 pr. 1. 25. 34 § 1. 1. 36 § 4. 1. 38 § 1. eod. 1. 7 D. 28, 3. 1. 8 § 4 D. 29, 7);

    comm. jus universae cognationis, прот. proprium jus (1. 195 § 2 D. 50, 16);

    comm. nomen, прот. proprium n. (1. 233 § 2 eod. 1. 2 § 5 D. 1, 2);

    comm. delictum прот. militare d. (I. 1 D. 38, 12);

    c. consilium plurium, прот. proprium c. (1. 15 § 2 D. 43, 24);

    c. consensus (1. 7 § 19 D. 2, 14), opinio (1. 6 C. 7, 21), utilitas (1. 51 § 2 D. 9, 2), culpa (1. 9 § 1 D. 45, 2), periculum (1. 13 D. 50, 1);

    qui comm. causam omnis sui numeri persequitur, прот. procurator in rem suam datus (l. 8 § 2 D. 3, 3); (1. 10 § 4 D, 49, 1): (1. 7 D. 2, 11);

    comm. debitores (1. 14 D. 20, 5);

    c. pater (1. 9. 12. 13. C. 6, 20), frater (I. 34 § 2 D. 23, 2), filius (1. 25 pr. D. 35, 2);

    communiter (adv.) вообще (1. 33 pr. D. 9, 2);

    comm. accipiendum, dicendum esse (1. 1 § 5 D. 15, 1. 1. 12 § 1 D. 16, 3), comm. appellari (1. 163 D. 50, 16).

    3) иметь что с кем-нибудь общее, быть в связи, plures controversiae nihil sibi communes (I. 21 pr. D. 4, 8);

    nihil commune habet proprietas cum possessione (1. 12 § 1 D. 41, 2);

    communiter (adv.) вместе: una communiterve nati (1. 4 § 1 D. 38, 10).

    4) обыкновенные, comm. аuxilium, прот. extraordinarium aux. (1. 16 pr. D. 4, 4);

    comm. d ies, прот. fasti (1. 2 C. 1, 24);

    comm. usurae, прот. nauticum foenus (1. 1 C. 4, 33).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > communis

  • 12 inutilis

    1) бесполезный, негодный к употреблению, homo inut. factus (1. 7 D. 9, 3. 1. 79 D. 6, 1);

    proprietas inut. (1. 3 § 2. 1. 56 D. 7, 1).

    2) бессильный, недействительный, inutiliter (adv.) = inefficaciter, frustra s. b.напр. inut. actio (1. 2 § 2 D. 15, 4. 1. 8 § 5 D. 17, 1. 1. 11 § 4 D. 20, 4. 1. 20 § 1 D. 27, 3);

    inut. interdictum (1. 1 § 6 D. 48, 19. 1. 5 D. 43, 30);

    inut. stipulatio (tit. J. 3, 19. C. 8, 39. 1. 1 § 9 seq. D. 44, 7);

    inutil. stipulari (1. 110 pr. D. 45, 1);

    promittere (1. 64 D. 46, 1);

    obligari (1. 29 § 1 D. 17, 1);

    fideiubere (1. 1 § 5 D. 15, 4);

    inut. acceptilatio (1. 8 pr. D. 46, 4);

    inut. legatum (1. 82 § 5 D. 30. 1. 82 pr. D. 31, 1. 11 D. 34, 3. 1. 65 D. 35, 2);

    inutil. legari (1. 79 § 3 D. 35, 1. 1. 34 § 2 D. 40, 5. 1. 6 D. 37, 11. 1. 25 § 6 D. 5, 3. 1. 97 D. 29, 2. 1. 1 § 3 D. 43, 5).

