Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

praerogo

  • 1 praerogo

    praerogo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] demander d'abord (des suffrages). [st2]2 [-] payer d'avance, payer avant l'échéance. [st2]3 [-] distribuer, partager, attribuer.
    * * *
    praerogo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] demander d'abord (des suffrages). [st2]2 [-] payer d'avance, payer avant l'échéance. [st2]3 [-] distribuer, partager, attribuer.
    * * *
        Praerogo, praerogas, pen. corr. praerogare. Fort prier, Demander premier.
    \
        Praerogare pensionem. Vlpian. Avancer un terme de louage.

    Dictionarium latinogallicum > praerogo

  • 2 praerogo

    Латинско-русский словарь > praerogo

  • 3 praerogo

    prae-rogo, āvī, ātum, āre, I) vorher-, vorauszahlen, Cod. Iust. 10, 31, 20. – II) vorher in Vorschlag bringen, lex praerogata, ein vorher in Vorschlag gebrachtes Gesetz, Cod. Theod. tit. sequ. libr. 16. tit. 11. – III) verteilen, austeilen, Fulg. Vergil. contin. in. p. 138 M. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 87. Vgl. Muncker Fulg. myth. 1, 2. p. 33 (b).

    lateinisch-deutsches > praerogo

  • 4 praerogo

    prae-rogo, āvī, ātum, āre, I) vorher-, vorauszahlen, Cod. Iust. 10, 31, 20. – II) vorher in Vorschlag bringen, lex praerogata, ein vorher in Vorschlag gebrachtes Gesetz, Cod. Theod. tit. sequ. libr. 16. tit. 11. – III) verteilen, austeilen, Fulg. Vergil. contin. in. p. 138 M. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 87. Vgl. Muncker Fulg. myth. 1, 2. p. 33 (b).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praerogo

  • 5 praerogo

    prae-rŏgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To ask before another, to ask first:

    sententias, non more atque ordine, sed prout libuisset, praerogabat,

    Suet. Aug. 35.—
    II.
    To pay beforehand or in advance:

    pensionem,

    Dig. 19, 2, 19:

    expensas,

    Cod. Just. 10, 31, 20.— Hence, praerŏgātus, a, um, P. a., asked before (class.):

    cujus in honore non unius tribus pars, sed comitia tota comitiis fuerint praerogata,

    Cic. Planc. 20, 49 (al. praerogativa): lex, proposed previously, Cod. 16, 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > praerogo

  • 6 praerogativus

    praerogātīvus, a, um [ praerogo ]
    запрошенный первым, первым подающий голос ( centuria C)

    Латинско-русский словарь > praerogativus

  • 7 praerogator

    praerogātor, ōris m. [ praerogo 2. \]
    распределитель, раздатчик Eccl

    Латинско-русский словарь > praerogator

  • 8 praerogatio

    praerogātio, ōnis, f. (praerogo), I) das Vorrecht, habemus quandam praerogationem sacerdoti ab ipso numine datam, Sen. contr. 1, 2, 19. – II) die Verteilung, Austeilung, Fulg. myth. 1, 2 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > praerogatio

  • 9 praerogativus

    praerogātīvus, a, um (praerogo), vor anderen-, zuerst um seine Meinung gefragt, I) eig., als publiz. t. t., zuerst in den Komitien abstimmend, centuria praerogativa, gew. subst. bl. praerogātīva, ae, f., die zuerst stimmende Zenturie, in den Zenturiatkomitien (deren Name, wenn er einen guten Klang hatte, wie Valeria u. dgl., als eine glückliche Vorbedeutung für den günstigen Ausgang der Komitien galt, s. unten), c. praer., Cic. Planc. 49, u. bl. praer., Cic. in Pis. 11; post red. in sen. 17; Phil. 2, 82; de div. 1, 103; 2, 74 u. 83. – Jede Klasse bestand aus centuriae seniorum u. iuniorum, dah. praer. Aniensis iuniorum, d.i. die iuniores der ersten Klasse in der tribus Aniensis, Liv. 24, 7, 12: ebenso praer. Veturia iuniorum, Liv. 26, 22, 2 u.a. – dah. der Plur. centuriae praerogativae, Fest. 249 (a), 7, u. bl. praerogativae, Liv. 10, 22, 1: valete classes populi et urbanarum tribuum praerogativae et centuriae iure vocatae, Auson. grat. act. VIII. 44. p. 25 Schenkl. – aber tribus pr., die Tribus, von der eine Zenturie als zuerst stimmende Zenturie ausgelost worden ist, Ps. Ascon. Cic. Verr. 1, 9, 26. p. 139 B. – adiecisse equitum praerogativae auctoritatem consules, Liv. 28, 9. § 20: invitis patribus P. Licinium Calvum praerogativa (die Ritterzenturien) tribunum militum creant, Liv. 5, 18, 1 (wo vielleicht praerogativae zu lesen ist; vgl. Mommsen Röm. Staatsrecht 3, 1. S. 397. Anm. 4): pro praerogativis (bei der Konsulwahl), Cic. I. Verr. 9, 26. – praerogativam referre, v. Stimmensammler (rogator), Cic. de div. 2, 74: praerogativam renuntiare, v. Herold, Cic. Phil. 2, 82. – dah. omen praerog., die zuerst stimmende Zenturie (wegen ihres Namens [s. oben] oder ihrer Stimme) als Vorbedeutung, Cic. Mur. 38; vgl. Cic. de div. 1, 103. – II) übtr., praerogātīva, ae, f., A) (weil die zuerst stimmende Zenturie vor den übrigen stimmte) die Vorwahl, pr. comitiorum militarium, Liv. 3, 51, 8: pr. militaris, Liv. 21, 3, 1 (versch. von unten no. II, C). – B) (weil die Stimme der zuerst stimmenden Zenturie, nach der sich meist die übrigen Zenturien beim Abstimmen richteten, eine Art Vorbedeutung für den Ausgang der Komitien hatte) die günstige Vorbedeutung, der Vorgeschmack, das Vorzeichen, das Merkmal, daß etwas eintreten werde, pr. triumphi, Cic. ep. 15, 5, 2: pr. suae voluntatis, Cic. I. Verr. 26: pr. fecunditatis in feminis, Plin. 7, 67. – C) der Vorrang, Vorzug, das Vorrecht, pr. decoris in gemmis, Plin. 37, 129: vetus imperatoriae domus illa pr., Eumen. pan. Const. 2, 4: militares praerogativae, Lampr. Alex. Sev. 15, 2: uti praerogativā deductionis, Ulp. dig. 26, 7, 11; u. so oft b. ICt. (auch im Plur.)

    lateinisch-deutsches > praerogativus

  • 10 praerogator

    praerogātor, ōris, m. (praerogo), der Austeiler, Eccl.

    lateinisch-deutsches > praerogator

  • 11 praerogatio

    praerogātio, ōnis, f. (praerogo), I) das Vorrecht, habemus quandam praerogationem sacerdoti ab ipso numine datam, Sen. contr. 1, 2, 19. – II) die Verteilung, Austeilung, Fulg. myth. 1, 2 u.a. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praerogatio

  • 12 praerogativus

    praerogātīvus, a, um (praerogo), vor anderen-, zuerst um seine Meinung gefragt, I) eig., als publiz. t. t., zuerst in den Komitien abstimmend, centuria praerogativa, gew. subst. bl. praerogātīva, ae, f., die zuerst stimmende Zenturie, in den Zenturiatkomitien (deren Name, wenn er einen guten Klang hatte, wie Valeria u. dgl., als eine glückliche Vorbedeutung für den günstigen Ausgang der Komitien galt, s. unten), c. praer., Cic. Planc. 49, u. bl. praer., Cic. in Pis. 11; post red. in sen. 17; Phil. 2, 82; de div. 1, 103; 2, 74 u. 83. – Jede Klasse bestand aus centuriae seniorum u. iuniorum, dah. praer. Aniensis iuniorum, d.i. die iuniores der ersten Klasse in der tribus Aniensis, Liv. 24, 7, 12: ebenso praer. Veturia iuniorum, Liv. 26, 22, 2 u.a. – dah. der Plur. centuriae praerogativae, Fest. 249 (a), 7, u. bl. praerogativae, Liv. 10, 22, 1: valete classes populi et urbanarum tribuum praerogativae et centuriae iure vocatae, Auson. grat. act. VIII. 44. p. 25 Schenkl. – aber tribus pr., die Tribus, von der eine Zenturie als zuerst stimmende Zenturie ausgelost worden ist, Ps. Ascon. Cic. Verr. 1, 9, 26. p. 139 B. – adiecisse equitum praerogativae auctoritatem consules, Liv. 28, 9. § 20: invitis patribus P. Licinium Calvum praerogativa (die Ritterzenturien) tribunum militum creant, Liv. 5, 18, 1 (wo vielleicht praerogativae zu lesen ist; vgl.
    ————
    Mommsen Röm. Staatsrecht 3, 1. S. 397. Anm. 4): pro praerogativis (bei der Konsulwahl), Cic. I. Verr. 9, 26. – praerogativam referre, v. Stimmensammler (rogator), Cic. de div. 2, 74: praerogativam renuntiare, v. Herold, Cic. Phil. 2, 82. – dah. omen praerog., die zuerst stimmende Zenturie (wegen ihres Namens [s. oben] oder ihrer Stimme) als Vorbedeutung, Cic. Mur. 38; vgl. Cic. de div. 1, 103. – II) übtr., praerogātīva, ae, f., A) (weil die zuerst stimmende Zenturie vor den übrigen stimmte) die Vorwahl, pr. comitiorum militarium, Liv. 3, 51, 8: pr. militaris, Liv. 21, 3, 1 (versch. von unten no. II, C). – B) (weil die Stimme der zuerst stimmenden Zenturie, nach der sich meist die übrigen Zenturien beim Abstimmen richteten, eine Art Vorbedeutung für den Ausgang der Komitien hatte) die günstige Vorbedeutung, der Vorgeschmack, das Vorzeichen, das Merkmal, daß etwas eintreten werde, pr. triumphi, Cic. ep. 15, 5, 2: pr. suae voluntatis, Cic. I. Verr. 26: pr. fecunditatis in feminis, Plin. 7, 67. – C) der Vorrang, Vorzug, das Vorrecht, pr. decoris in gemmis, Plin. 37, 129: vetus imperatoriae domus illa pr., Eumen. pan. Const. 2, 4: militares praerogativae, Lampr. Alex. Sev. 15, 2: uti praerogativā deductionis, Ulp. dig. 26, 7, 11; u. so oft b. ICt. (auch im Plur.)

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praerogativus

  • 13 praerogator

    praerogātor, ōris, m. (praerogo), der Austeiler, Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praerogator

  • 14 praerogatio

    praerŏgātĭō, ōnis, f. [praerogo], a distributing beforehand (post-class.):

    annonae,

    Fulg. Myth. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > praerogatio

  • 15 praerogativatius

    praerŏgativatius, ii, m. [praerogo], one that enjoys certain privileges or prerogatives [p. 1427] (late Lat.), Cassiod. Var. 11, 27; cf. Symm. Ep. 3, 67.

    Lewis & Short latin dictionary > praerogativatius

  • 16 praerogativus

    I.
    Adj.:

    centuria praerogativa,

    Cic. Planc. 20, 49; cf. Fest. p. 249 Müll.; Becker, Antiq. II. 3, p. 3 sq., and the authorities there cited; Mommsen, Die Röm. Tribus, p. 64 sq.—More freq.,
    II.
    Subst.: praerŏgā-tīva, ae, f. (sc. tribus or centuria). Lit., the tribe or century to which it fell, by lot, to vote first in the Comitia, Cic. Div. 1, 45, 103:

    praerogativa Veturia juniorum (because it was double, juniorum and seniorum),

    Liv. 26, 22, 2; cf.:

    cum sors praerogativae Aniensi juniorum exisset,

    id. 24, 7 fin.; cf. id. 26, 22, 2:

    Q. Fabium et praerogativae et primo vocatae omnes centuriae consulem dicebant, i. e. the centuriae equitum who, in that ancient time, voted first,

    id. 10, 22, 1; cf.: praerogativae sunt tribus, quae primae suffragium ferunt ante jure vocatas. Mos enim fuerat, quo facilius in comitiis concordia populi firmaretur, bina omnia de iisdem candidatis comitia fieri: quorum tribus primae praerogativae dicebantur, quod primae rogarentur, quos vellent consules fieri, secundae jure vocatae, quod in his, sequente populo, ut saepe contigit, praerogativarum voluntatem, jure omnia complerentur, Ascon. ap. Cic. Verr. 1, 9, 26.—Collect. of the same; praerogativa, with plur.:

    praerogativa tribunum militum non petentem creant,

    Liv. 5, 18, 1.—In plur.:

    praerogativae of two comitia,

    Cic. Verr. 1, 9, 26: omen praerogativae, i. e. the choice of the century that voted first, which was regarded as an omen, id. Mur. 18, 38; cf.:

    praerogativam etiam majores omen justorum comitiorum esse voluerunt,

    id. Div. 1, 45, 103:

    praerogativam referre, said of the herald who informed the magistrate holding the comitia of the choice of the century that voted first,

    id. ib. 2, 35, 74;

    also praerogativam renuntiare,

    id. Phil. 2, 33, 82.—Because the other tribes or centuries readily followed the praerogativa; hence, transf.
    B.
    A previous choice or election:

    militaris,

    Liv. 21, 3, 1:

    comitiorum militarium,

    id. 3, 51, 8:

    equitum,

    id. 28, 9 fin.
    2.
    A sure sign, token, pregnostie, omen: quod si triumphi praerogativam putas supplicationem, Cato ap. Cic. Fam. 15, 5, 2:

    voluntatis suae,

    Cic. Verr. 1, 9, 26:

    fecunditatis in feminis,

    Plin. 7, 16, 14, § 67.—
    3.
    Preference, privilege, prerogative:

    decoris in gemmis,

    Plin. 37, 9, 46, § 129:

    magni enim faciunt provinciales, servari sibi consuetudinem istam, et hujusmodi praerogativas,

    Dig. 1, 16, 4; cf. ib. 26, 7, 11:

    vetus illa imperatoriae domūs praerogativa,

    Eum. Pan. ad Constant. 2; Ambros. in Psa. 43, 13; 118, Serm. 2, 14 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > praerogativus

  • 17 praerogatus

    prae-rŏgātus, a, um, P. a., v. praerogo fin.

    Lewis & Short latin dictionary > praerogatus

  • 18 ADVANCE: BRING IN ADVANCE

    [V]
    PRAEROGO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > ADVANCE: BRING IN ADVANCE

  • 19 ASK FIRST

    [V]
    PRAEROGO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > ASK FIRST

  • 20 PAY IN ADVANCE

    [V]
    PRAEROGO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > PAY IN ADVANCE

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»