Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

precum+cj

  • 1 dedecet

    dēdĕcet, ēre, dĕdĕcuit, impers. [st2]1 [-] impers. - il ne sied pas, il ne convient pas, il est malséant. [st2]2 [-] tr. (dedeco...). - ne pas faire honneur à, dédaigner.    - ce verbe se construit comme decet.    - nec dominam motae dedecuere comae, Ov. Am. 1, 7: d'ailleurs le désordre des cheveux de ma maîtresse ne lui allait pas mal.    - si quid dedecet, Cic. Off. 1, 146: s'il y a quelque chose de malséant.    - dedecet me usus precum, Ov. M. 6: les prières sont indignes de moi.    - non dedecebit togam removeri, Quint. 11, 3, 124: on fera bien d'écarter sa toge.    - oratorem simulare non dedecet, Cic. Tusc. 4, 25: il est permis à l'orateur de feindre.    - si non dedecui tua jussa, Stat. Th. 10, 340: si j'ai bien exécuté tes ordres.
    * * *
    dēdĕcet, ēre, dĕdĕcuit, impers. [st2]1 [-] impers. - il ne sied pas, il ne convient pas, il est malséant. [st2]2 [-] tr. (dedeco...). - ne pas faire honneur à, dédaigner.    - ce verbe se construit comme decet.    - nec dominam motae dedecuere comae, Ov. Am. 1, 7: d'ailleurs le désordre des cheveux de ma maîtresse ne lui allait pas mal.    - si quid dedecet, Cic. Off. 1, 146: s'il y a quelque chose de malséant.    - dedecet me usus precum, Ov. M. 6: les prières sont indignes de moi.    - non dedecebit togam removeri, Quint. 11, 3, 124: on fera bien d'écarter sa toge.    - oratorem simulare non dedecet, Cic. Tusc. 4, 25: il est permis à l'orateur de feindre.    - si non dedecui tua jussa, Stat. Th. 10, 340: si j'ai bien exécuté tes ordres.
    * * *
        Dedecet, pen. corr. aliquando personale, aliquando impersonale. Ouid. Il messied, Il sied mal, Il est mal convenable.
    \
        Vsus precum me dedecet. Ouid. Il me sied mal d'user de prieres.

    Dictionarium latinogallicum > dedecet

  • 2 commisereor

    com-misereor, ritus sum, ērī
    сожалеть, соболезновать, скорбеть (fortunam Graeciae Nep; interitum alicujus AG); impers. сжалиться
    nautas precum ejus commi seritum esse AG — (рассказывают, что) просьбы его (Ариона) разжалобили моряков

    Латинско-русский словарь > commisereor

  • 3 oblatio

    oblātio, ōnis f. [ offero ]
    2) преподнесение, приношение ( victūs vel potionis CJ)
    4) взнос, платёж (ab omnibus oblationibus liberatus CTh)
    5) дар, пожертвование Dig, Vlg, Eccl

    Латинско-русский словарь > oblatio

  • 4 blandus

    blandus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl., schmeichelnd, liebkosend, sich einschmeichelnd, zutulich, schöntuend, freundlich ( wie ἄρεσκος, im guten u. üblen Sinne), I) eig.: blanda es parum, Plaut.: ut unus omnium homo te vivat nusquam quisquam blandior, Ter.: tum graves, tum blandi esse volumus, Quint. – u. so blandus amator, Prop.: amicus (Ggstz. verus), Cic.: puella, puer, Ov.: columba, Ov.: leones, Claud.: verba, Ov.: voluptates, blandissimae dominae, höchst verlockende, Cic. – m. Ang. gegen wen? durch Dat. od. adversus m. Akk. od. durch inter se, Plaut. aul. 196. Quint. 6 pr. § 8. Cic. ad Att. 12, 3, 1: an blandiores in publico, quam in privato, et alienis (gegen Fr.) quam vestris estis? Liv. 34, 2, 10. – m. Abl. (durch), doctā prece blandus, Hor. ep. 2, 1, 135: blanda precatu, Stat. Theb. 11, 103: versch., blandissimus ingenio, sehr fr. von Charakter, Aur. Vict. epit. 42, 10. – poet. mit Genet. od. Acc. (= in Hinsicht), bl. precum, Stat. Ach. 2, 237: bl. genas vocemque, Stat. Theb. 9, 155. – dah. durch schöne Worte überredend, gewinnend, nostrum uter sit blandior, Plaut. Cas. 274: mit folg. Infin., Hor. carm. 1, 12, 11. Stat. Theb. 5, 456. – II) übtr., v. Lebl., a) liebkosend, schmeichelnd, freundlich, höflich, vox, Enn. fr.: adulantia verba blandaeque voces, Plin. pan.: soni, Ov.: oculi, Plin.: blanda aut supplex oratio, Cic.: verba, dicta, Ov.: litterae (Brief), Cic.: laudes, Verg. – Acc. neutr. st. des Adv., blandum ridere, süß lächeln, Petr. 127, 1. – b) zum Genuß einladend, wohlbehagend, einnehmend, reizend, verführerisch, angenehm, voluptas, Cic.: alea, quies, Ov.: ver, Varr. fr.: minime blanda frons, Val. Max.: malum, Lucil. fr.: otium consuetudine in dies blandius, Liv.: omni praesenti statu spem cuiusque novandi res blanditiorem esse, die Hoffn. usw. habe mehr Reiz als usw., Liv.: aspectus blandissimus, Plin. – m. Dat., res blanda legentibus, Plin. 1. pr. § 12: blandae superûm mortalibus irae, Stat. Theb. 10, 836. – n. pl. subst., animus asperis blandisque pariter invictus, Sen. ep. 66, 6.

    lateinisch-deutsches > blandus

  • 5 commisereor

    com-misereor, ritus sum, ērī, Mitleid haben mit usw., bemitleiden, ut Electra comploret commisereaturque interitum eius, Gell. 6 (7), 5, 6: unpers., navitas (nautas) precum eius harum commiseritum esse, Gell. 16, 19, 11.

    lateinisch-deutsches > commisereor

  • 6 insulanus [2]

    2. īnsulānus, a, um (insula), zu den Inseln gehörig, eine Insel bewohnend, Insel-, Cari insulani populi fuerunt, Serv. Verg. Aen. 8, 725: pauci homines et insulani, Pacat. pan. 23, 3: insulanarum peritus precum, bei der Bestallung auf der Insel ausgesprochen, Sidon. epist. 9, 3. p. 537, 3 Sav. (dazu Savaro S. 538 f. noch andere Stellen aus Spät.).

    lateinisch-deutsches > insulanus [2]

  • 7 oblatio

    oblātio, ōnis, f. (offero), das Darbieten, I) das Anbieten, das Anerbieten, a) übh.: obl. eius, quod relictum est, Ulp. dig. 5, 2, 8. § 10: cautionis, Ulp. dig. 39, 2, 15. § 33. – b) insbes., das Gebot in der Auktion, Cod. Theod. 5, 13, 18. – II) das Darbringen, 1) eig.: a) das Darreichen, das Darbieten, luminis, der Lampe, Apul. met. 5, 22: victus vel potionis, Cod. Iust. 6, 23, 28 pr.: in sacrificii oblatione versari, mit der Darbringung einer Opfergabe, einer Opferhandlung beschäftigt sein, Leo serm. 22, 4: concupita oblatio, das D. des Gewünschten, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 82. – b) die Erlegung, Entrichtung, quadrantis (im Bade), Ambros. in Luc. 7, 158: functionum publicarum, Cod. Iust. 10, 16, 5. – c) die Überreichung, precum, Cod. Iust. 1, 20, 2. – 2) meton., das Dargereichte, a) die Spende, das Geschenk, matronarum oblationes, Amm. 27, 3, 14. – bes. die freiwillige Beisteuer als Abgabe, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 2, 5. p. 205, 6 B. Cod. Theod. 6, 2, 14. – b) die Opferspende, Opfergabe, obl. dei, Ulp. dig. 24, 1, 5. § 12: absol., Ambros. de Cain et Abel 2, 6. § 18. Isid. orig. 8, 5, 22.

    lateinisch-deutsches > oblatio

  • 8 obreptio

    obrēptio, ōnis, f. (obrepo), das Heranschleichen, der Überfall, Frontin. 2, 5, 36. Arnob. 5, 9: Plur., occultae obreptiones, Augustin. de fid. et opp. 5. § 7. – übtr.: a) das Überschleichen = der sittliche Fall aus Vergeßlichkeit, menschlicher Schwachheit, quod Petrus Christum sequitur devotionis, quod negat obreptionis (est), Ambros. in Luc. 10. § 72. – b) das Erschleichen, precum (durch Bitten), Cod. Iust. 5, 8, 1: per obreptionem petere fundum alcis, Ulp. dig. 3, 5, 8. § 1: arrogari per obreptionem, durch E. (= durch Verheimlichung seines Standes), Ulp. dig. 2, 4, 10. § 2.

    lateinisch-deutsches > obreptio

  • 9 prex

    prex, precis, f. (doch nur im Dat., Akk. u. Abl.), häusiger Plur. precēs, precum, die Bitte, das Bitten, I) im allg.: miserae ac luctuosae preces, rührende u. klägliche, Cic. ep.: preces infimae, Liv., tacitae, Apul.: nihil est preci loci relictum, Ter.: oro te per precem, Plaut.: prece humili, Cic.: magnā prece, Cic.: preces adhibere, Cic.: sollicito ore preces dare, Ov.: omnibus precibus petere od. orare, ut etc., Caes. u. Cic.: preces fundere pectore ab imo, Verg. (vgl. fundo no. II, B, 4. a): alcis preces sustinere, Cic.: alcis preces fastidire, repudiare, Liv.: si preces meae pro imperatore non valuissent, Liv. – II) insbes.: a) das Gebet, in prece totus eram, Ov. – eorum preces ac vota, Cic.: in cassum mittere preces, vergeblich beten, Liv. – b) die Verwünschung, die Verfluchung, der Fluch, hostili prece caput detestari euntis, Ov. met. 15, 505. – im Plur., iratae preces, Hor.: preces diras fundere, Tac.: preces in alqm expromere, Lact.: omnibus precibus detestari alqm, Caes. – c) die Fürbitte, prece Pollucis, Castoris, Catull. 68, 65. – d) der Wunsch, et damus alternas accipimusque preces, Ov. fast. 1, 176. – / Nom. prex nach Charis. 93, 17 u. Prisc. 8, 4 ungebr.; doch bei Iuvenc. in exod. 738 u. ohne Beleg bei Serv. Verg. Aen. 1. 587; vgl. Gloss. II, 331, 49 prex, ἱκεσία: Dativ preci bis jetzt nur aus Ter. Andr. 601 u. Phorm. 547 nachgewiesen.

    lateinisch-deutsches > prex

  • 10 blandus

    blandus, a, um [st2]1 [-] caressant, doux. [st2]2 [-] persuasif. [st2]3 [-] flatteur, insinuant, doux, attrayant, séduisant.    - puer blandissimus patri, Quint.: enfant très caressant pour son père.    - experiemur uter sit blandior, Plaut.: nous verrons qui sera le plus persuasif.    - blandus succus, Plin.: suc délicieux.    - blandi anni, Prop.: les belles années (les années de plaisir).    - otium blandius consuetudine, Liv.: l'oisiveté que l'habitude rend plus aimable.    - ire ad blanda, Sen.: courir au plaisir.    - an blandiores in publico quam in privato estis? Liv. 34, 2, 10: êtes-vous plus séduisantes en public que dans l'intimité?    - medici salubres, sed voluptate carentes cibos blandioribus adloquiis prosequuntur, Plin. Ep. 1, 8, 12: les médecins accompagnent de paroles assez séduisantes l'absorption de substances utiles à la santé, mais [dépourvues de goût agréable] = désagréables au goût.
    * * *
    blandus, a, um [st2]1 [-] caressant, doux. [st2]2 [-] persuasif. [st2]3 [-] flatteur, insinuant, doux, attrayant, séduisant.    - puer blandissimus patri, Quint.: enfant très caressant pour son père.    - experiemur uter sit blandior, Plaut.: nous verrons qui sera le plus persuasif.    - blandus succus, Plin.: suc délicieux.    - blandi anni, Prop.: les belles années (les années de plaisir).    - otium blandius consuetudine, Liv.: l'oisiveté que l'habitude rend plus aimable.    - ire ad blanda, Sen.: courir au plaisir.    - an blandiores in publico quam in privato estis? Liv. 34, 2, 10: êtes-vous plus séduisantes en public que dans l'intimité?    - medici salubres, sed voluptate carentes cibos blandioribus adloquiis prosequuntur, Plin. Ep. 1, 8, 12: les médecins accompagnent de paroles assez séduisantes l'absorption de substances utiles à la santé, mais [dépourvues de goût agréable] = désagréables au goût.
    * * *
        Blandus, Adiectiuum. Cic. Courtois, Doulx en parler, Attrayant, Mignard.
    \
        Blanda legentibus. Plin. Delectable et doulce.
    \
        Precatu blandus. Stat. Mignard en prieres, Qui prie mignardement.
    \
        Precum blandus. Stat. Qui blandit et flate en priant.
    \
        Alea blanda. Ouid. Attrayant.
    \
        Labor blandus. Virgil. Qui ne fasche ou ennuye point, Où on prend plaisir.
    \
        Leones blandi. Claud. Doulx et gratieux.
    \
        Liquor blandus amaracini. Lucret. Plaisant.
    \
        Succus blandior. Plin. Plus doulx et plus amiable.
    \
        Tabellas blandas vocat Ouidius, Lettres doulces et amiables.

    Dictionarium latinogallicum > blandus

  • 11 precis

        Precis, preci, precem, prece: Pluraliter preces, precum, precibus. Plin. Priere.
    \
        Nullus locus preci. Terentius. Il n'est pas possible de l'appaiser, quelque priere qu'on luy face, Prieres n'y servent de rien.
    \
        Cedere precibus alicuius, Vide CEDO. Luy accorder sa requeste.
    \
        Est tales complexa preces. Ouid. Elle pria en ceste maniere, Elle feit telle priere.
    \
        Concipere preces. Ouid. Bastir et ordonner sa priere, Prier.
    \
        Despuere preces alicuius. Catul. Mespriser, N'en tenir compte.
    \
        Dare preces. Valer. Flac. Prier.
    \
        Dare manus precibus. Ouid. Estre vaincu par prieres.
    \
        Erubescere preces. Claud. Avoir honte de prier autruy.
    \
        Ferre preces alicui. Virgil. Le prier.
    \
        Solennes satis est voce mouere preces. Ouid. Faire priere solennelle.
    \
        Obliquare preces. Stat. Prier et faire quelque requeste par ambages.
    \
        Deus nobis occurrit in precibus. Cic. Nous baille ce que nous demandons.
    \
        Peragere preces. Ouid. Prier, Faire priere.
    \
        Emaci prece poscere aliquid. Pers. Prier, et avec sa requeste offrir quelque don ou present, pensant que par ce moyen nous obtiendrons ce que demandons: qui est aucunement acheter, car nous donnons pour recevoir mieulx.
    \
        Prosequi aliquem prece. Horat. Le prier.
    \
        Retentare preces. Ouid. Prier de rechef.
    \
        Tollere preces. Ouid. Cesser de prier.

    Dictionarium latinogallicum > precis

  • 12 blandus

    blandus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl., schmeichelnd, liebkosend, sich einschmeichelnd, zutulich, schöntuend, freundlich ( wie ἄρεσκος, im guten u. üblen Sinne), I) eig.: blanda es parum, Plaut.: ut unus omnium homo te vivat nusquam quisquam blandior, Ter.: tum graves, tum blandi esse volumus, Quint. – u. so blandus amator, Prop.: amicus (Ggstz. verus), Cic.: puella, puer, Ov.: columba, Ov.: leones, Claud.: verba, Ov.: voluptates, blandissimae dominae, höchst verlockende, Cic. – m. Ang. gegen wen? durch Dat. od. adversus m. Akk. od. durch inter se, Plaut. aul. 196. Quint. 6 pr. § 8. Cic. ad Att. 12, 3, 1: an blandiores in publico, quam in privato, et alienis (gegen Fr.) quam vestris estis? Liv. 34, 2, 10. – m. Abl. (durch), doctā prece blandus, Hor. ep. 2, 1, 135: blanda precatu, Stat. Theb. 11, 103: versch., blandissimus ingenio, sehr fr. von Charakter, Aur. Vict. epit. 42, 10. – poet. mit Genet. od. Acc. (= in Hinsicht), bl. precum, Stat. Ach. 2, 237: bl. genas vocemque, Stat. Theb. 9, 155. – dah. durch schöne Worte überredend, gewinnend, nostrum uter sit blandior, Plaut. Cas. 274: mit folg. Infin., Hor. carm. 1, 12, 11. Stat. Theb. 5, 456. – II) übtr., v. Lebl., a) liebkosend, schmeichelnd, freundlich, höflich, vox, Enn. fr.: adulantia verba blandaeque voces, Plin. pan.: soni, Ov.: oculi, Plin.: blanda aut supplex oratio,
    ————
    Cic.: verba, dicta, Ov.: litterae (Brief), Cic.: laudes, Verg. – Acc. neutr. st. des Adv., blandum ridere, süß lächeln, Petr. 127, 1. – b) zum Genuß einladend, wohlbehagend, einnehmend, reizend, verführerisch, angenehm, voluptas, Cic.: alea, quies, Ov.: ver, Varr. fr.: minime blanda frons, Val. Max.: malum, Lucil. fr.: otium consuetudine in dies blandius, Liv.: omni praesenti statu spem cuiusque novandi res blanditiorem esse, die Hoffn. usw. habe mehr Reiz als usw., Liv.: aspectus blandissimus, Plin. – m. Dat., res blanda legentibus, Plin. 1. pr. § 12: blandae superûm mortalibus irae, Stat. Theb. 10, 836. – n. pl. subst., animus asperis blandisque pariter invictus, Sen. ep. 66, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > blandus

  • 13 commisereor

    com-misereor, ritus sum, ērī, Mitleid haben mit usw., bemitleiden, ut Electra comploret commisereaturque interitum eius, Gell. 6 (7), 5, 6: unpers., navitas (nautas) precum eius harum commiseritum esse, Gell. 16, 19, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commisereor

  • 14 insulanus

    1. īnsulānus, ī, m. (insula), ein Inselbewohner, Plur., Cic. de nat. deor. 3, 45.
    ————————
    2. īnsulānus, a, um (insula), zu den Inseln gehörig, eine Insel bewohnend, Insel-, Cari insulani populi fuerunt, Serv. Verg. Aen. 8, 725: pauci homines et insulani, Pacat. pan. 23, 3: insulanarum peritus precum, bei der Bestallung auf der Insel ausgesprochen, Sidon. epist. 9, 3. p. 537, 3 Sav. (dazu Savaro S. 538 f. noch andere Stellen aus Spät.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insulanus

  • 15 oblatio

    oblātio, ōnis, f. (offero), das Darbieten, I) das Anbieten, das Anerbieten, a) übh.: obl. eius, quod relictum est, Ulp. dig. 5, 2, 8. § 10: cautionis, Ulp. dig. 39, 2, 15. § 33. – b) insbes., das Gebot in der Auktion, Cod. Theod. 5, 13, 18. – II) das Darbringen, 1) eig.: a) das Darreichen, das Darbieten, luminis, der Lampe, Apul. met. 5, 22: victus vel potionis, Cod. Iust. 6, 23, 28 pr.: in sacrificii oblatione versari, mit der Darbringung einer Opfergabe, einer Opferhandlung beschäftigt sein, Leo serm. 22, 4: concupita oblatio, das D. des Gewünschten, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 82. – b) die Erlegung, Entrichtung, quadrantis (im Bade), Ambros. in Luc. 7, 158: functionum publicarum, Cod. Iust. 10, 16, 5. – c) die Überreichung, precum, Cod. Iust. 1, 20, 2. – 2) meton., das Dargereichte, a) die Spende, das Geschenk, matronarum oblationes, Amm. 27, 3, 14. – bes. die freiwillige Beisteuer als Abgabe, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 2, 5. p. 205, 6 B. Cod. Theod. 6, 2, 14. – b) die Opferspende, Opfergabe, obl. dei, Ulp. dig. 24, 1, 5. § 12: absol., Ambros. de Cain et Abel 2, 6. § 18. Isid. orig. 8, 5, 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oblatio

  • 16 obreptio

    obrēptio, ōnis, f. (obrepo), das Heranschleichen, der Überfall, Frontin. 2, 5, 36. Arnob. 5, 9: Plur., occultae obreptiones, Augustin. de fid. et opp. 5. § 7. – übtr.: a) das Überschleichen = der sittliche Fall aus Vergeßlichkeit, menschlicher Schwachheit, quod Petrus Christum sequitur devotionis, quod negat obreptionis (est), Ambros. in Luc. 10. § 72. – b) das Erschleichen, precum (durch Bitten), Cod. Iust. 5, 8, 1: per obreptionem petere fundum alcis, Ulp. dig. 3, 5, 8. § 1: arrogari per obreptionem, durch E. (= durch Verheimlichung seines Standes), Ulp. dig. 2, 4, 10. § 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obreptio

  • 17 prex

    prex, precis, f. (doch nur im Dat., Akk. u. Abl.), häusiger Plur. precēs, precum, die Bitte, das Bitten, I) im allg.: miserae ac luctuosae preces, rührende u. klägliche, Cic. ep.: preces infimae, Liv., tacitae, Apul.: nihil est preci loci relictum, Ter.: oro te per precem, Plaut.: prece humili, Cic.: magnā prece, Cic.: preces adhibere, Cic.: sollicito ore preces dare, Ov.: omnibus precibus petere od. orare, ut etc., Caes. u. Cic.: preces fundere pectore ab imo, Verg. (vgl. fundo no. II, B, 4. a): alcis preces sustinere, Cic.: alcis preces fastidire, repudiare, Liv.: si preces meae pro imperatore non valuissent, Liv. – II) insbes.: a) das Gebet, in prece totus eram, Ov. – eorum preces ac vota, Cic.: in cassum mittere preces, vergeblich beten, Liv. – b) die Verwünschung, die Verfluchung, der Fluch, hostili prece caput detestari euntis, Ov. met. 15, 505. – im Plur., iratae preces, Hor.: preces diras fundere, Tac.: preces in alqm expromere, Lact.: omnibus precibus detestari alqm, Caes. – c) die Fürbitte, prece Pollucis, Castoris, Catull. 68, 65. – d) der Wunsch, et damus alternas accipimusque preces, Ov. fast. 1, 176. – Nom. prex nach Charis. 93, 17 u. Prisc. 8, 4 ungebr.; doch bei Iuvenc. in exod. 738 u. ohne Beleg bei Serv. Verg. Aen. 1. 587; vgl. Gloss. II, 331, 49 prex, ἱκεσία: Dativ preci bis jetzt nur aus Ter. Andr. 601 u. Phorm. 547 nachgewiesen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prex

  • 18 falsitas

    1) ложность, неверность: precum falsitatem arguere (1. 3 C. 1, 22). 2) подделывание, подлог: falsitatis crimen (1. 8 § 2. 3. C. 5, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > falsitas

  • 19 miseratio

    1) изъявление сожаления, precum mis. (1. 11 C. 12, 58). 2) сострадание, parentes ad bona liberorum ratio miserationis admitti (1. 7 § 1 D. 38, 6);

    mis. aetatis (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 9, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > miseratio

