pretensja

См. также в других словарях:

• pretensja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pretensjasji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} chęć otrzymania czegoś jako należnego sobie; żądanie, roszczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rościć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… …   Słownik języka polskiego

• pretensja — 1. Dzikie pretensje «pretensje niczym nieuzasadnione, okazywane w gwałtowny sposób»: Dlaczego się nie cieszę z tego, co jest, tylko ciągle mam jakieś dzikie pretensje, nawet dobrze nie wiadomo do kogo. S. Kowalewski, Okna. 2. przestarz. Ktoś… …   Słownik frazeologiczny

• ukos — Patrzeć, zerkać itp. ukosem, z ukosa a) «patrzeć z niechęcią, nieprzyjaźnie»: – Wiecie, Macieju, to nie moja specjalność. – Jak to, to pan doktor i poradzić nie może? – zauważył Maciej z wyraźną pretensją w głosie patrząc na mnie z ukosa. R.… …   Słownik frazeologiczny

• animozja — ż I, DCMs. animozjazji; lm D. animozjazji (animozjazyj) «niechęć, odraza do kogoś; uraza, pretensja» Wzajemne animozje. Czuć animozję do kogoś. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• ansa — ż IV, CMs. ansie; lm M. anse (ansy), D. ans przestarz. «uraza, niechęć, pretensja» Czuć, mieć do kogoś ansę. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• uraza — ż IV, CMs. urazazie; lm D. urazaaz «żal do kogoś, z jakiegoś powodu; niechęć, pretensja» Długotrwała, drobna, głęboka, osobista, skryta, śmiertelna, tajona, wzajemna, zadawniona uraza. Czuć, mieć do kogoś urazę o coś, za coś, z powodu czegoś.… …   Słownik języka polskiego

• wymówka — ż III, CMs. wymówkawce; lm D. wymówkawek 1. «wymówienie się od czegoś, usprawiedliwienie, wytłumaczenie, zwłaszcza wykrętne; wykręt, wybieg, pretekst» Użyć choroby jako wymówki od pracy. Zgodzić się na coś bez wymówek. □ Paluszek i główka to… …   Słownik języka polskiego

• wyrzut — m IV, D. u, Ms. wyrzutucie; lm M. y 1. «żal, pretensja o coś; wymówka, zarzut, karcąca uwaga» Bolesny, gorzki, niemy wyrzut. Spojrzenie pełne wyrzutu. Powiedzieć coś z wyrzutem. Robić, czynić komuś, sobie wyrzuty (za coś). ◊ Wyrzuty sumienia… …   Słownik języka polskiego

• żal — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «uczucie smutku z powodu utraty kogoś, czegoś, z powodu doznanego zawodu itp.» Głęboki, szczery żal. Żal po stracie przyjaciela. Żal z powodu opuszczenia stron rodzinnych. Żal za tym, co minęło. Łzy żalu. Płakać z… …   Słownik języka polskiego

• animozja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. animozjazji, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} niechętne nastawienie do kogoś; uraza, pretensja, antypatia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzajemne animozje. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień