-
1 primitiae
prīmĭtĭae, ārum, f. [primus] - sing. primitia Commod. Inst. 1, 11, 18. [st1]1 [-] prémices, premiers fruits, premiers produits. - primitias Cereri farra resecta dabant, Ov. F. 2, 520: la moisson abattue, on en offrait les prémices à Cérès. - Ov. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8; Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29. - primitiae metallorum, Tac. H. 4, 53: les prémices des mines = des métaux vierges. [st1]2 [-] fig. prémices, débuts, commencement. - miserae primitiae, Virg. En. 11, 156: malheureux débuts. - primitiae lacrimarum, Stat. Th. 11, 285: premières larmes. - Christus resurrexit a mortuis, primitiae dormientium, Vulg. 1 Cor. 15, 20: le Christ est ressuscité des morts, prémices de ceux qui se sont endormis. - Sil. 3, 111; Stat. Th. 6, 146; Apul. M. 10, p. 253, 12; Vulg. 1 Cor. 15, 23.* * *prīmĭtĭae, ārum, f. [primus] - sing. primitia Commod. Inst. 1, 11, 18. [st1]1 [-] prémices, premiers fruits, premiers produits. - primitias Cereri farra resecta dabant, Ov. F. 2, 520: la moisson abattue, on en offrait les prémices à Cérès. - Ov. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8; Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29. - primitiae metallorum, Tac. H. 4, 53: les prémices des mines = des métaux vierges. [st1]2 [-] fig. prémices, débuts, commencement. - miserae primitiae, Virg. En. 11, 156: malheureux débuts. - primitiae lacrimarum, Stat. Th. 11, 285: premières larmes. - Christus resurrexit a mortuis, primitiae dormientium, Vulg. 1 Cor. 15, 20: le Christ est ressuscité des morts, prémices de ceux qui se sont endormis. - Sil. 3, 111; Stat. Th. 6, 146; Apul. M. 10, p. 253, 12; Vulg. 1 Cor. 15, 23.* * *Primitiae, primitiarum, f. g. plu. num. Plin. Les premiers fruicts lesquels on offroit à Dieu, Primices.\Primitias vitis resecare censuerunt. Columel. Tout ce que la vigne jecte et produit premierement.\Armorum primitiae. Stat. Les premiers faicts d'armes d'aucun. -
2 primitiae
I.Lit., first-fruits:B.primitias Cereri farra resecta dabant,
Ov. F. 2, 520; id. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8:pomiferi Laribus consuevimus horti Mittere primitias,
Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29.—Transf., of other things:II.primitiae metallorum,
the first produce of the mine, Tac. H. 4, 53:vitis,
the first shoots, Col. 4, 10, 2:plantae,
id. 10, 147.—Trop.:primitiae juvenis miserae,
his first unhappy essays, Verg. A. 11, 156:tori,
the first nuptial joys, Sil. 3, 111:armorum,
the first-fruits of war, Stat. Th. 11, 285:lacrimarum,
id. ib. 6, 146:primitiae et quasi libamenta ingenuarum artium, Gell. praef.: spectaculi,
App. M. 10, p. 253, 12:commeatus,
the beginning of navigation, id. ib. 11, p. 765 Oud.:dormientium,
the first to rise from the dead, Vulg. 1 Cor. 15, 20; 15, 23. -
3 primitiae
prīmitiae, ārum, f. (primus), das Erste, die Erstlinge, der Früchte, Ov. u. Plin.: metallorum, die Erstlingsgaben, erste Ausbeute, Tac. – poet. übtr., armorum, Anfang des Krieges, Stat.: tori, der erste Genuß der Ehe, Sil.: vitis, die ersten Keime, Colum.: spolia et primitiae, Erstlinge des Sieges. Verg.: miserae, Erstlingsversuch, erste Waffentat, Verg. – / Sing. prīmitia, ae, f., die frühe Jugend, Itala num. 18, 12: a primitia, Commodian. instr. 1, 11 (12), 18.
-
4 primitiae
prīmitiae, ārum, f. (primus), das Erste, die Erstlinge, der Früchte, Ov. u. Plin.: metallorum, die Erstlingsgaben, erste Ausbeute, Tac. – poet. übtr., armorum, Anfang des Krieges, Stat.: tori, der erste Genuß der Ehe, Sil.: vitis, die ersten Keime, Colum.: spolia et primitiae, Erstlinge des Sieges. Verg.: miserae, Erstlingsversuch, erste Waffentat, Verg. – ⇒ Sing. prīmitia, ae, f., die frühe Jugend, Itala num. 18, 12: a primitia, Commodian. instr. 1, 11 (12), 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > primitiae
-
5 primitiae
prīmitiae, ārum f. [ primus ]первые плоды, первинки (p. frugum O); пер вые начатки, началоp. metallorum T — металлическая рудаmiserae p. V — несчастливое началоp. lacrimarum St — первые слёзы -
6 prīmitiae
prīmitiae ārum, f [primus], the first yield, first-fruits: Primitias Cereri farra dabant, O.: de rege superbo, first-fruit of victory over, etc., V.— Fig.: miserae, first deeds of arms, V. -
7 primitiae
начала (1. 2 § 11 C. 1, 17).Латинско-русский словарь к источникам римского права > primitiae
-
8 Primitiae studiōrum
"Начатки изучений", начатки знаний.Мы, признаться, давно уже придерживаемся такого мнения, что парламентская свобода находится еще в самом зачаточном состоянии, и разбираемая речь [ Речь оратора от дворянского сословия в рейнском ландтаге. - авт. ] нас опять убедила, что primitiae studiorum в политических науках еще не усвоены. (К. Маркс, Дебаты о свободе печати.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Primitiae studiōrum
-
9 primiciae
I.Lit., first-fruits:B.primitias Cereri farra resecta dabant,
Ov. F. 2, 520; id. M. 8, 274; Plin. 18, 2, 2, § 8:pomiferi Laribus consuevimus horti Mittere primitias,
Calp. Ecl. 2, 64; Vulg. Exod. 22, 29.—Transf., of other things:II.primitiae metallorum,
the first produce of the mine, Tac. H. 4, 53:vitis,
the first shoots, Col. 4, 10, 2:plantae,
id. 10, 147.—Trop.:primitiae juvenis miserae,
his first unhappy essays, Verg. A. 11, 156:tori,
the first nuptial joys, Sil. 3, 111:armorum,
the first-fruits of war, Stat. Th. 11, 285:lacrimarum,
id. ib. 6, 146:primitiae et quasi libamenta ingenuarum artium, Gell. praef.: spectaculi,
App. M. 10, p. 253, 12:commeatus,
the beginning of navigation, id. ib. 11, p. 765 Oud.:dormientium,
the first to rise from the dead, Vulg. 1 Cor. 15, 20; 15, 23. -
10 primitia
-
11 "Начатки изучений"
= Начатки знанийЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > "Начатки изучений"
-
12 initium
initium, iī, n. (ineo, īre), der Eingang, der Anfang, I) im allg. (Ggstz. exitus, eventus), initium belli, orationis, Cic. u. Caes.: initio anni, Suet.: initium dicendi sumere, machen, Cic.: initium caedis od. confligendi facere, Cic.: initium belli facere, losschlagen, Cic.: initium capere ab od. ex etc., Caes. u. Quint.: initium ducere ex alqa re, Quint.: pauca repetere ab initio, Tac.: altiore initio repetere alqd, Tac.: si non ab ultimo initio repetere volemus, Cornif. rhet.: ut male posuimus initia, sic cetera sequentur, Cic. – ab initio, von Anfang an (nur von der Zeit), zB. quod tibi et esse antiquissimum et ab initio fuisse, Cic.: cui consuli non animus ab initio, non fides ad extremum defuit, Cic. – initio (Abl.), zu Anfang, anfänglich, anfangs, zB. quemadmodum initio senatus censuit, Cic.: iste, qui initio proditor, deinde perfuga fuit, Cic.: u. so korresp. initio... mox, Suet.: initio... mox... novissime, Suet. – inter initia, anfangs, Tac. hist. 3, 18. – II) insbes., u. zwar meist im Plur.: A) die Anfangsgründe einer Wissenschaft, omnis disciplinae, Quint.: initia mathematicorum, die ersten Regeln, -Lehrsätze der Mathematik, Cic. – B) bei den Physikern = die Uranfänge, Elemente, Grundstoffe (griech. στοιχεια), Cic. Acad. 1, 26. Cic. Tusc. 1, 91. Vell. 2, 123, 3. – C) der Ursprung, die Abstammung, Herkunft, obscura, Tac.: clara Iudaeorum, Tac.: natus obscurissimis initiis, aus ganz niedrigem Stande, Vell. 2, 76, 4. – D) der Regierungsanfang, initiis Tiberii auditis, Tac. – E) das Prinzip, cognoscendi initium, das Erkenntnisprinzip, Cic. Acad. 2, 29. – F) der Anlaß, die Veranlassung, Ter. Hec. 821. Quint. 3, 11, 5. – G) die Auspizien, mit denen alles begonnen wurde, Curt. 5, 9 (26), 4. – H) initia, ein geheimer Gottesdienst, zu dem nur der Eingeweihte Zutritt hat, wie der der Ceres, sonst der eleusinische gen., Varro, Cic. u.a.: der bacchische = die Bacchanalien, Liv. – meton., v. Dingen, die bei derartigen gottesdienstlichen Zusammenkünften gebraucht wurden, Catull. 63, 9. – I) initia = primitiae (ἡ ἀπαρχή), populo et Levitis initia dare, Itala (Colb.) 3 Esdr. 1, 8 u. 9. – / arch. endoitium, Paul. ex Fest. 76, 9.
-
13 initium
initium, iī, n. (ineo, īre), der Eingang, der Anfang, I) im allg. (Ggstz. exitus, eventus), initium belli, orationis, Cic. u. Caes.: initio anni, Suet.: initium dicendi sumere, machen, Cic.: initium caedis od. confligendi facere, Cic.: initium belli facere, losschlagen, Cic.: initium capere ab od. ex etc., Caes. u. Quint.: initium ducere ex alqa re, Quint.: pauca repetere ab initio, Tac.: altiore initio repetere alqd, Tac.: si non ab ultimo initio repetere volemus, Cornif. rhet.: ut male posuimus initia, sic cetera sequentur, Cic. – ab initio, von Anfang an (nur von der Zeit), zB. quod tibi et esse antiquissimum et ab initio fuisse, Cic.: cui consuli non animus ab initio, non fides ad extremum defuit, Cic. – initio (Abl.), zu Anfang, anfänglich, anfangs, zB. quemadmodum initio senatus censuit, Cic.: iste, qui initio proditor, deinde perfuga fuit, Cic.: u. so korresp. initio... mox, Suet.: initio... mox... novissime, Suet. – inter initia, anfangs, Tac. hist. 3, 18. – II) insbes., u. zwar meist im Plur.: A) die Anfangsgründe einer Wissenschaft, omnis disciplinae, Quint.: initia mathematicorum, die ersten Regeln, - Lehrsätze der Mathematik, Cic. – B) bei den Physikern = die Uranfänge, Elemente, Grundstoffe (griech. στοιχεια), Cic. Acad. 1, 26. Cic. Tusc. 1, 91. Vell. 2, 123, 3. – C) der Ursprung, die Abstammung, Herkunft, obscura, Tac.: clara Iudaeorum,————Tac.: natus obscurissimis initiis, aus ganz niedrigem Stande, Vell. 2, 76, 4. – D) der Regierungsanfang, initiis Tiberii auditis, Tac. – E) das Prinzip, cognoscendi initium, das Erkenntnisprinzip, Cic. Acad. 2, 29. – F) der Anlaß, die Veranlassung, Ter. Hec. 821. Quint. 3, 11, 5. – G) die Auspizien, mit denen alles begonnen wurde, Curt. 5, 9 (26), 4. – H) initia, ein geheimer Gottesdienst, zu dem nur der Eingeweihte Zutritt hat, wie der der Ceres, sonst der eleusinische gen., Varro, Cic. u.a.: der bacchische = die Bacchanalien, Liv. – meton., v. Dingen, die bei derartigen gottesdienstlichen Zusammenkünften gebraucht wurden, Catull. 63, 9. – I) initia = primitiae (ἡ ἀπαρχή), populo et Levitis initia dare, Itala (Colb.) 3 Esdr. 1, 8 u. 9. – ⇒ arch. endoitium, Paul. ex Fest. 76, 9. -
14 praemitto
I.Lit. (class.):B.a portu me praemisisti domum,
Plaut. Am. 2, 1, 55:nuntium,
id. Truc. 2, 4, 58:legiones in Hispaniam,
Caes. B. C. 1, 39:legatum ad flumen,
Sall. J. 52, 5:petebant uti ad eos equites praemitteret, sc. nuntios,
Caes. B. G. 4, 11; 7, 10, 3; id. B. C. 2, 20, 6:edictum,
id. ib. 2, 19, 1; Liv. 35, 24, 3; Tac. H. 2, 63:odiosas litteras,
Cic. Att. 10, 8, 8:hunc Acheruntem praemittam prius,
Plaut. Cas. 2, 8, 12.—Transf., in gen., to set before or in front:II.ficetis caprificus praemittitur,
Plin. 15, 19, 21, § 80 (dub.; al. permittitur).—Trop., to send out in advance (post-Aug.):cervicem gladio caesim graviter percussit, praemissā voce: Hoc age,
saying first, Suet. Calig. 58:postquam haec favorabili oratione praemisit,
Tac. Am. 12, 6:cogitationes in longinqua praemittimus,
send our thoughts into the distance, Sen. Ep. 5, 7.—Hence, praemissa, ōrum, n., things sent in advance, the first - fruits, = primitiae (postAug.), Plin. 12, 1, 2, § 5. -
15 vinco
vinco, vīci, victum, 3, v. a. and n. [perh. causat. of root ik-; Gr. eikô, to yield; but cf. per-vicax; v. Curt. Gr. Etym. p. 106], to conquer, overcome, get the better of, defeat, subdue, vanquish, be victorious, etc. (syn.: supero, debello).I.Lit.A.In war or battle:B.jus esse belli, ut qui vicissent, iis, quos vicissent, quemadmodum vellent, imperarent, etc.,
Caes. B. G. 1, 36:Carthaginienses navalibus pugnis,
Cic. Imp. Pomp. 18, 55:Galliam bello,
Caes. B. G. 1, 34 fin.:non virtute neque in acie vicisse Romanos,
id. ib. 7, 29:id vi et virtute militum victum atque expugnatum oppidum est,
Plaut. Am. 1, 1, 36:vicimus vi feroces,
id. ib. 1, 1, 82: aio te, Aeacida, Romanos vincere posse, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56, 116 (Ann. v. 186 Vahl.): sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 ib.): aliquando [p. 1992] ut vincat, ludit assidue aleam, Poët. ap. Suet. Aug. 70 fin.:L. milia,
to win at play, August. ib. 71.—In a lawsuit, etc., to be successful, to gain:C.vincere judicio,
Cic. Rosc. Com. 18, 53:quem tu horum nil refelles, vincam scilicet,
Ter. Phorm. 1, 2, 82; Hor. S. 1, 2, 134:causam suam,
to win, Ov. H. 16, 76.— Pass.:factum est: ventum est: vincimur,
Ter. Phorm. 1, 2, 85.—In other relations, to win, prevail, be successful, gain, overcome:D.sponsione,
Cic. Quint. 27, 84:sponsionem,
id. Caecin. 31, 91:vicit iter durum pietas,
controlled, made easy, Verg. A. 6, 688; cf. Mart. 5, 23, 5; Claud. Cons. Hon. 46:labor omnia vicit,
Verg. G. 1, 145; cf.difficultates, Auct. B. G. 8, 21: virgam,
to win, Verg. A. 6, 148:vicit tamen in Senatu pars illa, quae, etc.,
Sall. J. 16, 1:factione respectuque rerum privatarum... Appius vicit,
Liv. 2, 30, 2:cum in senatu vicisset sententia, quae, etc.,
id. 2, 4: Othonem vincas volo, to outbid (in an auction), Cic. Att. 13, 29, 2; 13, 33, 2.—To defeat as a candidate for office:competitorem in suffragiis,
Quint. 7, 1, 29.—Transf., of inanimate subjects.1.To overcome, overwhelm, prevail over, etc.:2.(naves) neu turbine venti Vincantur,
Verg. A. 9, 92:victa ratis,
Ov. Tr. 1, 4, 12:flammam gurgitibus,
id. Am. 3, 6, 42:noctem flammis,
Verg. A. 1, 727:vincunt aequora navitae,
prevail against, get the better of, Hor. C. 3, 24, 41:victaque concessit prisca moneta novae,
Ov. F. 1, 222:quernaque glans victa est utiliore cibo,
id. ib. 1, 676:corpora victa sopore,
id. ib. 1, 422; cf.:blanda quies furtim victis obrepsit ocellis,
id. ib. 3, 19:hi casses (linei) vel ferri aciem vincunt,
Plin. 19, 1, 2, § 11:campum turbā vincente,
overflowing, Sil. 6, 390.—To outlast, survive:3.(aesculus) Multa virum volvens durando saecula vincit,
Verg. G. 2, 295:vivendo mea fata,
id. A. 11, 160.—To surmount, scale:4.aëra (sagittae),
Verg. G. 2, 123; cf.:montes ascensu,
Claud. III. Cons. Hon. 46.—To reduce, change, etc.;II.of cooking: nec viscera quisquam... potest vincere flammā,
Verg. G. 3, 560:cochleas undis calefactas et prope victas,
Ser. Samm. Med. 319.—Of smelting ores:metallorum primitiae nullis fornacibus victae,
Tac. H. 4, 53.—Of melting snow:nive, quae zephyro victa tepente fluit,
Ov. F. 2, 220.—Of digestion: pervigilio quidem praecipue vincuntur cibi,
Plin. 11, 53, 118, § 283.—Trop.A.In gen., to prevail, be superior; to convince, refute, constrain, overcome, etc.:B.argumentis vincit,
Plaut. Am. 1, 1, 267:naturam studio,
Caes. B. G. 6, 43:vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem,
Cic. Rep. 2, 33, 57; cf. id. ib. 3, 8, 13: si subitam et fortuitam orationem commentatio et cogitatio facile vincit;hanc ipsam profecto assidua ac diligens scriptura superabit,
id. de Or. 1, 33, 150:sapientis animus vincetur et expugnabitur?
