-
1 probrum
probrum probrum, i n позор -
2 probrum
probrum probrum, i n постыдный поступок -
3 probrum
ī n. [ prober ]1) постыдный поступок, позорное делоinsimulare aliquem probri Pl — обвинять кого-л. в позорном поступке2) позор, срамinferre alicui probrum C — опозорить кого-л.3) поношение, ругательство (litterae plenae probrortim C; dicere alicui probra O) -
4 probrum
постыдный поступок, позор (1. 42 D. 50, 16. 1. 41 pr. D. 23, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > probrum
-
5 probrum
, i nупрёк, позорный поступок -
6 exprobro
ex-probro, āvī, ātum, āre [ probrum ]укорять, упрекать (alicui aliquid L, QC, O, Su или de aliquā re Nep); попрекать, тоном укоризны рассказывать ( sua merita cicatricesque acceptas L)non e. hostibus domĭtis victoriam suam Fl — не колоть поверженному врагу глаза своей победой -
7 objecto
āvī, ātum, āre [intens. к objicio ]1) бросать навстречу, устремлять вперёд (caput periclis V; se hostium telis L)o. caput fretis V — бросаться в море (нырять) вниз головой3) причинять, вызывать ( moras O)4) жертвовать, отдавать ( animam pro cunctis V) -
8 objicio
jēcī, jectum, ere [ ob + jacio ]1) бросать вперёд, устремлять (pedĭtes hosti QC; se telis hostium C); выставлять вперёд, держать перед собой, протягивать ( scutum L)2) бросать ( cibum canibus PM); обрекать (captīvos bestiis Sl; aliquem morti C)3) захлопывать (fores L; portam V)4) прокладывать впереди ( fossam L)5) приставлять (manum ad ōs C, QC); подносить ( vinum naribus Pl)6) противопоставлять, ставить или использовать в качестве преграды ( Alpes Germanorum gentibus L)viatori moram o. Ap — заставить путника остановиться7) набрасывать, расстилать (в целях сокрытия) (nubem oculis O; noctem peccatis H; caliginem mentibus Sen)8) подвергать ( se periculis VF)9) выдавать ( praedam hosti QC)10) возражать, выдвигать (в качестве возражения) ( aliquid adversario C)11) причинять, внушать, нагонять ( animo terrorem L); вселять ( alicui spem L)alicui errorem o. C — обманывать (морочить) кого-л.12) давать, доставлять (animo delenimentum L); ниспосылать ( sortem alicui H)13)а) упрекать, укорять, винить (alicui aliquid или de aliquā re, de aliquo, реже aliquid in aliquem C etc.)o. ut probrum alicui, quod... C — вменить кому-л. в позорную вину то, что..б)objecta, orum O — упрёки -
9 opprobro
-
10 esse
1) s. edere, есть (1. l § 4 D. 19, 1. 1. 3 § 1-3 D. 33, 9. 1. 19 § 10 D. 34, 2);esus, ядение, еда: penu legata contineri, quae esui potuique sunt (1. 3 pr. § 1 D. 33, 9);
esca, пища (1. 19 § 12 D. 34, 2);
escaria (sc. vasa), столовая посуда (1. 3 § 3 D. 33, 10);
argentum escarium s. escale, сереб. посуда (1. 8 eod. 1. 19 § 12. 1. 32 § 2 D. 34, 2);
esculentus, съестной (1. 18 D. 1, 18. 1. 3 § 3 D. 33, 9);
2) быть;penus escul. (1. 3 § 2 eod.).
a) как вспомогательный глагол (1. 34 § 1. 2 D. 34, 2. 1. 123 D. 50, 17);
b) как сказуемое, heres esto, heredes sunto (1. 142 eod.);
damnas esto (см. damnas);
c) находиться, быть в положении, состоянии: esse in causa aliqua, in pari, in duriore loco (1. 1 D. 2, 9);
in potestate - sui iuris esse (l. 1 D. 1, 6), esse in servitute, libertate (1. 4 D. 1, 1. 1. 10 D. 40, 12);
in possessione (1. 10 § 1 D. 41, 2), in concubinatu (1. 2. 3. D. 25, 7);
in sententia alicuius esse, быть согласно с мнением кого-нб. (1. 60 D. 29, 2);
d) быть, пребывать: Romae, Capuae esse (1. 2 § 8 D. 2, 11. 1. 30 § 5 D. 32);
ibi csse, ubi etc. (1. 7 D. 33, 1);
eo loci esse (1. 199 D. 50, 16);
esse cum aliquo (1. 5. 13 § 2 D. 34, 1), circa aliq. (1. 33 D. 12, 1); е) = быть в самом деле, существовать, жить, nondum esse, nec sperari (1. 10 pr. D. 26, 2);
res, quae est;
ius, quod est (1. 1 D. 50, 17), si nihil sit in peculio (1. 6 § 6 D. 3, 5);
si ager ita corruerit, ut nusquam sit (1. 15 § 2 D. 19, 2);
si quid sit, quod imputetur (1. 2 § 8 D. 2, 11);
f) происходить: provincia, unde es, ubique moraris (1. 11 C. 5, 62);
g) заключаться, состоять: in dofe esse (1. 18 § 4 D. 23, 3);
nolle rerum suarum esse aliquid (§ 47. J. 2, 1); (1. 19 § 5 D. 34, 2);
amplius quam in facultatibus est (1. 10 D. 40, 9); (1. 13 D. 40, 1);
h) быть чьим, принадлежать;
totum meum esse, cuius non potest ulla pars dici alterius esse (1. 25 pr. D. 50,16);
desinere esse alicuius (1. 1 § 1 D. 2, 9); (1. 71 D. 1, 2);
universitatis esse (1. 6 § 1 D. 1, 8);
i) иметь место, служить кому, actionem competere esseve oportet (1. 10 pr. D. 42, 8), (1. 6 § 7. 1. 9. 42 D. 3, 5);
nullam esse actionem (1. 34 D. 1, 7);
provocatio est ab aliquo (1. 2 § 16 D. 1, 2);
eius est, non velle, qui potest velle (1. 3 D. 50,17), (1. 102 § 1 eod.);
vix est, ut non videatur (1. 40 D. 41, 1);
pro qua sententia est, quod etc. (1. 1 § 10 D. 3, 1);
k) означать, обозначать: "in eadem causa" quid sit, vdeamus (1. 1 § 1 D. 2, 9); (1. 4 D. 1. 1);
nihil est aliud hereditas, quam etc. (1. 24 D. 50, 16);
palam est coram pluribus (1. 33 eod.);
probrum et obprobrium idem est (1. 42 eod.);
penes tu amplius est, quam apud te (1. 63 eod.);
aliud est capere, aliud accipere (1. 71 pr. eod.); 1) для означения цены, стоить: quanti id iu eo anno plurimi fuit (1. 2 pr. D. 9, 2);
m) est, следует = licet: est exemplum capere (1. 11 § 2 D. 36, 1).
См. также в других словарях:
Probrum — (lat.), 1) schimpfliche That; 2) Schimpf, Beschimpfung. Daher Probrosität, Schimpflichkeit, Schändlichkeit … Pierer's Universal-Lexikon
Probrum — Probrum, lat., Schmach; Probrosität, Schändlichkeit … Herders Conversations-Lexikon
probrum — index discredit, infamy, reproach Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
opprobre — [ ɔprɔbr ] n. m. • 1120; lat. opprobrium, de probrum « action honteuse » ♦ Littér. 1 ♦ Ce qui humilie, mortifie à l extrême d une manière éclatante et publique. ⇒ déshonneur, 2. flétrissure, honte, ignominie. Accabler, couvrir qqn d opprobre.… … Encyclopédie Universelle
parole — I. Parole, Verbum, Dictio, Dictum, Oratio, Locutio, Allocutio, Sermo, Vox. La parole d un autre, Oratio aliena. Parole ou escriture diligemment composée, par laquelle on entend prouvoir à l asseurance de quelque chose, Cautio. Parole qui… … Thresor de la langue françoyse
Arbeit — 1. Angefangene Arbeit ist halb gethan. Frz.: Besogne commencée est à moitié faite. – Besogne qui plaît est à moitié faite. 2. An der Arbeit erkennt man den guten Arbeiter. (Lit.) Frz.: A l ouvrage on connaît l ouvrier. 3. An gethane Arbeit denkt… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Exprobrate — Ex pro*brate, v. t. [L. exprobratus, p. p. of exprobrare; ex out + probrum a shameful or disgraceful act.] To charge upon with reproach; to upbraid. [R.] Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Opprobrium — Op*pro bri*um, n. [L., fr. ob (see {Ob }) + probrum reproach, disgrace.] A state of disgrace; infamy; reproach mingled with contempt; odium[3]. [1913 Webster+PJC] 2. Abusive language. [1913 Webster] Being both dramatic author and dramatic… … The Collaborative International Dictionary of English
opprobrium — noun Etymology: Latin, from opprobrare to reproach, from ob in the way of + probrum reproach; akin to Latin pro forward and to Latin ferre to carry, bring more at ob , for, bear Date: 1656 1. something that brings disgrace 2. a. public disgrace… … New Collegiate Dictionary
Roman censor — A Censor was a magistrate of high rank in the ancient Roman Republic. This position (called censura) was responsible for maintaining the census, supervising public morality, and overseeing certain aspects of the government s finances.The censors… … Wikipedia
Improperien — Die Kreuzigung, Ikone im Kloster Stavronikita auf dem Berg Athos Die Improperien oder Heilandsklagen (von lat. probrum: Vorwurf, Schelte) gehören seit dem frühen Mittelalter zur kirchlichen Feier vom Leiden und Sterben Christi am Karfreitag. Sie… … Deutsch Wikipedia