    3) вредный (1. 1 § 4 D. 16, 3);

    inut. esse pupillis (1. 12 § 1 D. 26, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inutilis

  • 13 nudus

    голый: a) нагой, обнаженный прот. vestitus (Gai. Ill, 192. 193);

    b) лишенный: qui amissis bonis nudus exsulat (1. 7 § 3 D. 4, 5);

    c) oдин только = solus, напр. n. proprietas, собственность без права пользования (1. 33 D. 6, 1. 1. 72 D. 7, 1. 1. 2 D. 7, 4. 1. 18 § 1 D. 13, 7. 1. 19 pr. D. 22, 1. 1. 4. 78 § 3 D. 23, 2. 1. 8 D. 33, 2. Gai. II 30);

    n. usus, i. e. sine fructu (1. 1 § 1 D. 7, 8. cf. 1. 3 § 3 D. 7, 1);

    n. res прот. fructus et omnis causa (1. 1 § 24 D. 16, 3);

    n. cautio = sola promissio, прот. satisdatio (1. 2 § 6 D. 5, 1. cf. 1. 63 § 4 D. 17, 2);

    cavere n. conventione прот. fideiussoribus etc. (1. 9 § 3 D. 13, 7);

    n. repromissio прот. satisdatio (1. 1 § 5 D. 46, 5, cf. 1. 56 pr. D. 21, 2);

    n. promissio sive pollicitatio, прот. sponsio (1. 19 § 2 D. 21, 1);

    n. pollicitatione repromittere, прот. chirographum eo nomine dare (1. 10 pr. D. 34, 9);

    n. consensus прот. verba, scriptura (1. 14 D. 19, 2. 1. 4 pr. cf. 1. 7 pr. D. 23, 1. 1. 52 § 9 D. 44, 7. 1. 89 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);

    n. consentientium volutitas, прот. res tradita (1. 1 § 2 D. 19, 4);

    n. conventio, прот. traditio (1. 1 D. 13, 7. 1. 33 § 4. 5 D. 41, 3. 1. 20 C. 2, 3. cf. 1. 9 § 5 D. 41, 1. 1. 31 pr. eod. 1. 7 § 4 D. 2, 14. cf. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. 1. 5 § 1. cf. 1. 3 D. 18, 5. 1. 1 C. 4, 45. 1. 8 D. 3, 5. 1. 15 § 1. cf. l. 1 pr. D. 29, 1. 1. 3 § 11 D. 34, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > nudus

  • 14 proprietarius

    см. Proprietas

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > proprietarius

  • 15 recedere

    уходить, отступать: а) входить в берега;

    recessus, морской отлив (1. 7 § 6. 1. 30 § 3 D. 41, 1. 1. 3 § 2 D. 43, 20);

    b) удаляться, rec a fossato (1. 3 § 4 D. 49, 16);

    a magistro (1. 17 § 5 D. 21, 1. 1. 34 § 4 D. 31. cf. 1. 13 § 1 D. 33, 1); отказываться от (1. 57 D. 2, 14. 1. 24 pr. D. 13, 7. 1. 72 pr. D. 18, 1);

    a societate (1. 65 § 6. 15 D. 17, 2. 1. 18 D. 32. 1. 19 D. 34, 9. 1. 18 pr. D. 34, 1. 1. 7 D. 34, 4. 1. 24 § 16 D. 40, 5);

    ab usufructu (1. 48 pr. D. 7, 1);

    de possessione (1. 34 pr. D. 41, 2); отделяться, dominium, proprietas, possessio recedit ab aliquo (1. 10 § 2 D. 13, 1. 1. 105 D. 35, 1. 1. 35 D. 41, 1. 1. 34 D. 41, 2. 1. 9 pr. D. 39, 3);

    c) отступать, уклоняться, rec a naturali iure (1. 1 § 4. 1. 6 pr. D. 1, 1. 1. 69 pr. D. 32. 1. 1 § 9 D. 35, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > recedere

  • 16 solidus

    1) (adi.) целый, полный, весь;

    solidum (subst.) целость, целая сумма, напр. solid, proprietas, прот. deducto usufructu (1. 26 pr. D. 33, 2. cf. 1. 35 D. 38, 2. 1. 5 § 15 D. 13, 6. cf. 1. 19 § 3 D. 49, 17. 1. 68 § 2 D. 32. 1. 46 pr. D. 46, 3. 1. 12 D. 26, 8. 1. 1 § 7 D. 41, 2. 1. 56 D. 36, 1. 1. 4 C. 1, 18. 1. 4 § 1 D. 35, 3. 1. 87 § 4 D. 31. 1. 16 § 15 eod. 1. 72 D. 28, 5);

    solidum solvere, целостное удовлетворение (1. 25 § 13 D. 10, 2);

    debita et credita singulis pro solido attribuere (1. 3 eod. 1. 44 D. 15, 1);

    in solidum teneri (1. 36 eod. 1. 2 § 2 D. 45, 1);

    obligari (1. 8 D. 45, 2);

    solidi obligatio (1. 1 § 20 D. 14, 1. 1. 46 pr. D. 46, 3);

    in solidum (прот. pro portione hereditaria) convenire aliquem (1. 4 pr. D. 14, 5. 1. 21 § 5 D. 2, 14);

    agere in sol. (1. 11 § 21 D. 32. 1. 40 § 2 D. 39, 2);

    actio in sol. (1. 1 pr. D. 15, 1. 1 2 § 2 D. 45, 1. 1. 8 § 1 cf 1. 13 § 12 D. 46, 4. 1. 32 D. 3, 3. 1. 42 § 7 eod. 1. 17 D. 46, 7).

    2) массивный, сделанный из одной массы (1. 41 § 1 D. 18, 1). 3) (subst.) (sc. nummus), золотая монета = aureus (1. 1 § 2 D. 11, 4. 1. 38 § 6 D. 32. 1. 34 D. 49, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > solidus

См. также в других словарях:

  • proprietas — index character (personal quality), characteristic, feature (characteristic), property (distinctive attribute), trait Burton s Legal Thesaurus. William C. B …   Law dictionary

  • PROPRIETAS — vocabulum a Iurisconsultis effictum, ad distinguenda dominia; significat plerumque merum et directum dominium, non usufructuarium: ut alias vocis huius apud eosdem significationes omittam. Apud Historicos veteres et candidioris simplicitatis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • proprietas — /praprayatss/ In the civil and old English law, property; that which is one s own; ownership. Proprietas nuda, naked or mere property of ownership; the mere title, separate from the usufruct …   Black's law dictionary

  • proprietas — (Civil law.) Property; that which is peculiarly one s own; ownership …   Ballentine's law dictionary

  • PROPRIETAS — (лат.) – так назывался в лигатурах (См.) мензуральной музыки тот случай, когда начальная нота имела значение brevis. P. обозначалась в хоральном нотном письме формою первой ноты лигатуры, а именно т.е. отсутствием опущенного вниз штриха… …   Музыкальный словарь Римана

  • proprietas plena — full property, including not only the title, but the usufruct, or exclusive right to the use …   Black's law dictionary

  • proprietas totius navis carinae causam sequitur — /praprayataes towshiyas neyvas karayniy kozam sekwatar/ The property of the whole ship follows the condition of the keel. If a man builds a vessel from the very keel with the materials of another, the vessel belongs to the owner of the materials …   Black's law dictionary

  • proprietas verborum est salus proprietatum — /praprayatses varboram est sablas praprayateytam/ Propriety of words is the salvation of property …   Black's law dictionary

  • proprietas nuda — Naked property; property in which the owner has title without the use …   Ballentine's law dictionary

  • proprietas plena — Full property; that is, property in which the owner has both the title and the use …   Ballentine's law dictionary

  • Proprietas totius navis carinae causam sequitur — The property in the whole ship follows that of the keel. Glover v Austin, 23 Mass (6 Pick) 209, 220 …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»