-
1 piō
piō āvī, ātus, āre [pius], to approach with sacred rites, appease, propitiate: Silvanum lacte, H.: ossa, V.: Ianus piandus erit, O.— To purify with sacred rites: si quid tibi piandum fuisset.— To make good, atone for, expiate: mors morte pianda est, O.: fulmen, avert the omen of lightning, O.: prodigia, Ta.: culpam morte, atone for, V.: nefas morte piandum, i. e. to be punished, Iu.* * *piare, piavi, piatus Vappease, propitiate; cleanse, expiate -
2 litō
litō āvī, ātus, āre, to make an acceptable sacrifice, obtain favorable omens: nec auspicato nec litato, without favorable omens, L.: non facile litare, L.: ut litetur (diis) aliis, aliis non litetur: proxumā hostiā litatur saepe pulcherrime: humanis hostiis, Ta.: exta ovis, Pr.: sacra, to perform acceptably, O.: sacris litatis, V.—Of a victim, to give favorable omens: Victima nulla litat, O.—To make atonement, propitiate, appease, satisfy: Lentulo: animā litandum Argolicā, V.* * *litare, litavi, litatus Vobtain/give favorable omens from sacrifice; make (acceptable) offering (to) -
3 plācō
plācō āvī, ātus, āre [PLAC-], to quiet, soothe, assuage, allay, appease: aequora, O.: ventos sanguine, V.: Plutona tauris, try to propitiate, H.: (Fidenas) beneficiis, L.: iram deorum donis: numen deorum, Cs.— To reconcile, conciliate, placate: Iugurtham, S.: te sibi: Hannibalem filio meo, L.: alquos rei p.: Invidiam, conciliate, H.: fac illa ut placetur nobis, T.: tanta iniquitas, ut placari populo R. non possent?: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, N.: homo et sibi ipse placatus, at peace with himself.* * *placare, placavi, placatus Vappease; placate; reconcile -
4 propitiō
propitiō —, ātus, āre [propitius], to appease, propitiate: Iovem, Cu.: propitiata Iuno, Ta.* * *propitiare, propitiavi, propitiatus V TRANSpropitate, render favorable, win over; sooth (feelings) -
5 adhospito
adhospitare, adhospitavi, adhospitatus V TRANSentertain as guest; propitiate -
6 amico
amicare, -, - V TRANSpropitiate, make friendly to oneself -
7 adhospito
ăd-hospĭto, āvi, v. a., to entertain as guest. —Only trop.:Martem atque Concordiam multis immolationibus sibi adhospitavere,
to propitiate, Dict. Cret. 1, 15 fin. -
8 deplaco
dē-plāco, āvi, ātum, 1, v. a., to appease, propitiate: aliquem sibi hostiis, Mythogr. Vatic. 1, 231, p. 71 ed. Bod.; Fulg. Myth. 3, 6 dub. -
9 depropitio
dē-prŏpĭtĭo, āre, 1, v. a., = exilaskomai, to propitiate, reconcile, Vulg. Interp. ap. Aug. Quest. in Hept. 2, 133. -
10 lito
lĭto, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to make an offering which exhibits favorable prognostics, to sacrifice under favorable auspices, to obtain favorable omens.I.Lit.A.Neutr.:(β).si istuc umquam factum est, tum me Juppiter Faciat, ut semper sacrificem nec umquam litem,
Plaut. Poen. 2, 41:nec auspicato, nec litato instruunt aciem,
without favorable omens, Liv. 5, 38:Manlium egregie litasse,
id. 8, 9, 1:non facile litare,
id. 27, 23; 29, 10, 6; Suet. Caes. 81;curt. 7, 7, 29: impia tam saeve gesturus bella litasti,
Luc. 7, 171.—Prov.: mola tantum salsa litant, qui non habent tura, i. e. a man can give no more than he has, Plin. praef. § 11.—With dat.:(γ).cum pluribus dis immolatur, qui tandem evenit, ut litetur aliis, aliis non litetur,
Cic. Div. 2, 17, 38:litatum est ei deo,
Plin. 10, 28, 40, § 75.—With abl.:2.proximā hostiā litatur saepe pulcherrime,
Cic. Div. 2, 15, 36; so Plin. 8, 45, 70, § 183:humanis hostiis,
Tac. G. 9.—Of the victim itself, to give a favorable omen, promise a successful event:3.victima Diti patri caesa litavit,
Suet. Oth. 8; id. Aug. 96:non quacunque manu victima caesa litat,
Mart. 10, 73, 6.—Transf., in gen., to make an offering, offer sacrifice:B.qui hominem immolaverint, exve ejus sanguine litaverint... capite puniuntur,
Paul. Sent. 5, 23, 16.—Act., to offer acceptably ( poet. and in post-class. prose):II.exta litabat ovis,
Prop. 4 (5), 1, 24:sacra bove,
Ov. F. 4, 630:sacris litatis,
Verg. A. 4, 50:sacris ex more litatis,
Ov. M. 14, 156:Phoebe, tibi enim haec sacra litavi,
Stat. Th. 10, 338:tibi litavi hoc sacrum,
Luc. 1, 632:diis sanguinem humanum,
Flor. 3, 4, 2:hostias,
Just. 20, 2, 14.—Trop.A.To bring an offering to, to make atonement to, to propitiate, appease, satisfy:B.litemus Lentulo, parentemus Cethego,
Cic. Fl. 38, 96:publico gaudio,
Plin. Pan. 52, 4: aliquid poenā, Auct. B. Hisp. 24. — Impers. pass.:sanguine quaerendi reditus, animāque litandum Argolicā,
Verg. A. 2, 118:postquam litatum est Ilio Phoebus redit,
Sen. Agm. 577:de alicujus sanguine legibus,
App. M. 2, p. 132 fin. —To devote, consecrate: plura non habui, dolor, tibi quae litarem, Sen. Med. fin.:honorem deo,
Tert. Patient. 10:victimam,
Prud. Cath. 7, 5. -
11 piaculo
pĭācŭlo, āre, v. a. [id.], to appease or propitiate with an offering:Mars Pater, te hisce suovetaurilibus piaculo,
Cato, R. R. 141, 4. -
12 pio
pĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [pius].I. B.Lit.:II.Silvanum lacte piabant,
Hor. Ep. 2, 1, 143:ossa,
Verg. A. 6, 379:busta (i.e. Manes),
Ov. M. 13, 515:Janus Agonali luce piandus erit,
id. F. 1, 318.—Transf.A.To honor with religious rites, to celebrate:B.ubi piem Pietatem,
Plaut. As. 3, 1, 3:aras ture,
Prop. 3, 10 (4, 9), 19:in magicis astra piare focis,
to perform sacred rites, id. 1, 1, 20.—To purify with sacred rites (syn.:C.procuro, lustro): si quid tibi piandum fuisset,
Cic. Dom. 51.—To make or seek to make good, to atone for, expiate:D. E.damna,
Ov. A. A. 3, 160:mors morte pianda est,
id. M. 8, 483:fulmen,
to avert by sacrifice the misfortune portended by lightning, id. F. 3, 291:nefas triste,
to atone for, avert the penalty, Verg. A. 2, 184; Ov. H. 19, 194:cometes terrificum sidus, ac non leviter piatum,
Plin. 2, 25, 23, § 92.—To free from madness, Fest. p. 213 Müll.:jube te piari de meā pecuniā: nam ego quidem insanum te esse certo scio,
Plaut. Men. 2, 2, 17; so id. ib. 3, 2, 51. -
13 promereo
I. A.In gen.:B.retineri nequeo, quin dicam ea, quae promeres,
Plaut. Trin. 3, 2, 15; id. Am. 5, 2, 12:quid mali sum promeritus,
id. ib. 2, 1, 20:ita velim me promerentem ames,
Ter. Ad. 4, 5, 47:reus levius punitus quam sit ille promeritus,
Cic. Inv 2, 28, 83:poenam,
Ov. Tr. 1, 2, 63.—In a good sense:promeruisti, ut ne quid ores, quin impetres,
Plaut. Men. 5, 9, 41:promerenti optime hoccine pretii redditur,
id. As. 1, 2, 2;deorum indulgentiam,
Plin. Pan. 74, 5:amorem,
Suet. Calig. 3:omnium voluntatem,
id. Tit. 1 dies qui primus videre Promeruit nasci mundum, Sedul. 5, 318.—Esp., to deserve of one any thing (good or bad); constr. usu. with de or absol., rarely with acc.:II.numquam referre gratiam possum satis, proinde ut tu promeritus de me,
Plaut. Capt. 5, 1, 12:paratiores erunt ad bene de multis promerendum,
Cic. Off 2, 15, 53.—Transf., to acquire, gain, earn, get, win homines tenues unum habent in nostrum ordinem aut promerendi aut proferendi beneficii losum, Cic. Mur. 34, 70 socios, Suet. Aug. 3:principem,
Plin. Pan. 62:ego te numquam negabo Promeritam,
Verg. A. 4, 335:per hostias deos laevos,
i. e. to render favorable, to propitiate, Arn. 7, 229; cf. pass.:talibus enim hostiis promeretur Deus,
is won, conciliated, Vulg. Heb. 13, 6.—Hence, prō-mĕrĭtum, i, n, desert (good or evil), merit. —In good sense, Pac. ap. Non. 307, 10 (Trag. Rel. p. 79 Rib.); Lucr 2, 651; Cic. Red. ad Quir. 4, 8; Ov. F 4, 394.—In bad sense, Plaut. Trin. 5, 2, 49; Auct. B. Afr. 90. -
14 promereor
I. A.In gen.:B.retineri nequeo, quin dicam ea, quae promeres,
Plaut. Trin. 3, 2, 15; id. Am. 5, 2, 12:quid mali sum promeritus,
id. ib. 2, 1, 20:ita velim me promerentem ames,
Ter. Ad. 4, 5, 47:reus levius punitus quam sit ille promeritus,
Cic. Inv 2, 28, 83:poenam,
Ov. Tr. 1, 2, 63.—In a good sense:promeruisti, ut ne quid ores, quin impetres,
Plaut. Men. 5, 9, 41:promerenti optime hoccine pretii redditur,
id. As. 1, 2, 2;deorum indulgentiam,
Plin. Pan. 74, 5:amorem,
Suet. Calig. 3:omnium voluntatem,
id. Tit. 1 dies qui primus videre Promeruit nasci mundum, Sedul. 5, 318.—Esp., to deserve of one any thing (good or bad); constr. usu. with de or absol., rarely with acc.:II.numquam referre gratiam possum satis, proinde ut tu promeritus de me,
Plaut. Capt. 5, 1, 12:paratiores erunt ad bene de multis promerendum,
Cic. Off 2, 15, 53.—Transf., to acquire, gain, earn, get, win homines tenues unum habent in nostrum ordinem aut promerendi aut proferendi beneficii losum, Cic. Mur. 34, 70 socios, Suet. Aug. 3:principem,
Plin. Pan. 62:ego te numquam negabo Promeritam,
Verg. A. 4, 335:per hostias deos laevos,
i. e. to render favorable, to propitiate, Arn. 7, 229; cf. pass.:talibus enim hostiis promeretur Deus,
is won, conciliated, Vulg. Heb. 13, 6.—Hence, prō-mĕrĭtum, i, n, desert (good or evil), merit. —In good sense, Pac. ap. Non. 307, 10 (Trag. Rel. p. 79 Rib.); Lucr 2, 651; Cic. Red. ad Quir. 4, 8; Ov. F 4, 394.—In bad sense, Plaut. Trin. 5, 2, 49; Auct. B. Afr. 90. -
15 promeritum
I. A.In gen.:B.retineri nequeo, quin dicam ea, quae promeres,
Plaut. Trin. 3, 2, 15; id. Am. 5, 2, 12:quid mali sum promeritus,
id. ib. 2, 1, 20:ita velim me promerentem ames,
Ter. Ad. 4, 5, 47:reus levius punitus quam sit ille promeritus,
Cic. Inv 2, 28, 83:poenam,
Ov. Tr. 1, 2, 63.—In a good sense:promeruisti, ut ne quid ores, quin impetres,
Plaut. Men. 5, 9, 41:promerenti optime hoccine pretii redditur,
id. As. 1, 2, 2;deorum indulgentiam,
Plin. Pan. 74, 5:amorem,
Suet. Calig. 3:omnium voluntatem,
id. Tit. 1 dies qui primus videre Promeruit nasci mundum, Sedul. 5, 318.—Esp., to deserve of one any thing (good or bad); constr. usu. with de or absol., rarely with acc.:II.numquam referre gratiam possum satis, proinde ut tu promeritus de me,
Plaut. Capt. 5, 1, 12:paratiores erunt ad bene de multis promerendum,
Cic. Off 2, 15, 53.—Transf., to acquire, gain, earn, get, win homines tenues unum habent in nostrum ordinem aut promerendi aut proferendi beneficii losum, Cic. Mur. 34, 70 socios, Suet. Aug. 3:principem,
Plin. Pan. 62:ego te numquam negabo Promeritam,
Verg. A. 4, 335:per hostias deos laevos,
i. e. to render favorable, to propitiate, Arn. 7, 229; cf. pass.:talibus enim hostiis promeretur Deus,
is won, conciliated, Vulg. Heb. 13, 6.—Hence, prō-mĕrĭtum, i, n, desert (good or evil), merit. —In good sense, Pac. ap. Non. 307, 10 (Trag. Rel. p. 79 Rib.); Lucr 2, 651; Cic. Red. ad Quir. 4, 8; Ov. F 4, 394.—In bad sense, Plaut. Trin. 5, 2, 49; Auct. B. Afr. 90. -
16 propitio
prŏpĭtĭo, āvi, ātum, 1 (prōpĭtĭo, Ven. Fort. S. M. 4, 163; Prud. steph. 3, 211), v. a. [id.], to render favorable, to appease, propitiate (ante-class. and post-Aug.; cf. placo), Pac. ap. Non. 111, 20:II.Venerem,
Plaut. Poen. 1, 2, 120:manes Galbae,
Suet. Oth. 7:Jovem,
Curt. 4, 13, 15; 4, 7, 24; Sen. Ep. 95, 50; Val. Max. 1, 1, 1:propitiata Juno per matronas,
Tac. A. 15, 44:numina,
Plin. 15, 30, 40, § 135:suum genium,
Tac. Or. 9.— Pass., to be propitious:propitietur vobis Dominus,
Vulg. Lev. 23, 28.—Transf., to atone for:de propitiato peccato,
Vulg. Ecclus. 5, 5. -
17 prospero
prospĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prosper].I.To cause a thing to succeed, to render fortunate or happy, to prosper (syn. secundo; not in Cic.): vos precor, uti populo Romano Quiritium vim victoriamque prosperetis, an old form of prayer in Liv. 8, 9, 7:II.ut consilia sua reipublicae prosperarent,
Tac. A. 3, 56:deos precatus, ut coepta prosperarent,
id. H. 4, 53; cf.:patrum decreta,
Hor. C. S. 18: hanc tibi veniam prospero, i. e. make you happy with, etc., Plaut. Cas. 5, 4, 26:prosperata felicitas,
desired happiness, Tert. Apol. 6:mala averruncare, bona prosperare,
App. de Deo Socr. 16, p. 51.— Absol.:amico meo prosperabo,
will make my friend happy, Plaut. Pers. 2, 3, 11:non prosperantibus avibus,
the birds not giving favorable omens, Val. Max. 7, 2, 5.—With inf.:qui prosperavit mundari locum,
Vulg. 2 Macc. 10, 7.— Pass.:via impiorum prosperatur,
Vulg. Jer. 12, 1.—To render favorable or propitious, to propitiate (post-class.): prosperatus deus, Prud. steph. 10, 365:o Domine, bene prosperare,
Vulg. Psa. 117 (118), 25. -
18 repropitio
rĕ-prŏpĭtĭo, āre, v. a., to propitiate again, make propitiation for (late Lat.):imagines Caesarum,
Tert. ad Nat. 1, 17; Vulg. Lev. 19, 22:tu repropitiaberis,
id. 3 Reg. 8, 39; id. Heb. 2, 17.
См. также в других словарях:
Propitiate — Pro*pi ti*ate, v. t. [imp. & p. p. {Propitiated}; p. pr. & vb. n. {Propitiating}.] [L. propitiatus, p. p. of propitiare to propitiate, fr. propitius favorable. See {Propitious}.] To appease to render favorable; to make propitious; to conciliate.… … The Collaborative International Dictionary of English
propitiate — [prō pish′ē āt΄, prəpish′ē āt΄] vt. propitiated, propitiating [< L propitiatus, pp. of propitiare, to propitiate < propitius: see PROPITIOUS] to cause to become favorably inclined; win or regain the good will of; appease or conciliate… … English World dictionary
Propitiate — Pro*pi ti*ate, v. i. To make propitiation; to atone. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
propitiate — I verb accommodate, appeal to, appease, beguile, calm, conciliate, content, disarm, gain the favor of, humor, ingratiate, make amends, make favorably inclined, make peace, mollify, offer sacrifice, pacificate, pacify, placare, placate, please,… … Law dictionary
propitiate — 1640s, from L. propitiatus, pp. of propitiare (see PROPITIATION (Cf. propitiation)). Related: Propitiated; propitiating; propitiatingly … Etymology dictionary
propitiate — *pacify, appease, placate, mollify, conciliate Analogous words: reconcile, conform, adjust, #adapt: *satisfy, content: intercede, mediate (see INTERPOSE) … New Dictionary of Synonyms
propitiate — ► VERB ▪ win or regain the favour of; appease. DERIVATIVES propitiatory adjective. ORIGIN Latin propitiare make favourable , from propitius favourable, gracious … English terms dictionary
propitiate — [[t]prəpɪ̱ʃieɪt[/t]] propitiates, propitiating, propitiated VERB If you propitiate someone, you stop them being angry or impatient by doing something to please them. [FORMAL] [V n] I ve never gone out of my way to propitiate people... [V n] These … English dictionary
propitiate — UK [prəʊˈpɪʃɪeɪt] / US [proʊˈpɪʃɪˌeɪt] verb [transitive] Word forms propitiate : present tense I/you/we/they propitiate he/she/it propitiates present participle propitiating past tense propitiated past participle propitiated formal to try to stop … English dictionary
propitiate — verb my attempts to propitiate you are useless Syn: appease, placate, mollify, pacify, make peace with, conciliate, make amends to, soothe, calm See note at pacify Ant: provoke … Thesaurus of popular words
propitiate — pro•pi•ti•ate [[t]prəˈpɪʃ iˌeɪt[/t]] v. t. at•ed, at•ing to make favorably inclined; appease; conciliate: tried to propitiate the angry gods[/ex] • Etymology: 1635–45; < L propitiātus, ptp. of propitiāre, v. der. ofpropitius propitious; see… … From formal English to slang