-
1 pretensja
pretensja [prɛtɛw̃sja] frościć sobie pretensje do czegoś etw beanspruchen, Anspruch auf etw +akk erhebenmieć pretensję do kogoś [o coś] jdm Vorwürfe mPl [wegen einer S. +geh ] machen
См. также в других словарях:
pretensja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pretensjasji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} chęć otrzymania czegoś jako należnego sobie; żądanie, roszczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rościć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… … Słownik języka polskiego
wyrzut — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wyrzutucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtowne wyciągnięcie przed siebie, w górę itp. nogi lub ręki; w sporcie: wyrzucenie przez zawodnika dysku, oszczepu itp. :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymówka — ż III, CMs. wymówkawce; lm D. wymówkawek 1. «wymówienie się od czegoś, usprawiedliwienie, wytłumaczenie, zwłaszcza wykrętne; wykręt, wybieg, pretekst» Użyć choroby jako wymówki od pracy. Zgodzić się na coś bez wymówek. □ Paluszek i główka to… … Słownik języka polskiego
uraza — ż IV, CMs. urazazie; lm D. urazaaz «żal do kogoś, z jakiegoś powodu; niechęć, pretensja» Długotrwała, drobna, głęboka, osobista, skryta, śmiertelna, tajona, wzajemna, zadawniona uraza. Czuć, mieć do kogoś urazę o coś, za coś, z powodu czegoś.… … Słownik języka polskiego
żal — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «uczucie smutku z powodu utraty kogoś, czegoś, z powodu doznanego zawodu itp.» Głęboki, szczery żal. Żal po stracie przyjaciela. Żal z powodu opuszczenia stron rodzinnych. Żal za tym, co minęło. Łzy żalu. Płakać z… … Słownik języka polskiego
animozja — ż I, DCMs. animozjazji; lm D. animozjazji (animozjazyj) «niechęć, odraza do kogoś; uraza, pretensja» Wzajemne animozje. Czuć animozję do kogoś. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ansa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ansie; lm M. anse, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} niechęć do kogoś, uraza, pretensja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć, czuć do kogoś ansę. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uraza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. urazazie {{/stl 8}}{{stl 7}} żal, niechęć do kogoś, wywołana przykrymi przeżyciami, doświadczeniami związanymi z osobą lub jej działaniem; pretensja, obraza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć, żywić, tłumić, chować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ansa — ż IV, CMs. ansie; lm M. anse (ansy), D. ans przestarz. «uraza, niechęć, pretensja» Czuć, mieć do kogoś ansę. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
animozja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. animozjazji, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} niechętne nastawienie do kogoś; uraza, pretensja, antypatia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzajemne animozje. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień