praesēp-

praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).

Lit.:

praesaepis bubus hibernas,

Cato, R. R. 14:

si villa habebat praesaepias laxas,

Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

Verg. A. 7, 275:

in praesaepibus ursi,

id. ib. 7, 17:

nocturna claudere praesaepia,

folds, Calp. Ecl. 1, 38:

qui bona donavit praesaepibus,

has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

bonas praesaepis,

Cato, R. R. 4:

in praesaepiis,

Varr. R. R. 2, 5:

accedit ad praesaepe,

Phaedr. 2, 8, 22:

non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

Col. 1, 6:

praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

App. M. 7, p. 194, 3.—

Transf.

A hut, hovel; a dwelling, tavern:

quin reciperet se ad praesaepem suam,

Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

vocat me hic intra praesaepis meas,

into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

audis in praesaepibus,

in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—

A crib, com. for a table:

scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

Hor. Ep. 1, 15, 28.—

The space between the two stars called Aselli in the sign of the Crab, Plin. 18, 35, 80, § 353.

praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).

Lit.:

praesaepis bubus hibernas,

Cato, R. R. 14:

si villa habebat praesaepias laxas,

Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

Verg. A. 7, 275:

in praesaepibus ursi,

id. ib. 7, 17:

nocturna claudere praesaepia,

folds, Calp. Ecl. 1, 38:

qui bona donavit praesaepibus,

has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

bonas praesaepis,

Cato, R. R. 4:

in praesaepiis,

Varr. R. R. 2, 5:

accedit ad praesaepe,

Phaedr. 2, 8, 22:

non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

Col. 1, 6:

praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

App. M. 7, p. 194, 3.—

Transf.

A hut, hovel; a dwelling, tavern:

quin reciperet se ad praesaepem suam,

Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

vocat me hic intra praesaepis meas,

into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

audis in praesaepibus,

in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—

A crib, com. for a table:

scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

Hor. Ep. 1, 15, 28.—

The space between the two stars called Aselli in the sign of the Crab, Plin. 18, 35, 80, § 353.

praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).

Lit.:

praesaepis bubus hibernas,

Cato, R. R. 14:

si villa habebat praesaepias laxas,

Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

Verg. A. 7, 275:

in praesaepibus ursi,

id. ib. 7, 17:

nocturna claudere praesaepia,

folds, Calp. Ecl. 1, 38:

qui bona donavit praesaepibus,

has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

bonas praesaepis,

Cato, R. R. 4:

in praesaepiis,

Varr. R. R. 2, 5:

accedit ad praesaepe,

Phaedr. 2, 8, 22:

non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

Col. 1, 6:

praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

App. M. 7, p. 194, 3.—

Transf.

A hut, hovel; a dwelling, tavern:

quin reciperet se ad praesaepem suam,

Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

vocat me hic intra praesaepis meas,

into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

audis in praesaepibus,

in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—

A crib, com. for a table:

scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

Hor. Ep. 1, 15, 28.—

The space between the two stars called Aselli in the sign of the Crab, Plin. 18, 35, 80, § 353.

praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).

Lit.:

praesaepis bubus hibernas,

Cato, R. R. 14:

si villa habebat praesaepias laxas,

Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

Verg. A. 7, 275:

in praesaepibus ursi,

id. ib. 7, 17:

nocturna claudere praesaepia,

folds, Calp. Ecl. 1, 38:

qui bona donavit praesaepibus,

has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

bonas praesaepis,

Cato, R. R. 4:

in praesaepiis,

Varr. R. R. 2, 5:

accedit ad praesaepe,

Phaedr. 2, 8, 22:

non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

Col. 1, 6:

praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

App. M. 7, p. 194, 3.—

Transf.

A hut, hovel; a dwelling, tavern:

quin reciperet se ad praesaepem suam,

Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

vocat me hic intra praesaepis meas,

into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

audis in praesaepibus,

in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—

A crib, com. for a table:

scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

Hor. Ep. 1, 15, 28.—

The space between the two stars called Aselli in the sign of the Crab, Plin. 18, 35, 80, § 353.

praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).

Lit.:

praesaepis bubus hibernas,

Cato, R. R. 14:

si villa habebat praesaepias laxas,

Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

Verg. A. 7, 275:

in praesaepibus ursi,

id. ib. 7, 17:

nocturna claudere praesaepia,

folds, Calp. Ecl. 1, 38:

qui bona donavit praesaepibus,

has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

bonas praesaepis,

Cato, R. R. 4:

in praesaepiis,

Varr. R. R. 2, 5:

accedit ad praesaepe,

Phaedr. 2, 8, 22:

non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

Col. 1, 6:

praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

App. M. 7, p. 194, 3.—

Transf.

A hut, hovel; a dwelling, tavern:

quin reciperet se ad praesaepem suam,

Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

vocat me hic intra praesaepis meas,

into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

audis in praesaepibus,

in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—

A crib, com. for a table:

scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

Hor. Ep. 1, 15, 28.—

The space between the two stars called Aselli in the sign of the Crab, Plin. 18, 35, 80, § 353.