-
1 proch
-
2 beczka
beczka [bɛʧ̑ka] fgruby jak \beczka Fettkloß m3) \beczka bez dna ein Fass ohne Bodensiedzieć na beczce prochu auf einem Pulverfass sitzen -
3 Pulverfass
auf einem \Pulverfass sitzen siedzieć na beczce prochu
См. также в других словарях:
prochu nie wymyśli — {{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}prochu nie wymyśli {{/stl 13}}{{stl 7}} żartobliwie o kimś mało inteligentnym, bez polotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Może on prochu nie wymyśli, ale do roboty jest chętny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie wąchać [powąchać] prochu — {{/stl 13}}{{stl 33}} nie uczestniczyć jeszcze w walce, nie brać udziału w bitwie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojęłam strach żołnierza, co nigdy nie wąchawszy prochu, pierwszy raz znalazł się pod obstrzałem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego
proch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} materiał wybuchowy miotający, łatwo zapalny, stosowany jako źródło energii ruchu pocisków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proch strzelniczy. Nabić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… … Słownik języka polskiego
rożek — m III, D. rożekżka, N. rożekżkiem; lm M. rożekżki 1. lm M. rożki a. różki «nieduży róg na głowie zwierzęcia» Sarnie różki. 2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu … Słownik języka polskiego
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
beczka — 1. Beczka śmiechu «rzecz, sytuacja komiczna, pobudzająca do śmiechu»: (...) żebyś słyszał ich rozmowę, istna beczka śmiechu, boki zrywać... Roz bezp 1998. 2. (Zacząć, spróbować itp.) z innej beczki «zmienić temat rozmowy, zmienić sposób… … Słownik frazeologiczny
nawąchać się — prochu zob. proch 6 … Słownik frazeologiczny
powąchać — Nie powąchać prochu zob. proch 4 … Słownik frazeologiczny