-
1 proculco
prōculco, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] piétiner, fouler (aux pieds), marcher sur. [st2]2 [-] mépriser, dédaigner.* * *prōculco, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] piétiner, fouler (aux pieds), marcher sur. [st2]2 [-] mépriser, dédaigner.* * *Proculco, proculcas, proculcare. Columel. Fouler aux pieds, Petteler, Trepiner.\Fata proculcare. Seneca. Ne faire et ne tenir compte de la mort. -
2 proculco
proculco proculco, avi, atum, are топтать -
3 proculco
prōculco, āvī, ātum, āre [ pro + calco ]1) топтать (uvas Col; nives QC); вытаптывать ( crescentes segetes O)2) давить, попирать ( aliquem pedibus O) -
4 prōculcō
prōculcō āvī, ātus, āre [pro+calco], to tread down, trample upon: eques sua ipse subsidia proculcavit, rode down, L.: proculcato senatu, Ta.: hunc ungula proculcat equorum, V.: segetes in herbā, O.: proculcatas (ranas) obteret duro pede, Ph.: una ala ipso impetu proculcata erat, crushed, Cu.: qui tot proculcavimus nives, i. e. have traversed, Cu.* * *proculcare, proculcavi, proculcatus V -
5 proculco
prō-culco, āvī, ātum āre (pro u. calco), niedertreten, I) eig.: 1) lebl. Objj., niedertreten = stampfen, zerstampfen, a) im guten Sinne: uvas, Colum. 12, 19, 3: ficus pedibus lotis in modum farinae, Colum. 12, 16, 3: qui tot proculcavimus nives, so viele Schneefelder überschritten haben, Curt. 6, 3 (9), 16. – b) im üblen Sinne, zertreten, zerstampfen, neve iam pastinatum solum exportantium ramos atque truncos ingressu proculcetur, Colum. 3, 13, 6: argenti certe aurique tantum, ut etiam gregarii milites auro caligas figerent proculcarentque materiam, cuius amore populi ferro dimicant, Iustin. 38, 10, 3: is (aper) modo crescentes segetes proculcat in herba, Ov. met. 8, 290: ferae proculcabunt formidinem (den Federlappen), Sen. de dem. 1, 12, 5: informes voltus sparsamque cruore nefando canitiem sacrasque manus... pedibus civis proiecta superbis proculcavit ovans, Cornel. Sev. b. Sen. suas. 6, 26. v. 16 sqq. – 2) leb. Wesen, a) im guten Sinne, unter seine Füße hinstrecken, alteram (capram) decubuisse atque ita alteram proculcatae supergressam, Plin. 8, 201. – b) im üblen Sinne, niedertreten, zu Boden treten, alqm, Tac. hist. 3, 81: nepotem, tot treten, Iustin. 44, 4. § 4: pedibus virum equinis (v. einem Zentauren), Ov. met. 12, 374: proculcatas (ranas) obteret duro pede, Phaedr. 1, 32 (30), 9. – bes. v. Pferden u. Reiterei, niedertreten, nieder rennen, niederreiten, hunc crebro ungula pulsu incita nec domini memorum proculcat equorum, Verg. Aen. 12, 533 sq.: et turbatus eques sua ipse subsidia territis equis proculcavit, Liv. 10, 36, 5: iamque una ala ipso impetu proculcata erat, Curt. 3, 11 (27), 14: disiectā plebe, proculcato senatu, rapidi equis forum inrumpunt, Tac. hist. 1, 40. – II) übtr.: a) mit Füßen treten, erniedrigen, α) lebl. Objj.: qui fata proculcavit ac vitae bona proiecit, Sen. Phoen. (Oedipi fr.) 193: proculcata desertaque res publica, Suet.Vesp. 5, 3. – β) leb. Wesen: contumeliosā voce proculcatus, Val. Max. 9, 5, 3. – b) Partiz. prōculcātus, a, um, abgetreten = abgenutzt, abgedroschen, alltäglich, auris, Gell. 17, 2, 10: ista verba quae proculcata vulgo et protrita sunt, Gell. 18, 4, 6.
-
6 proculco
prō-culco, āvī, ātum āre (pro u. calco), niedertreten, I) eig.: 1) lebl. Objj., niedertreten = stampfen, zerstampfen, a) im guten Sinne: uvas, Colum. 12, 19, 3: ficus pedibus lotis in modum farinae, Colum. 12, 16, 3: qui tot proculcavimus nives, so viele Schneefelder überschritten haben, Curt. 6, 3 (9), 16. – b) im üblen Sinne, zertreten, zerstampfen, neve iam pastinatum solum exportantium ramos atque truncos ingressu proculcetur, Colum. 3, 13, 6: argenti certe aurique tantum, ut etiam gregarii milites auro caligas figerent proculcarentque materiam, cuius amore populi ferro dimicant, Iustin. 38, 10, 3: is (aper) modo crescentes segetes proculcat in herba, Ov. met. 8, 290: ferae proculcabunt formidinem (den Federlappen), Sen. de dem. 1, 12, 5: informes voltus sparsamque cruore nefando canitiem sacrasque manus... pedibus civis proiecta superbis proculcavit ovans, Cornel. Sev. b. Sen. suas. 6, 26. v. 16 sqq. – 2) leb. Wesen, a) im guten Sinne, unter seine Füße hinstrecken, alteram (capram) decubuisse atque ita alteram proculcatae supergressam, Plin. 8, 201. – b) im üblen Sinne, niedertreten, zu Boden treten, alqm, Tac. hist. 3, 81: nepotem, tot treten, Iustin. 44, 4. § 4: pedibus virum equinis (v. einem Zentauren), Ov. met. 12, 374: proculcatas (ranas) obteret duro pede, Phaedr. 1, 32 (30), 9. – bes. v. Pferden u. Reiterei, niedertreten, nieder-————rennen, niederreiten, hunc crebro ungula pulsu incita nec domini memorum proculcat equorum, Verg. Aen. 12, 533 sq.: et turbatus eques sua ipse subsidia territis equis proculcavit, Liv. 10, 36, 5: iamque una ala ipso impetu proculcata erat, Curt. 3, 11 (27), 14: disiectā plebe, proculcato senatu, rapidi equis forum inrumpunt, Tac. hist. 1, 40. – II) übtr.: a) mit Füßen treten, erniedrigen, α) lebl. Objj.: qui fata proculcavit ac vitae bona proiecit, Sen. Phoen. (Oedipi fr.) 193: proculcata desertaque res publica, Suet.Vesp. 5, 3. – β) leb. Wesen: contumeliosā voce proculcatus, Val. Max. 9, 5, 3. – b) Partiz. prōculcātus, a, um, abgetreten = abgenutzt, abgedroschen, alltäglich, auris, Gell. 17, 2, 10: ista verba quae proculcata vulgo et protrita sunt, Gell. 18, 4, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proculco
-
7 proculco
prō-culco, āvi, ātum, 1, v. a. [calco], to tread down, trample upon (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.turbatus eques sua ipse subsidia territis equis proculcavit,
Liv. 10, 36, 5:crescenti segetes proculcat in herbā,
Ov. M. 8, 290; cf. Sev. ap. Sen. Suas. 6, 26, 26 sq.—Of a Centaur:pedibusque virum proculcat equinis,
Ov. M. 12, 374:solum,
Col. 3, 13, 6:uvas,
id. 12, 19, 3; cf. id. 12, 15, 3; Phaedr. 1, 32, 9:nepotem,
trample to death, Just. 44, 4, 4:una ala ipso impetu proculcata erat,
crushed, Curt. 3, 11, 14:aliquem,
Tac. H. 3, 81:materiam,
Just. 38, 10, 3: qui tot proculcavimus nives, have trodden, i. e. traversed, Curt. 6, 3, 16.—Trop., to trample upon, tread under foot, despise:qui fata proculcavit,
Sen. Phoen. 193:proculcato senatu,
Tac. H. 1, 40:proculcata desertaque respublica,
Suet. Vesp. 5:contumeliosā voce,
Val. Max. 9, 5, 3.—Hence, prōculcātus, a, um, P. a., trodden down; trop., = tritus, trodden under foot, mean, low, common (post-class.):verba proculcata vulgo et protrita,
Gell. 18, 4, 6; cf. id. 17, 2, 10. -
8 proculcatio
prōculcātio, ōnis f. [ proculco ]1) топтание, размешивание (ногами) ( obturbata proculcatione aqua PM)2) разрушение (ruina et p. regni Sen) -
9 proculcatus
-
10 proculcatio
prōculcātio, ōnis, f. (proculco), das Niedertreten, I) eig., Plin. 8, 68. – II) bildl.: regni, Zertrümmerung, Sen. de tranqu. anim. 11, 9.
-
11 proculcator
prōculcātor, ōris, m. (proculco), der Vortreter, proculcatores, beim Heere, Vortruppen, Amm. 27, 10, 10.
-
12 proculcatio
prōculcātio, ōnis, f. (proculco), das Niedertreten, I) eig., Plin. 8, 68. – II) bildl.: regni, Zertrümmerung, Sen. de tranqu. anim. 11, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proculcatio
-
13 proculcator
prōculcātor, ōris, m. (proculco), der Vortreter, proculcatores, beim Heere, Vortruppen, Amm. 27, 10, 10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proculcator
-
14 proculcatio
prōculcātĭo, ōnis, f. [proculco], a treading down (post-Aug.).I.Lit.:II.obturbata proculcatione aqua,
Plin. 8, 18, 26, § 68.—Trop.:ruina et proculcatio,
Sen. Tranq. 11, 8. -
15 proculcatus
prōculcātus, a, um, Part. and P. a., from proculco. -
16 protero
prō-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a.* I. II. A.Lit.:B.aliquem pedibus,
Plaut. Truc. 2, 2, 13:homines elephantis proterendos substravit,
Val. Max. 2, 7, 14:januam limā,
i. e. to destroy, Plaut. Men. 1, 1, 9:equitatus aversos proterere incipit,
Caes. B. C. 2, 41:agmina curru,
Verg. A. 12, 330:florentia arva,
Ov. M. 2, 791:adversum rota proterit agmen,
Sil. 2, 175:ulmus labens proterit uvas,
Stat. Th. 8, 747:seges torrefacta proteritur,
Col. 2, 21, 3.—Transf., in gen., to overthrow, beat, crush, defeat, destroy:Marte Poenos,
Hor. C. 3, 5, 34:protrita hostium acies,
Tac. H. 2, 26:aliquem proterere et conculcare,
to maltreat, abuse, trample upon, Cic. Fl. 2, 22, 53; cf.:pati urbem proteri atque conculcari,
Auct. Her. 4, 53, 66:ruinā suā proteri,
Vell. 2, 91, 4:umbram,
Ov. Tr. 3, 11, 25:omnia ferro,
Just. 24, 4, 6:barbaram plebem,
Amm. 15, 4, 12. —Hence, prōtrītus, a, um, P.a., worn out (by rubbing); hence, of words, of frequent use, common, trite, vulgar (post-class.):verba,
Gell. 5, 21, 4; 12, 2, 1; 18, 4, 6.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский