Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

praepŏtentes

  • 1 praepotentes

    prae-possum, pŏtui, posse, v. n., to be very powerful or more powerful, to have the superiority, get the upperhand (post-Aug.):

    postquam Macedones praepotuere,

    Tac. H. 5, 8.—Hence, praepŏtens, tis ( gen. plur. praepotentum, Sen. Ira, 3, 14, 2), P. a., very able or powerful (class.).
    A.
    Of persons:

    clari ac praepotentes viri,

    Cic. Rab. Post. 16, 44; id. Fin. 2, 18, 57; id. Off. 1, 30, 109:

    praepotentes fuimus,

    Plaut. Poen. 5, 4, 15 dub.—With abl.:

    praepotentes opibus,

    i. e. very rich, Plin. 36, 5, 4, § 42.—With gen.:

    rerum omnium praepotens Juppiter,

    Cic. Div. 2, 18, 42.— Subst.: praepŏtentes, ĭum, m., the powerful:

    opes praepotentium,

    Cic. Lael. 15, 54:

    more praepotentium,

    Col. 1, 3:

    iniquitas praepotentium,

    Plin. 12, 19, 42, § 93.—
    B.
    Of things:

    praepotens terrā marique Carthago,

    powerful on land and sea, Cic. Balb. 15, 34:

    natura deorum praepotens neque excellens,

    id. N. D. 2, 30, 77:

    praepotens et gloriosa philosophia,

    id. de Or. 1, 43, 193:

    praepotens gratae mentis impetus,

    Val. Max. 5, 2, 8:

    imperia,

    id. 7, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > praepotentes

  • 2 praepossum

    prae-possum, pŏtui, posse, v. n., to be very powerful or more powerful, to have the superiority, get the upperhand (post-Aug.):

    postquam Macedones praepotuere,

    Tac. H. 5, 8.—Hence, praepŏtens, tis ( gen. plur. praepotentum, Sen. Ira, 3, 14, 2), P. a., very able or powerful (class.).
    A.
    Of persons:

    clari ac praepotentes viri,

    Cic. Rab. Post. 16, 44; id. Fin. 2, 18, 57; id. Off. 1, 30, 109:

    praepotentes fuimus,

    Plaut. Poen. 5, 4, 15 dub.—With abl.:

    praepotentes opibus,

    i. e. very rich, Plin. 36, 5, 4, § 42.—With gen.:

    rerum omnium praepotens Juppiter,

    Cic. Div. 2, 18, 42.— Subst.: praepŏtentes, ĭum, m., the powerful:

    opes praepotentium,

    Cic. Lael. 15, 54:

    more praepotentium,

    Col. 1, 3:

    iniquitas praepotentium,

    Plin. 12, 19, 42, § 93.—
    B.
    Of things:

    praepotens terrā marique Carthago,

    powerful on land and sea, Cic. Balb. 15, 34:

    natura deorum praepotens neque excellens,

    id. N. D. 2, 30, 77:

    praepotens et gloriosa philosophia,

    id. de Or. 1, 43, 193:

    praepotens gratae mentis impetus,

    Val. Max. 5, 2, 8:

    imperia,

    id. 7, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > praepossum

  • 3 praepotens

    praepotens, entis très puissant, très influent.    - praepotentes, ium, m.: les grands, les riches, les puissants.    - omnium rerum praepotens, Cic.: l'arbitre suprême de toutes choses.    - Carthago terrâ marique praepotens, Cic.: Carthage, toute puissante sur terre et sur mer.
    * * *
    praepotens, entis très puissant, très influent.    - praepotentes, ium, m.: les grands, les riches, les puissants.    - omnium rerum praepotens, Cic.: l'arbitre suprême de toutes choses.    - Carthago terrâ marique praepotens, Cic.: Carthage, toute puissante sur terre et sur mer.
    * * *
        Praepotens, pen. corr. om. gen. vt Praepotens Deus. Cic. Fort puissant, Trespuissant.
    \
        Praepotens. Cic. Fort riche.

    Dictionarium latinogallicum > praepotens

  • 4 praepotens

    1. prae-potēns, entis (abl. e, gen. pl. ium, реже um)
    part. praes. к praepossum
    2. adj.
    могучий, могущественный (Carthago p. terrā marique C; legibus praepotentes non alligantur VM)

    Латинско-русский словарь > praepotens

  • 5 humilis

    humilis, e (humus), niedrig, I) eig.: a) niedrig im Ggstz. zum Hohen (Ggstz. procerus [langgewachsen], altus, celsus), arbusculae, Varro: ara, Val. Flacc.: Italia, Verg.: avis volat humilis, Verg.: munitio humilior, Caes.: arbores et vites et quae sunt humiliora, Cic.: solum humillimum, Iustin.: n. pl. subst., ballistae in humiliora ex supernis valentes, die von oben herab nach der Tiefe wirkten, Amm. – v. der Statur, dem Wuchs, niedrig, klein, corpusculum, Sen.: staturā esse humili et corpore exiguo, Nep.: brevi atque humili corpore homines, Gell.: quorum neminem adeo humilem esse, ut etc., Curt. – humiles Cleonae, das kleine, winzige, Ov. – b) niedrig, flach im Ggstz. zum Tiefen (Ggstz. altus), fossa, Verg. u. Tac.: radix insulae, flacher, seichter Grund, Plin. ep. – II) übtr.: A) dem Stande, dem Range, dem Ansehen usw. nach niedrig, gering, tiefgestellt (Ggstz. honestus, opulentus), a) v. Pers.u. deren Stand: humilibus parentibus natus, Cic.: admodum humili loco natus, Val. Max.: humili fortunā ortus, Liv.: humillimae sortis homo, Liv. epit.: humillimo loco natus, Aur. Vict.: humillimus de plebe, Liv.: quis apparitor tam humilis etc., Cic. – subst., humilis, is, m., ein Geringer, Hor., Quint. u.a.: u. so Compar. humilior, Quint.: u. im Plur., humiles, Ggstz. non improbi, Cic., Ggstz. honesti, Quint., Ggstz. sublimes, Phaedr.: u. im Compar. humiliores (Ggstz. superiores), Quint. – und dem Ansehen. der Macht nach unbedeutend, schwach (Ggstz. opulentus, potens), Cic. u.a.: civitas, Caes.: alqm humiliorem redigere, Caes.: quos et quam humiles accepisset, wie u. in welchem Zustande der Erniedrigung er sie getroffen hätte, Caes.: subst., ex humili potens princeps, Hor.: u. Plur. humiles, Ggstz. praepotentes, Val. Max.: humiliores, Ggstz. opulentiores, Hirt. b. G. – u. in bezug auf Verdienste tiefstehend, unansehnlich (Ggstz. amplus), homines humiles (Ggstz. amplissimi viri), Balb. et Opp. in Cic. ep. – u. in bezug auf innere Vorzüge, mihi quidem videntur homines, cum multis rebus humiliores et infirmiores sint (tiefer stehen u. schwächer sind), hac re maxime bestiis praestare, quod loqui possunt, Cic. – u. vom Schriftsteller, in bezug auf die Behandlung des Stoffes alltäglich, gewöhnlich, Quint. 10, 1, 87. – b) v. lebl. Subjj. = niedrig, gering, alltäglich, unedel, vestitus, Nep.: ars, Cic.: curae humiles et sordidae, die niedrigen u. verächtlichen Sorgen (des alltäglichen Lebens), Plin. ep.: verbum h., alltägliches, unedles, Cic.: n. pl. subst., et obscena vitabimus et sordida et humilia (niedrige Ausdrücke), Quint. 8, 2, 2. – B) der Gemütsstimmung nach (= ταπεινός), a) niedergeschlagen, kleinmütig, verzagt, feig, humili animo (mit Kleinmut) ferre, Cic.: (consulum) humiles mentes, Cic. – b) unterwürfig, demütig, v. Bittenden od. deren Rede usw., non ego dedignor h. supplexque precari, Ov.: prece et obsecratione humili ac supplici uti, Cic.: orari humili et supplici oratione, Cic.: in humiles demissa preces, Claud. – c) unterwürfig, kriechend, knechtisch, neque nos simus tam humiles, ut, quae laudamus, inutilia credamus, Quint.: assentator humillimus, Vell. – C) v. der Darstellung = ohne höhern Aufschwung, niedrig (Ggstz. sublimis), oratio h. et abiecta, Cic.: demissus atque h. sermo, die bescheidene u. niedere Sprache des gewöhnlichen Lebens, Cic.: humillimum genus dicendi, Augustin. – n. pl. subst., sublimia humilibus miscere, erhabene Worte mit niedrigen, Quint. 8, 3, 60. – / Superl. gew. humillimus; doch vulg. auch humilissimus, Ps. Cypr. adv. Iud. 6.

    lateinisch-deutsches > humilis

  • 6 praepotens

    prae-potēns, entis, Abl. ente, Genet. Plur. entium, sehr mächtig, sehr viel vermögend, a) v. Pers., viri, Cic.: homines, Sen.: populi, Liv.: domus, Sen. poët.: Carthago pr. terrā marique, Cic. – mit Abl. instr., pr. armis Romanus, Liv. – mit Genet., Iuppiter omnium rerum pr., allherrschend, Cic.: mit inter u. Akk., praepotens inter Africae reges, Liv. – subst., praepotentēs, ium, m., die Mächtigen, Cic. u.a.: Ggstz. humiles, Val. Max. – u. Sing. im Compar., praepotentior quidam, Salv. de gub. dei 4, 15, 74. – b) übtr., v. Lebl.: pr. philosophia, Cic.: pr. gratae mentis impetus, eigenmächtiger, Val. Max. – / Genet. Plur. praepotentum, Sen. de ira 3, 13, 7 H.

    lateinisch-deutsches > praepotens

  • 7 humilis

    humilis, e (humus), niedrig, I) eig.: a) niedrig im Ggstz. zum Hohen (Ggstz. procerus [langgewachsen], altus, celsus), arbusculae, Varro: ara, Val. Flacc.: Italia, Verg.: avis volat humilis, Verg.: munitio humilior, Caes.: arbores et vites et quae sunt humiliora, Cic.: solum humillimum, Iustin.: n. pl. subst., ballistae in humiliora ex supernis valentes, die von oben herab nach der Tiefe wirkten, Amm. – v. der Statur, dem Wuchs, niedrig, klein, corpusculum, Sen.: staturā esse humili et corpore exiguo, Nep.: brevi atque humili corpore homines, Gell.: quorum neminem adeo humilem esse, ut etc., Curt. – humiles Cleonae, das kleine, winzige, Ov. – b) niedrig, flach im Ggstz. zum Tiefen (Ggstz. altus), fossa, Verg. u. Tac.: radix insulae, flacher, seichter Grund, Plin. ep. – II) übtr.: A) dem Stande, dem Range, dem Ansehen usw. nach niedrig, gering, tiefgestellt (Ggstz. honestus, opulentus), a) v. Pers.u. deren Stand: humilibus parentibus natus, Cic.: admodum humili loco natus, Val. Max.: humili fortunā ortus, Liv.: humillimae sortis homo, Liv. epit.: humillimo loco natus, Aur. Vict.: humillimus de plebe, Liv.: quis apparitor tam humilis etc., Cic. – subst., humilis, is, m., ein Geringer, Hor., Quint. u.a.: u. so Compar. humilior, Quint.: u. im Plur., humiles, Ggstz. non improbi, Cic., Ggstz. honesti, Quint., Ggstz. sublimes,
    ————
    Phaedr.: u. im Compar. humiliores (Ggstz. superiores), Quint. – und dem Ansehen. der Macht nach unbedeutend, schwach (Ggstz. opulentus, potens), Cic. u.a.: civitas, Caes.: alqm humiliorem redigere, Caes.: quos et quam humiles accepisset, wie u. in welchem Zustande der Erniedrigung er sie getroffen hätte, Caes.: subst., ex humili potens princeps, Hor.: u. Plur. humiles, Ggstz. praepotentes, Val. Max.: humiliores, Ggstz. opulentiores, Hirt. b. G. – u. in bezug auf Verdienste tiefstehend, unansehnlich (Ggstz. amplus), homines humiles (Ggstz. amplissimi viri), Balb. et Opp. in Cic. ep. – u. in bezug auf innere Vorzüge, mihi quidem videntur homines, cum multis rebus humiliores et infirmiores sint (tiefer stehen u. schwächer sind), hac re maxime bestiis praestare, quod loqui possunt, Cic. – u. vom Schriftsteller, in bezug auf die Behandlung des Stoffes alltäglich, gewöhnlich, Quint. 10, 1, 87. – b) v. lebl. Subjj. = niedrig, gering, alltäglich, unedel, vestitus, Nep.: ars, Cic.: curae humiles et sordidae, die niedrigen u. verächtlichen Sorgen (des alltäglichen Lebens), Plin. ep.: verbum h., alltägliches, unedles, Cic.: n. pl. subst., et obscena vitabimus et sordida et humilia (niedrige Ausdrücke), Quint. 8, 2, 2. – B) der Gemütsstimmung nach (= ταπεινός), a) niedergeschlagen, kleinmütig, verzagt, feig, humili animo (mit Kleinmut) ferre, Cic.: (consulum) humiles mentes,
    ————
    Cic. – b) unterwürfig, demütig, v. Bittenden od. deren Rede usw., non ego dedignor h. supplexque precari, Ov.: prece et obsecratione humili ac supplici uti, Cic.: orari humili et supplici oratione, Cic.: in humiles demissa preces, Claud. – c) unterwürfig, kriechend, knechtisch, neque nos simus tam humiles, ut, quae laudamus, inutilia credamus, Quint.: assentator humillimus, Vell. – C) v. der Darstellung = ohne höhern Aufschwung, niedrig (Ggstz. sublimis), oratio h. et abiecta, Cic.: demissus atque h. sermo, die bescheidene u. niedere Sprache des gewöhnlichen Lebens, Cic.: humillimum genus dicendi, Augustin. – n. pl. subst., sublimia humilibus miscere, erhabene Worte mit niedrigen, Quint. 8, 3, 60. – Superl. gew. humillimus; doch vulg. auch humilissimus, Ps. Cypr. adv. Iud. 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > humilis

  • 8 praepotens

    prae-potēns, entis, Abl. ente, Genet. Plur. entium, sehr mächtig, sehr viel vermögend, a) v. Pers., viri, Cic.: homines, Sen.: populi, Liv.: domus, Sen. poët.: Carthago pr. terrā marique, Cic. – mit Abl. instr., pr. armis Romanus, Liv. – mit Genet., Iuppiter omnium rerum pr., allherrschend, Cic.: mit inter u. Akk., praepotens inter Africae reges, Liv. – subst., praepotentēs, ium, m., die Mächtigen, Cic. u.a.: Ggstz. humiles, Val. Max. – u. Sing. im Compar., praepotentior quidam, Salv. de gub. dei 4, 15, 74. – b) übtr., v. Lebl.: pr. philosophia, Cic.: pr. gratae mentis impetus, eigenmächtiger, Val. Max. – Genet. Plur. praepotentum, Sen. de ira 3, 13, 7 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praepotens

См. также в других словарях:

  • Mratschek — Sigrid Mratschek (auch Sigrid Mratschek Halfmann, * 15. Mai 1955 in Ludwigshafen) ist eine deutsche Althistorikerin. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Forschungsschwerpunkte 3 Mitgliedschaften 4 …   Deutsch Wikipedia

  • Sigrid Mratschek — (auch Sigrid Mratschek Halfmann, * 15. Mai 1955 in Ludwigshafen) ist eine deutsche Althistorikerin. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Forschungsschwerpunkte 3 Mitgliedschaften …   Deutsch Wikipedia

  • Sigrid Mratschek-Halfmann — Sigrid Mratschek (auch Sigrid Mratschek Halfmann, * 15. Mai 1955 in Ludwigshafen) ist eine deutsche Althistorikerin. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Forschungsschwerpunkte 3 Mitgliedschaften 4 …   Deutsch Wikipedia

  • John Foxe — Infobox Writer name =John Foxe |frame caption = birthdate = 1517 birthplace = Boston, Lincolnshire, England1 deathdate = 1587 deathplace = England occupation = clergyman, author genre = church history movement = Puritan influences = influenced =… …   Wikipedia

  • Феодализм — Содержание [О Ф. во Франции см. соотв. ст.]. I. Сущность Ф. и его происхождение. II. Ф. в Италии. III. Ф. в Германии. IV. Ф. в Англии. V. Ф. на Пиренейском полуострове. VI. Ф. в Чехии и Моравии. VII. Ф. в Польше. VIII. Ф. в России. IX. Ф. в… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Legio XXII Deiotariana — Die Legio XXII Deiotariana (auch Legio XXII Deioteriana[1], vereinzelt Legio XXII Cyrenaica[2]) war eine Legion der römischen Armee, die von ca. 47 v. Chr. bis vermutlich um 135 n. Chr. bestand. Das Emblem der Legion ist nicht… …   Deutsch Wikipedia

  • John Foxe — Nombre completo John Foxe Nacimiento 1516 Boston …   Wikipedia Español

  • Hochmögend — Hochmögend, adj. viel vermögend, einen hohen Grad der Macht habend; ein Wort, welches nur als ein Titel der General Staaten der vereinigten Provinzen vorkommt. Hochmögende Herren. Lat. Praepotentes. Wo auch das Abstractum Ihre Hochmögenden und… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Foxe, John — ▪ British clergyman born 1516, Boston, Lincolnshire, Eng. died April 18, 1587, Cripplegate, London       English Puritan preacher and author of The Book of Martyrs, a graphic and polemic account of those who suffered for the cause of… …   Universalium

  • DECIMAE — I. DECIMAE Saladinae, al. Saladinides dicuntur, quae in Concilio Basil. A. C. 1188. Philippo Francorum Regi in oppugnationem Saladini, Mahometani Principis, fuêrunt concessae. Huiusmodi etiam obtinuit Rex Angliae Richardus I. teste Mathaeo Paris …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»