-
1 praecludo
praeclūdo, ĕre, clūsi, clūsum - tr. - fermer (devant qqn, à qqn), barrer, obstruer, boucher; interdire, empêcher. - rationi consiliisque (ira) praeclusa, Sen. Ir. 1, 2: la colère se ferme aux conseils de la raison.* * *praeclūdo, ĕre, clūsi, clūsum - tr. - fermer (devant qqn, à qqn), barrer, obstruer, boucher; interdire, empêcher. - rationi consiliisque (ira) praeclusa, Sen. Ir. 1, 2: la colère se ferme aux conseils de la raison.* * *Praecludo, praecludis, pen. prod. praeclusi, praeclusum, pen. prod. praecludere. Cic. Fermer l'huis au devant de quelqu'un.\Iter praecludere. Ouid. Clorre et fermer ou empescher le chemin, et engarder qu'on ne passe. -
2 praecludo
praecludo praecludo, clusi, clusum, ere запирать -
3 praecludo
praecludo praecludo, clusi, clusum, ere преграждать -
4 praecludo
praeclūdo, clūsī, clūsum, ere [ prae + claudo ]2) преграждать, загромождать (viam Su; aditum Pt)p. alicui aliquid C etc. — преградить кому-л. путь (доступ) к чему-л.p. alicui vocem погов. L — зажать кому-л. рот (заставить молчать)p. negotiatorem Su — запретить купцу торговать -
5 praeclūdō
praeclūdō sī, sus, ere [prae+claudo], to shut off, shut, close: portas consuli, Cs.: fores, Pr.— To close, forbid access to: orbem terrarum civibus: maritimos cursūs praecludebat hiemis magnitudo. — To shut off, hinder, stop, impede: omnibus vocem, L.: linguam meam Ne latrem, Ph.* * *praecludere, praeclusi, praeclusus Vclose, block -
6 praecludo
prae-clūdo, clūsī, clūsum, ere (prae u. claudo), I) verschließen, versperren, portas (alci), Caes.: fores, Prop.: horrea, Suet.: ruinā aedificiorum praeclusa via, Suet.: maria bello quasi tempestate, Flor. – prägn., praeclusit cunctos negotiatores, ließ ihnen die Buden verschließen, Suet. Ner. 32, 3. – II) übtr., jmdm. etw. verschließen, orbem terrarum alci, Cic.: sibi curiam, Cic.: maritimos cursus, Cic.: navigationem, hindern, Auct. b. Alex.: aditum misericordiae, Cic.: vocem, Phaedr.: vocis usum, Ov.: vocem alci, den Mund stopfen (bildl.), Liv.: linguam cani, ne latret, Phaedr.
-
7 praecludo
prae-clūdo, clūsī, clūsum, ere (prae u. claudo), I) verschließen, versperren, portas (alci), Caes.: fores, Prop.: horrea, Suet.: ruinā aedificiorum praeclusa via, Suet.: maria bello quasi tempestate, Flor. – prägn., praeclusit cunctos negotiatores, ließ ihnen die Buden verschließen, Suet. Ner. 32, 3. – II) übtr., jmdm. etw. verschließen, orbem terrarum alci, Cic.: sibi curiam, Cic.: maritimos cursus, Cic.: navigationem, hindern, Auct. b. Alex.: aditum misericordiae, Cic.: vocem, Phaedr.: vocis usum, Ov.: vocem alci, den Mund stopfen (bildl.), Liv.: linguam cani, ne latret, Phaedr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praecludo
-
8 praecludo
prae-clūdo, si, sum, 3, v. a. [claudo], to shut in front, hence, in gen., to shut to, to close (class.).I.Lit.:II.portas praeclusit,
Caes. B. C. 2, 19 fin.:praecludere portas consuli,
id. ib. 3, 12:fores,
Prop. 2, 4 (5), 21:portus classi,
Luc. 9, 39:horrea,
Suet. Calig. 26 fin.:via lapidum ruinā praeclusa,
blocked up, Suet. Oth. 8 fin. — Transf., with a personal object:praeclusit cunctos negotiatores,
i. e. closed their shops, Suet. Ner. 32.—Transf.1.To close a thing to any one, i. e. to forbid access to:2.omnem orbem terrarum civibus Romanis,
Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168:maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,
id. Planc. 40, 96:sibi curiam,
id. Pis. 17, 40:omnes sibi aditus misericordiae judicum,
id. Verr. 2, 5, 8, § 21. —To shut up or off, to hinder, stop, impede:effugium alicui,
Lucr. 1, 973:vocem alicui,
Liv. 33, 13, 5; cf.:linguam cani, ne latret,
Phaedr. 1, 22, 5. -
9 praecludo
, praeclusi, praeclusum, praecludere 3закрывать, преграждать -
10 praeclusus
praeclusus, a, um part. passé de praecludo.* * *praeclusus, a, um part. passé de praecludo.* * *Praeclusus, pen. prod. Participium: vt Fores praeclusae. Propert. Fermees, Closes.\Praeclusos esse alicui aditus misericordiae iudicum. Per translationem. Cic. Quand nous faisons choses si meschantes, que les juges n'ont occasion d'avoir misericorde de nous, Se priver de la misericorde des juges. -
11 praeclusio
-
12 praeclusio
praeclūsio, ōnis, f. (praecludo), die Verschließung, vulneris, Veget. mul. 3, 23, 2. – konkret, der Verschluß = das Behältnis, praeclusiones aquarum, Vitr. 9, 8, 6.
-
13 praeclusor
praeclūsor, ōris, m. (praecludo), der Verschließer, Verhinderer von etw., legis, Tert. adv. Marc. 4, 27 extr.
-
14 praeclusio
praeclūsio, ōnis, f. (praecludo), die Verschließung, vulneris, Veget. mul. 3, 23, 2. – konkret, der Verschluß = das Behältnis, praeclusiones aquarum, Vitr. 9, 8, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeclusio
-
15 praeclusor
praeclūsor, ōris, m. (praecludo), der Verschließer, Verhinderer von etw., legis, Tert. adv. Marc. 4, 27 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeclusor
-
16 praeclūsus
praeclūsus P. of praecludo. -
17 operio
ŏpĕrĭo, ŭi, ertum, 4 (archaic fut. operibo: ego operibo caput, Pompon. ap. Non. 507, 33; imperf. operibat, Prop. 4, 12, 35), v. a. [pario, whence the opp. aperio, to uncover; cf. paro], to cover, cover over any thing (class.; syn.: tego, velo, induo).I.Lit.A.Operire capita, Plaut. Poen. 3, 4, 34; cf.:B.capite operto esse,
Cic. Sen. 10, 34:operiri umerum cum toto jugulo,
Quint. 11, 3, 141; id. praef. § 24.—Esp., of clothing:aeger multā veste operiendus est,
Cels. 3, 7 fin.; so in Vulg. Isa. 58, 7; id. Ezech. 18, 7 et saep.:fons fluctu totus operiretur, nisi,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:summas amphoras auro et argento,
Nep. Hann. 9, 3:mons nubibus,
Ov. P. 4, 5, 5:(rhombos) quos operit glacies Maeotica,
Juv. 4, 42.—Comically: aliquem loris, to cover over, i. e. to lash soundly, Ter. Ad. 2, 1, 28:reliquias malae pugnae,
i. e. to bury, Tac. A. 15, 28:operiet eos formido,
Vulg. Ezech. 7, 18; id. Jer. 3, 25.—Transf., to shut, close (syn.:II.claudo, praecludo, obsero): fores,
Plaut. Men. 2, 3, 1:ostium,
Ter. Heaut. 5, 1, 33:iste opertā lecticā latus est,
Cic. Phil. 2, 41, 106: oculos, to shut, close (opp. patefacere), Plin. 11, 37, 55, § 150; cf.:opertos compressosve (oculos),
Quint. 11, 2, 76.—Trop.1.To hide, conceal, keep from observation, dissemble:2.quo pacto hoc operiam?
Ter. Hec. 4, 4, 6 Bentl. (al. aperiam):non in oratione operiendā sunt quaedam,
Quint. 2, 13, 12:quotiens dictu deformia operit,
id. 8, 6, 59; cf. id. 5, 12, 18:luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:domestica mala tristitia,
Tac. A. 3, 18.—To overwhelm, burden, [p. 1268] as with shame, etc. (only in part. perf. pass.):3.contumeliis opertus,
loaded, overwhelmed, Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:judicia operta dedecore et infamiā,
id. Clu. 22, 61:infamiā,
Tac. H. 3, 69.—Of sin, to atone for, cover, cause to be forgotten (eccl. Lat.):qui converti fecerit peccatorem, operiet multitudinem peccatorum,
Vulg. Jac. 5, 20; id. 1 Pet. 4, 8.— ŏpertus, a, um, P. a., hidden, concealed (class.):operta quae fuere, aperta sunt,
Plaut. Capt. 3, 3, 9:res,
Cic. Fin. 2, 2, 5:operta bella,
Verg. G. 1, 465:cineres,
Hor. C. 2, 8, 9:hamum,
id. S. 1, 16, 50.—As subst.: ŏpertum, i, n., a secret place or thing, a secret; an ambiguous answer, dark oracle, etc.:Apollinis operta,
the dark, ambiguous oracles, Cic. Div. 1, 50, 115:telluris operta subire,
the depths, Verg. A. 6, 140: opertum Bonae Deae, the secret place or secret service, Cic. Par. 4, 2, 32:litterarum,
a secret, Gell. 17, 9, 22.— Adv.: ŏpertē, covertly, figuratively (post-class.):operte et symbolice,
Gell. 4, 11, 10. -
18 percludo
perclūdo, ĕre, a false reading for praecludo. -
19 praeclusio
praeclūsĭo, ōnis, f. [praecludo], a shuting or damming up, a reservoir (postAug.):aquarum,
Vitr. 9, 9 med. -
20 praeclusus
praeclūsus, a, um, Part., v. praecludo. [p. 1415]
См. также в других словарях:
praeclusa — L. praecludo, close. Origin not given by the author, but may refer to the overlapping leaf sheath margins … Etymological dictionary of grasses
precludir — v. intr. [Jurídico, Jurisprudência] Ser alvo de preclusão. ‣ Etimologia: latim praecludo, ere, fechar diante de alguém, obstruir, impedir … Dicionário da Língua Portuguesa