-
1 proculco
prō-culco, āvi, ātum, 1, v. a. [calco], to tread down, trample upon (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.turbatus eques sua ipse subsidia territis equis proculcavit,
Liv. 10, 36, 5:crescenti segetes proculcat in herbā,
Ov. M. 8, 290; cf. Sev. ap. Sen. Suas. 6, 26, 26 sq.—Of a Centaur:pedibusque virum proculcat equinis,
Ov. M. 12, 374:solum,
Col. 3, 13, 6:uvas,
id. 12, 19, 3; cf. id. 12, 15, 3; Phaedr. 1, 32, 9:nepotem,
trample to death, Just. 44, 4, 4:una ala ipso impetu proculcata erat,
crushed, Curt. 3, 11, 14:aliquem,
Tac. H. 3, 81:materiam,
Just. 38, 10, 3: qui tot proculcavimus nives, have trodden, i. e. traversed, Curt. 6, 3, 16.—Trop., to trample upon, tread under foot, despise:qui fata proculcavit,
Sen. Phoen. 193:proculcato senatu,
Tac. H. 1, 40:proculcata desertaque respublica,
Suet. Vesp. 5:contumeliosā voce,
Val. Max. 9, 5, 3.—Hence, prōculcātus, a, um, P. a., trodden down; trop., = tritus, trodden under foot, mean, low, common (post-class.):verba proculcata vulgo et protrita,
Gell. 18, 4, 6; cf. id. 17, 2, 10.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий