-
1 probrose
prŏbrōse, adv., v. probrosus fin. -
2 probrosus
A.Of persons:B.vitā probrosus, et opertus infamiā,
Tac. A. 3, 68:feminae,
Suet. Dom. 8:sordidissimus, et probrosissimus,
Claud. Mamert. Grat. Act. ad Jul. 19.—Of things:crimen,
Cic. Font. 12, 37:o magna Carthago, probrosis Altior Italiae ruinis!
Hor. C. 3, 5, 39:natura,
Suet. Calig. 11:carmina,
lampoons, Tac. A. 14, 48:sermones,
abusive discourses, id. ib. 2, 50:probrosae mollitiei homo,
Plin. 28, 8, 27, § 106:compellationes,
Gell. 1, 5, 2.— Adv.: prŏbrōsē, [p. 1450] disgracefully, infamously (postAug.):probrose leno illam prostituit,
Sen. Contr. 1, 2:obicere,
Gell. 17, 21, 31.
См. также в других словарях:
HOMOUSIANI — apud Victorem Vit. de Persecut. Vandalic. l. 4. Rex Hunericus Vandalorum et Alanorum, universis Episcopis homousianis; Aliis Homousiones et Homousionistae, apud Augustin. Ep. 177. ab Arrianis Orthodoxi appellati sunt: quod SS. Triadis Personas… … Hofmann J. Lexicon universale