-
1 praelocutio
praelocūtio, ōnis, f. (praeloquor), die einer Rede, Schrift vorausgeschickten Einführungsworte, die Vorrede, das Vorwort (vgl. praefatio no. III, b), Sen. exc. contr. 3. praef. § 11. Frontin. 3. praef. in. Augustin. epist. 147. § 5 u. 6 11; de doctr. Christ. 4, 2.
-
2 praelocutio
praelocūtio, ōnis, f. (praeloquor), die einer Rede, Schrift vorausgeschickten Einführungsworte, die Vorrede, das Vorwort (vgl. praefatio no. III, b), Sen. exc. contr. 3. praef. § 11. Frontin. 3. praef. in. Augustin. epist. 147. § 5 u. 6 11; de doctr. Christ. 4, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praelocutio
См. также в других словарях:
PRAEFATIO — in Communione Romana, pars est Missae seu Liturgiae Eccles. precatio nempe praecedens Canonem Missae et praelocutio totius orationis sequturae. Alcuinus, de Div. Offic. Hucusque Praefatio, i. e. praelocutio populi, hinc sequitur exhortatio,… … Hofmann J. Lexicon universale