-
1 onus
{'ounəs}
n лат. бреме, тежест, задължение
ONUS probandi юр. тежестта на доказването* * *{'ounъs} n лат. бреме, тежест, задължение; onus probandi юр. тежест* * *тежест; бреме; задължение;* * *1. n лат. бреме, тежест, задължение 2. onus probandi юр. тежестта на доказването* * *onus[´ounəs] n бреме, товар, тежест, задължение; \onus probandi юрид. тежестта на доказването.
См. также в других словарях:
probandi necessitas incumbit illi qui agit — /prabaenday nasesatabs ankambat ilay kway eyjat/ The necessity of proving lies with him who sues. In other words, the burden of proof of a proposition is upon him who advances it affirmatively … Black's law dictionary
Probandi necessitas incumbit illi qui agit — The necessity of proving, the burden of proof, lies upon him who sues … Ballentine's law dictionary
Onus probandi — El onus probandi (o carga de la prueba) es una expresión latina del principio jurídico que señala quién está obligado a probar un determinado hecho ante los tribunales. El fundamento del onus probandi radica en un viejo aforismo de derecho que… … Wikipedia Español
Onus probandi — Die Beweislast regelt prozessuale Beweisrisiken und obliegenheiten. Die objektive oder materielle Beweislast (Feststellungslast) legt fest, welche Partei das Risiko der Nichterweislichkeit einer Beweisbehauptung trägt. Die subjektive oder… … Deutsch Wikipedia
onus probandi — index cloud (suspicion) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 onus probandi … Law dictionary
Onus probandi — El onus probandi (carga de la prueba) expresión latina del principio jurídico que señala quien es el obligado a probar ante los tribunales. El fundamento del onus probandi radica en un viejo aforismo de derecho que expresa que lo normal se… … Enciclopedia Universal
Onus probandi — Onus O nus, n. [L.] A burden; an obligation. [1913 Webster] {Onus probandi}[L.], obligation to furnish evidence to prove a thing; the burden of proof. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Non possessori incumbit necessitas probandi possessiones ad se pertinere. — (jur.). См. Что взято, то свято … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Modus probandi — (лат.) способ доказательства. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Nervus probandi — (лат.) нерв доказательства. Основной аргумент. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Onus probandi — (лат.) бремя доказательства. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия