Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

praerumpo

  • 1 praerumpo

    praerumpo, ĕre, praerupi, praeruptum - tr. - rompre par le bout, rompre par-devant; rompre auparavant, déchirer, couper, briser.
    * * *
    praerumpo, ĕre, praerupi, praeruptum - tr. - rompre par le bout, rompre par-devant; rompre auparavant, déchirer, couper, briser.
    * * *
        Praerumpo, praerumpis, praerupi, penult. prod. praeruptum, praerumpere. Ouid. Rompre, Desrompre.

    Dictionarium latinogallicum > praerumpo

  • 2 praerumpo

    prae-rumpo, rūpī, ruptum, ere
    спереди обрывать, отрывать (funes praerumpebantur Cs; p. retinacula puppis O). — см. тж. praeruptus I

    Латинско-русский словарь > praerumpo

  • 3 praerumpo

    prae-rumpo, rūpi, ruptum, ere, vorn abbrechen, -abreißen, retinacula, Ov.: funes praerumpebantur, rissen ab, Caes.: uncus praerumpitur, bricht ab, Colum. – übtr., parum explanatis vocibus sermo praeruptus (des Zornigen), abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen. de ira 1, 1, 4.

    lateinisch-deutsches > praerumpo

  • 4 praerumpo

    prae-rumpo, rūpi, ruptum, ere, vorn abbrechen, - abreißen, retinacula, Ov.: funes praerumpebantur, rissen ab, Caes.: uncus praerumpitur, bricht ab, Colum. – übtr., parum explanatis vocibus sermo praeruptus (des Zornigen), abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen. de ira 1, 1, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praerumpo

  • 5 praerumpo

    praerumpere, praerupi, praeruptus V

    Latin-English dictionary > praerumpo

  • 6 praerumpo

    prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):

    retinacula classis,

    Ov. M. 14, 547:

    funes praerumpebantur,

    were broken off, Caes. B. G. 3, 14:

    uncus praerumpitur,

    Col. 3, 18, 2. —
    II.
    Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):

    purgativa medicamina praerumpunt corpora,

    Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).
    A.
    Lit.:

    saxa,

    Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:

    loca,

    Caes. B. G. 7, 86:

    praeruptum atque asperum jugum,

    id. B. C. 2, 24:

    praeruptum undique oppidum,

    Hirt. B. G. 8, 40:

    praeruptus et difficilis descensus,

    id. ib.:

    nemus,

    Hor. S. 2, 6, 91:

    mons,

    Verg. A. 1, 105:

    rupes,

    Suet. Tib. 40:

    fossae,

    Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:

    praerupta collium,

    Just. 41, 1, 11:

    petere,

    Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:

    ad praeruptum petrae,

    Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:

    praeruptior collis,

    Col. 3, 13.— Sup.:

    omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,

    Hirt. B. G. 8, 33.—
    B.
    Trop., hasty, rash, precipitate (post-Aug.).
    1.
    Of persons:

    juvenis animo praeruptus,

    Tac. A. 16, 7.—
    2.
    Of things:

    praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,

    Cic. Rosc. Am. 24, 68:

    dominatio,

    hard, stern, Tac. A. 5, 3:

    praeruptum atque anceps periculum,

    critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:

    seditio,

    dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):

    fluminis,

    App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > praerumpo

  • 7 praeruptus

    praeruptus, a, um, part. passé de praerumpo. [st2]1 [-] taillé à pic, escarpé, abrupt, à pic. [st2]2 [-] très haut, très élevé. [st2]3 [-] effréné, fougueux, emporté, violent.    - praerupta (loca), Caes.: lieux escarpés.    - praeruptus descensus, Hirt.: descente rapide.    - praeruptum periculum, Vell. 2: péril extrême.    - praeruptus aquae mons, Virg.: immense montagne d'eau.    - praeruptus imber, Claud.: pluie torrentielle.    - animo praeruptus, Tac.: d'une ambition sans frein.    - praerupta dominatio, Tac.: tyrannie violente.    - praeruptissima urbis pars, Caes.: l'endroit le plus escarpé de la ville.    - parum explanatis vocibus sermo praeruptus, Sen, Ir. 1: [ une conversation entrecoupée par des mots peu intelligibles] = des bribes de phrases peu intelligibles.
    * * *
    praeruptus, a, um, part. passé de praerumpo. [st2]1 [-] taillé à pic, escarpé, abrupt, à pic. [st2]2 [-] très haut, très élevé. [st2]3 [-] effréné, fougueux, emporté, violent.    - praerupta (loca), Caes.: lieux escarpés.    - praeruptus descensus, Hirt.: descente rapide.    - praeruptum periculum, Vell. 2: péril extrême.    - praeruptus aquae mons, Virg.: immense montagne d'eau.    - praeruptus imber, Claud.: pluie torrentielle.    - animo praeruptus, Tac.: d'une ambition sans frein.    - praerupta dominatio, Tac.: tyrannie violente.    - praeruptissima urbis pars, Caes.: l'endroit le plus escarpé de la ville.    - parum explanatis vocibus sermo praeruptus, Sen, Ir. 1: [ une conversation entrecoupée par des mots peu intelligibles] = des bribes de phrases peu intelligibles.
    * * *
        Praeruptus, Adiectiuum. Virgil. Desrompu.
    \
        Praeruptior vero collis, vel in quatuor pedes vertendus. Columel. Hault à merveilles, et malaisé à monter, Inaccessible, Tout desrompu.
    \
        Saxum praeruptum. Liuius. Un hault rochier roide et malaisé à monter.

    Dictionarium latinogallicum > praeruptus

  • 8 praeruptus

    1. praeruptus, a, um, PAdi. (praerumpo), abgebrochen, abgerissen = abhängig, abschüssig, steil, I) eig., v. Örtl.: mons, Catull. u. Curt.: saxum, Cic.: locus, Caes.: fossae, Tac.: undique oppidum, Hirt. b. G.: praeruptior collis, Colum. 3, 13, 8: praeruptissima saxa, Hirt. b. G. 8, 33, 1. – Plur. subst., praerupta, ōrum, n., jähe Abgründe, steile Höhen, steile Felsen, Liv., Plin. u. Curt.: m. Genet., praerupta rupium, Hieron. epist. 22, 7 extr. – II) übtr.: iuvenis animo praeruptus, schroff, abstoßend, Tac.: dominatio, schroffe, Tac.: audacia, Tollkühnheit, *Cic. Rosc. Am. 68 Halm u. Kays.: periculum, äußerste, Vell.: seditio, gefährlicher, ICt.
    ————————
    2. praeruptus, Abl. ū, m. (praerumpo), der steile Abgrund, Oros. 3, 5, 1 (Variante praerupto, was wohl vorzuziehen ist).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeruptus

  • 9 praeruptus

    I 1. a, um
    part. pf. к praerumpo
    2. adj.
    1) крутой, отвесный, обрывистый (mons Ctl, QC; vallis bAl)
    2) пылкий, опрометчивый, безумный ( audacia C)
    3) резкий (animo p. T); строгий, суровый ( dominatio T)
    4) крайний, смертельный ( periculum VP); опасный ( seditio Dig)
    5) обрывающийся, отрывистый ( sermo Sen)
    II praeruptus, (ūs) m. Eccl = praeruptio

    Латинско-русский словарь > praeruptus

  • 10 praeruptio

    praeruptio, ōnis, f. (praerumpo), der jähe Abriß, ›hiatus‹ praeruptio terrae profunda, Isid. orig. 14, 9, 3.

    lateinisch-deutsches > praeruptio

  • 11 praeruptus [1]

    1. praeruptus, a, um, PAdi. (praerumpo), abgebrochen, abgerissen = abhängig, abschüssig, steil, I) eig., v. Örtl.: mons, Catull. u. Curt.: saxum, Cic.: locus, Caes.: fossae, Tac.: undique oppidum, Hirt. b. G.: praeruptior collis, Colum. 3, 13, 8: praeruptissima saxa, Hirt. b. G. 8, 33, 1. – Plur. subst., praerupta, ōrum, n., jähe Abgründe, steile Höhen, steile Felsen, Liv., Plin. u. Curt.: m. Genet., praerupta rupium, Hieron. epist. 22, 7 extr. – II) übtr.: iuvenis animo praeruptus, schroff, abstoßend, Tac.: dominatio, schroffe, Tac.: audacia, Tollkühnheit, *Cic. Rosc. Am. 68 Halm u. Kays.: periculum, äußerste, Vell.: seditio, gefährlicher, ICt.

    lateinisch-deutsches > praeruptus [1]

  • 12 praeruptus [2]

    2. praeruptus, Abl. ū, m. (praerumpo), der steile Abgrund, Oros. 3, 5, 1 (Variante praerupto, was wohl vorzuziehen ist).

    lateinisch-deutsches > praeruptus [2]

  • 13 praeruptio

    praeruptio, ōnis, f. (praerumpo), der jähe Abriß, ›hiatus‹ praeruptio terrae profunda, Isid. orig. 14, 9, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeruptio

  • 14 praeruptus

        praeruptus adj.    [P. of praerumpo], broken off, steep, abrupt, rugged: saxa: iugum, Cs.: nemus, H.: mons, V.—Fig., hasty, rash, precipitate: audacia: iuvenis animo, Ta.
    * * *
    praerupta, praeruptum ADJ

    Latin-English dictionary > praeruptus

  • 15 praerupta

    praerupta, ōrum, and praeruptus, a, um, v. praerumpo.

    Lewis & Short latin dictionary > praerupta

См. также в других словарях:

  • ԽՈՅԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0961 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c չ. ὀρμάω, ὀρμῶμαι impetum capio, irruo, praerumpo. Բուռն յարձակիլ որպէս զխոյ. թափով իմն դիմել. սլանալ. սրանալ. վարգել. ... *Ածցէ ʼի վերայ քո ազգ ʼի հեռաստանէ՝ իբրեւ զխոյանալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • praerupta —   , praeruptus   L. praerumpo, break off. Inflorescence readily disarticulating …   Etymological dictionary of grasses

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»