  • 20 oblatio

    приношение, оказывание, предложение, obi. eius, quod relictum est (1. 8 § 10 D. 5, 2), aestimationis (1. 89 § 1 D. 31), cautionis (1. 15 § 33 D. 39, 2), uberioris pretii (1 4 C. 10, 3), debiti (1. 9 C. 8, 43. 1. 10 C. 4, 24);

    victus vel potionis obl. (1. 28 pr. C. 6, 23); поднесение: precum obl. (1. 2 C. 1, 20); жертва, посвящение: ad oblat. dei donare uxori (1. 5 § 12 D. 24, 1); совершение, отправление: obl. functionum publicarum (1. 5 C. 10, 16; 1. 3 C. Th. 6, 26. 1. 5 pr. C. Th. 13, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > oblatio

См. также в других словарях:

  • precum — PRECÚM conj., adv. I. conj. 1. (Introduce propoziţii circumstanţiale de mod) Cum, aşa cum, după cum. Sper că se va face precum doresc. ♢ loc. adj. şi adv. Precum se cade = cum se cuvine, cum trebuie (să fie). 2. (Introduce propoziţii comparative) …   Dicționar Român

  • precum — noun Cowpers fluid, pre ejaculate The shaft was fat, long and already half hard. Ulrich didnt mean to pry, but he understood (as precum slicked his palm) that this was a man who liked to play for hours before he came …   Wiktionary

  • Ius primariarum precum — Jedem Kaiser des heiligen römischen Reiches stand das sogenannte Ius primariarum precum zu. Dieses Recht der Ersten Bitten beruhte nicht auf einer päpstlichen Verleihung, sondern auf dem Herkommen und wurde seit dem 13. Jahrhundert in Anspruch… …   Deutsch Wikipedia

  • Liber precum — Liber precum, manuscrit alsacien du XIIe siècle siècle conservé à la Bibliothèque humaniste de Sélestat sous la cote Ms 104 . Il mesure 13,5 sur 7,5 cm et comporte 134 folios. Il est écrit en minuscule caroline sur parchemin. Ce petit… …   Wikipédia en Français

  • ORDO Precum — Vigilio Papae, idem cum Canone Missae, Macio in Hierolex. Vide supra Canon Missae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Liberius —     Pope Liberius     † Catholic Encyclopedia ► Pope Liberius     (Reigned 352 66)     Pope Julius died on 12 April, according to the Liberian Catalogue , and Liberius was consecrated on 22 May. As this was not a Sunday, 17 May was probably the… …   Catholic encyclopedia

  • Pope Liberius —     Pope Liberius     † Catholic Encyclopedia ► Pope Liberius     (Reigned 352 66)     Pope Julius died on 12 April, according to the Liberian Catalogue , and Liberius was consecrated on 22 May. As this was not a Sunday, 17 May was probably the… …   Catholic encyclopedia

  • ca — CA1 adv., interj. a. adv. I. (Se compară două sau mai multe lucruri, fiinţe, situaţii) 1. La fel cu, cum (e), precum (e), după cum (e). O carte ca cea din raft. ♢ expr. Ieri ca (şi) astăzi = totdeauna. Ca (şi) cum = parcă. ♦ Cât. Înalt ca bradul …   Dicționar Român

  • cât — CÂT, Ă, conj., prep., adv., (IV) câţi, te, pron. (V) câturi, s.n. I. conj. 1. (Introduce propoziţii temporale) În timpul în care..., atâta timp, până când... Se poartă frumos cu mine cât ştie că i sunt de folos. ♢ expr. (reg.) Cât ce... = îndată… …   Dicționar Român

  • cum — adv., conj. a. adv. I. (Interogativ). 1. În ce mod? Cum ai făcut de ai venit? ♢ expr. Cum şi în ce chip sau cum şi ce fel = în ce fel. A nu avea (sau a nu şti) cum = a nu avea posibilitate de a... ♦ (Repetat, în propoziţii enunţiative) Într un… …   Dicționar Român

  • optometrie — OPTOMETRÍE s.f. Partea opticii care se ocupă cu cercetarea şi măsurarea defectelor de vedere, precum şi cu corectarea sau compensarea lor. – Din fr. optométrie. Trimis de ana zecheru, 21.03.2005. Sursa: DEX 98  optometríe s. f. (sil. tri ), art …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»