-
1 procuratio
prōcūrātĭo, ōnis, f. [procuro].I.In gen.1.A caring for, taking care of, having the charge of a thing; a charge, superintendence, administration, management, procuration (class.):2.dum me rei publicae non solum cura, sed quaedam etiam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,
Cic. Ac. 1, 3, 11:dum necesse erat, unus omnia poterat: qui, postea quam magistratus creavit, sua cuique procuratio auctoritasque est restituta,
id. Rosc. Am. 48, 139:procuratio templi,
Varr. R. R. 1, 2, 2:mearum rerum existimationisque meae,
Cic. Fam. 15, 13, 3:rerum humanarum,
id. N. D. 1, 1, 3:ministerii,
Liv. 4, 8:annonae,
Cic. Att. 4, 1, 6:male gesta,
Quint. 7, 4, 35.—In plur.:ad amplissimas procurationes promotus,
charges, offices, Plin. Ep. 7, 31, 3.—An effort, aim, seeking for any thing (post-class.):II.quia benignitas eum per sese ipsa delectet, sine ullā recipiendae gratiae procuratione,
Gell. 17, 5, 4.—In partic., of religious acts, an averting or expiating of an evil omen or crime by offering the proper sacrifices, an expiatory sacrifice, expiation (class.):cum terrae motus factus esset, ut sue plena procuratio fieret,
Cic. Div. 1, 45, 101:prodigii,
Liv. 7, 6:procurationes incesti,
Tac. A. 12, 8. -
2 procuratio
prōcūrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de veiller sur, soin de. [st2]2 [-] administration, gestion, charge. [st2]3 [-] sacrifice expiatoire, expiation.* * *prōcūrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de veiller sur, soin de. [st2]2 [-] administration, gestion, charge. [st2]3 [-] sacrifice expiatoire, expiation.* * *Procuratio, Verbale. Cic. Charge et administration qu'on ha des affaires d'autruy, Procuration.\Procuratio. Cic. Appaisement de l'ire de Dieu par sacrifices, ou autrement. -
3 prōcūrātiō
prōcūrātiō ōnis, f [procuro], a caring for, charge, superintendence, administration, management, procuration: rei p.: sua cuique procuratio est restituta: rerum humanarum: ministerii, L.— An expiatory sacrifice, expiation: ut sue plenā procuratio fieret: prodigii, L.* * *management; administration; charge, responsibility -
4 procuratio
prōcūrātio, ōnis, f. (procuro), die Besorgung, Verwaltung einer Sache, bes. im Auftrage od. aus Amtspflicht (s. Osenbr. Cic. Rosc. Am. 139. p. 159), I) eig.: A) im allg.: templi, Varro: rei publicae, Cic.: regni Numidiae, Sall.: speciosi ministerii, Liv.: annonae, Cic.: mearum rerum existimationisque meae, Cic. – B) insbes.: 1) die Amtsverrichtung-, das Amt eines kaiserl. Prokurators (s. prōcūrātorno. II, 3), die Prokuratur, pr. Narbonensis provinciae, Plin. ep.: pr. amplissima, Suet. u. Plin. ep.: Plur., praefecturae et procurationes, Tac. – 2) als t. t. der Religionssprache, eine religiöse Handlung zur Abwendung der üblen Vorbedeutung eines Unglückszeichens od. einer Unglückshandlung durch Opfer u. andere Sühnmittel, die Sühnung, prodigii, Liv.: portenti, Liv.: ut sue plena procuratio fieret, Cic. – Plur., expiationes et procurationes, Cic.: procurationes incesti, Reinigungsgebräuche von der Bl., Tac. – II) übtr., die Bemühung, recipiendae gratiae, Gell. 17, 5, 4.
-
5 procuratio
prōcūrātio, ōnis, f. (procuro), die Besorgung, Verwaltung einer Sache, bes. im Auftrage od. aus Amtspflicht (s. Osenbr. Cic. Rosc. Am. 139. p. 159), I) eig.: A) im allg.: templi, Varro: rei publicae, Cic.: regni Numidiae, Sall.: speciosi ministerii, Liv.: annonae, Cic.: mearum rerum existimationisque meae, Cic. – B) insbes.: 1) die Amtsverrichtung-, das Amt eines kaiserl. Prokurators (s. procurator no. II, 3), die Prokuratur, pr. Narbonensis provinciae, Plin. ep.: pr. amplissima, Suet. u. Plin. ep.: Plur., praefecturae et procurationes, Tac. – 2) als t. t. der Religionssprache, eine religiöse Handlung zur Abwendung der üblen Vorbedeutung eines Unglückszeichens od. einer Unglückshandlung durch Opfer u. andere Sühnmittel, die Sühnung, prodigii, Liv.: portenti, Liv.: ut sue plena procuratio fieret, Cic. – Plur., expiationes et procurationes, Cic.: procurationes incesti, Reinigungsgebräuche von der Bl., Tac. – II) übtr., die Bemühung, recipiendae gratiae, Gell. 17, 5, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procuratio
-
6 procuratio
prōcūratio, ōnis f. [ procuro ]1) попечение, заведывание, управление (rei publicae C; regni Sl)2) должность прокуратора, прокуратура (p. Narbonensis provinciae PJ)3) культ. искупительный обряд для предотвращения бедствия, умилостивление (expiatio et p. C)4) усилие, старание (recipiendae gratiae AG) -
7 procuratio
Латинский язык: управление делами другого лица по договорённости -
8 procuratio
1) ведение дела (по должности), управление чем-нб. (государственными делами), procur. urbica (1. 11 § 2 D. 4, 4);2) заведывание делами по поручению частного лица, procurator, cui omnium rerum proc. concessa est (1. 4 § 18 D. 44, 4): полномочие, особ. ведение процесса за кого (1. 32 pr. D. 5, 2);rerum provinciae (1. 35 § 2 D. 4, 6. 1. 3 § 4 D. 43, 25).
2) доверенность для совершения сделок, особ. процессуальных действий, ведения процесса: exsequi, quod proc. emissa praescripserit (1. 21 C. 2, 13).procurationem exsequi (1. 25 D. 3, 3. 1. 17 § 16 D. 47, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > procuratio
-
9 procuratio
management, administration, diretion, supervision. -
10 procuratio
, onis fпопечение -
11 Geschäftsführung
Geschäftsführung, negotium gerendum od. gestum (im allg., z.B. negotii gerendi inscitia [Unerfahrenheit in der G.] u. male gerendo negotio: u. negotii gesti oder negotiorum gestorum actio, Klage wegen G.). – procuratio (Führung der Geschäfte eines andern). – schlechte G., negotium male gestum; procuratio male gesta: durch schlechte G., male gerendo negotio.
-
12 procuratiuncula
prōcūrātiuncula, ae f. [demin. к procuratio ]небольшое поручение или маленькая должность по заведованию (чём-л.) Sen -
13 sexagenarius
sexāgēnārius, a, um [ sexageni ]1) содержащий шестьдесят, состоящий из шестидесяти, напр. 60 дюймовый (в сечении) ( fistula Frontin) или оплачиваемый 60 000 сестерциев ( procuratio CJ)2) шестидесятилетний Q, Susexagenarios de ponte погов. Vr — шестидесятилетних стариков долой с моста (так как римлян, достигших этого возраста, молодёжь, якобы, неохотно пропускала через контрольные мостки, по которым проходили избиратели к месту выборов) -
14 procuratiuncula
prōcūrātiuncula, ae, f. (Demin. v. procuratio), die kleine Besorgung, Sen. ep. 31, 9.
-
15 sexagenarius
sexāgēnārius, a, um (sexageni), sechzig enthaltend, a) v. Lebl.: fistula, aus einer 60zölligen Platte, eine sechziger Röhre, Frontin. aqu. 54: procuratio, 60000 Sesterze Gehalt eintragende, Corp. inscr. Lat. 6, 1532: fructus, sechzigfache, Cypr. de hab. virg. 21. – b) v. Pers., sechzigjährig, Quint. u.a.: vidua, Hieron.: sexagenarius aetate, Aur. Vict.: maior sexagenario, Eutr. – subst., sexāgēnāriī, ōrum, m., α) sechzig Jahre alte Leute, Sechziger, im Sprichw., sexagenarios de ponte, herunter von der Brücke (in den Komitien) mit den Sechzigern, viell. für: das Alter verdient wenig Beachtung, -hat keine Stimme, Varro bei Non. 523, 21. Fest. 334 (a), 16. Vgl. Marquardt, Römische Staatsverwaltung2 Bd. 3. S. 193. Anmerk. 5. Osenbr. Einl. zu Cic. Rosc. Am. S. 45 ff. Zells Ferienschr. 2. S. 17 ff. – β) Beamte (bes. einige Klassen der Prokuratoren), die 60000 Sesterze Gehalt haben, Cod. Iust. 10, 19, 1. Corp. inscr. Lat. 6, 1624. Vgl. Hirschfeld Röm. Verwaltungsgesch. 1, 261 ff.
-
16 Advokat
Advokat, causarum actor. causidĭcus (übh. ein Rechtsgelehrter, der für andere Prozesse betreibt). – der A. in einer Prozeßsache, patronus causae (Prozeßführer, der mit u. neben seinen Klienten vor Gericht auftritt). – cognitor (der vom Klienten vor Gericht in Anwesenheit des Gegners ernannte Stellvertreter). – procurator (übh. der bestellte Stellvertreter, Bevollmächtigte eines Abwesenden, der daher auch seinen Konstituenten vor Gericht vertritt). – defensor (der Verteidiger vor Gericht). – ein geübter A., causidĭcus foro [66] exercitus; peritissimus litium homo: ein A., der es mit der Gegenpartei hält, praevaricator. – A. sein, causas agere, actitare; causas dicere in foro: jmds. A. sein, causam dicere pro alqo, in einer Sache, de alqa re; defendere alqm de alqa re: einen A. annehmen, deferre causam ad patronum: jmdm. als A. vor Gericht beistehen, patronum alci adesse; im Zshg. bl. alci adesse. – Advokatenamt, s. Advokatur. – Advokatengebühren, merces od. pretium causidĭci. – als Ehrensold, honorarium causidĭci. – Advokatur, opera forensis. causarum commentatio (im allg). – patrocinium. procuratio (in einem einzelnen Falle, s. »Advokat« die Substst.). – die A. betreiben, s. Advokat (sein): die A. aufgeben, causas agere desistere. – advozieren, s. Advokat (sein).
-
17 Agent
-
18 besorgen
besorgen, I) v. tr.curare. procurare (Sorge für etwas tragen; proc. oft auch = die Geschäfte eines andern b.). – obire (sich einem Geschäft etc. unterziehen, etwas abwarten). – administrare (für eine Sache seinen Dienst darbieten, auf etwas seine Tätigkeit verwenden, es verwalten, leiten etc.). – praeesse alci rei (einer Sache vorstehen, z. B. die Bewirtschaftung der Landgüter b., agris colendis pr.). – exsequi (vollziehen). – conficere (eine Sache abmachen, z. B. ea). – videre, providere, subministrare, jmd. oder für jmd., alci (sorgen, daß etwas da, vorhanden sei). – etwas bestens (aufs beste) b., studiose diligenterque curare: etw. von jmd. b. lassen, alqd curandum alci tradere: etw. an jmd. b. (wie Briefe etc.), alqd ad alqm perferendum curare. – II) v. intr. s. fürchten no. b. – Besorgen, das, I) Sorge für etwas: cura. curatio. procuratio. – administratio (Verwaltung, Leitung etc.). – gestio (Führung, z. B. eines Geschäfts, negotii). – jmdm. das B. einer Sache übertragen, alci alqd curandum tradere; curam alcis rei alci demandare. – II) = Besorgnis, w. s. – Besorger, curator. – procurator (bes. der Geschäfte eines andern). – B. der Wirtschaft, dispensator. – Besorgerin, procuratrix.
-
19 Obhut
Obhut, custodia. – cura od. procuratio alcis rei (die Sorgetragung, Fürsorge für etwas); verb. cura custodiaque. – tutela (schützende Aufsicht, Vormundschaft über etc.). – jmd. unter seine O. nehmen, unter seiner O. haben, alqm od. alcis salutem custodire; alqm tueri; etwas, alcis rei procurationem suscipere; alqd tueri: etwas jmds. O. anvertrauen, alqd in custodiam alcis concredere od. committere; alci alcis rei custodiam credere; alci alqd tuendum com mittere: eine Person, alqm alcis curae custodiaeq ue mandare: unter jmds. O. stehen, sub custodia od. in tutela alcis esse.
-
20 Regentschaft
Regentschaft, summa rerum (Oberbefehl übh.). – procuratio regni (Reichsverwesung, w. s.). – administratio regni od. imperii od. rei publicae (die Verwaltung der Regierung, des Staates, die Regierungsgeschäfte). – jmdm. die R. übertragen, summam rerum deferre ad alqm summam rerum tuendam alci tradere (die Oberleitung des Staates übh.); administrationem regni in alqm transferre (die Verwaltung des Staates).
См. также в других словарях:
Procuratio — • Procuratĭo, предохранительное попечение, особенно посредством жертв и умилостивлений, для предотвращения несчастных случаев, предвещаемых чудесами (prodigia) и явлениями природы, землетрясением, кровавым или каменным дождем и т. д.… … Реальный словарь классических древностей
procuratio — index administration, government (administration), supervision Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
PROCURATIO — apud medii aevi Scriptores, quodvis convivium, a procurare, i. e. excipere hospitiô et con viviô, quâ notione vox occurrit apud Lambertum Ardensem, Ekkehardum Iun. de Casibus S. Galli, Arnoldum Lubecensem, Adamum Brem. Rogerum Hovedenum, Alios.… … Hofmann J. Lexicon universale
Procuratio abortūs — (lat.), Herbeiführung des Abortus, Abtreibung. Procuratio prodigii, s. Prodigium … Meyers Großes Konversations-Lexikon
procuratio — /prokyareysh(iy)ow/ Management of another s affairs by his direction and in his behalf; procuration; agency … Black's law dictionary
procuratio — Procuration; management; administration; a letter of attorney; an attorney in fact; an attorney; an agent … Ballentine's law dictionary
procuratio est exhibitio sumptuum necessariorum facta praelatis, qui diceceses peragrando, ecclesias subjectas visitant — /prokyareysh(iy)ow est eksabish(iy)ow sam(p)tyuwam nesaseriyoram faekta praleytas, kway dayasiyziyz pehragraendow, akliyziyas sabjektas vizataent/ Procuration is the providing of necessaries for the bishops, who, in traveling through their… … Black's law dictionary
procuration — [ prɔkyrasjɔ̃ ] n. f. • 1219; lat. procuratio 1 ♦ Dr. Mandat. ⇒ 2. pouvoir. Procuration générale, spéciale. Donner procuration, sa procuration. Chargé, fondé de procuration. ⇒ mandant. Agir en vertu d une procuration, par procuration. Voter par… … Encyclopédie Universelle
Procurador romano — Saltar a navegación, búsqueda Se llama procurator o procurador entre las magistraturas romanas a quienes ostentaban un cargo, normalmente relacionado con la administración financiera. A partir de quienes como el procurator Augusti tenían… … Wikipedia Español
ДИВИНАЦИЯ — • Divinatio, 1. искусство и дар гадания, μαντική, т. е. τέχνη. Вера в способность людей предсказывать будущее посредством возбужденной божественной силы и узнавать волю богов, не пользуясь обыкновенными средствами ума, встречается во… … Реальный словарь классических древностей
procuración — ► sustantivo femenino 1 Diligencia y cuidado con que se maneja un negocio o una empresa. SINÓNIMO procura 2 DERECHO Poder dado por una persona a otra para que haga una cosa en su nombre: ■ el director me concedió la procuración en este asunto.… … Enciclopedia Universal