id. Par. 4, 1, 27:animum,
Plaut. Trin. 2, 2, 29:non est consentaneum, qui invictum se a labore praestiterit, vinci a voluptate,
Cic. Off. 1, 20, 68:labascit, victu'st, uno verbo, quam cito!
Ter. Eun. 1, 2, 98:eludet, ubi te victum senserit,
id. ib. 1, 1, 10:illius stultitiā victa ex urbe tu migres?
id. Hec. 4, 2, 13:adulescentulus saepe eadem audiendo victus est,
id. Heaut. 1, 1, 62:peccavi, fateor, vincor,
id. ib. 4, 1, 31:victus patris precibus lacrimisque,
Liv. 23, 8, 4:divūm pater victus tuis vocibus,
Hor. C. 4, 6, 21:est qui vinci possit,
id. S. 1, 9, 55:pietas Victa furore,
id. C. 3, 27, 36:victus amore pudor,
Ov. Am. 3, 10, 29:filia victa in lacrimas,
Tac. A. 1, 57:victus animi respexit,
Verg. G. 4, 491:triumphantes de lege victā et abrogatā,
Liv. 34, 3, 9.— With ut:ergo negatum, vincor, ut credam miser,
am constrained, compelled, Hor. Epod. 17, 27.—In partic.1.To overmatch in some quality, to surpass, exceed, excel, = superare:2. (α).stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant,
Cic. Rep. 6, 16, 16:opinionem vicit omnium, quae, etc.,
id. Ac. 2, 1, 1:exspectationem omnium,
id. Verr. 2, 5, 5, § 11:eam (noctem) edepol etiam multo haec (nox) vicit longitudine,
Plaut. Am. 1, 1, 125:morum immanitate vastissimas vincit beluas,
Cic. Rep. 2, 26, 48:quamlibet mulierculam Vincere mollitiā,
Hor. Epod. 11, 24:odio qui posset vincere Regem,
id. S. 1, 7, 6:scribere, quod Cassi opuscula vincat,
id. Ep. 1, 4, 3; cf.:qualia (praecepta) vincunt Pythagoran,
id. S. 2, 4, 2.— Poet. with inf.: vir nulli victus vel ponere castra vel junxisse ratem, etc., excelled by none in pitching a camp, etc., Sil. 5, 552; 6, 141.—With obj.-clause:(β).quid nunc? vincon' argumentis te non esse Sosiam?
Plaut. Am. 1, 1, 277:profecto ita esse, et praedico, vero vincam,
id. Most. 1, 2, 12:vince deinde, bonum virum fuisse Oppianicum,
Cic. Clu. 44, 124: dicendo vincere non postulo, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 4:vincet enim stultos ratio insanire nepotes,
Hor. S. 2, 3, 225.—With ut:(γ).nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque Qui, etc.,
Hor. S. 1, 3, 115.—Absol.:3.si doceo non ab Avito, vinco ab Oppianico,
Cic. Clu. 23, 64.—With respect to something disputed, to prevail, gain one's point, carry the day. So only in the expressions,a.Vicimus:b.cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus,
Cic. Att. 14, 20, 3:rumpantur iniqui. Vicimus: assiduas non tulit illa preces,
Prop. 1, 8, 28: vicimus exclamat;mecum mea vota feruntur,
Ov. M. 6, 513:vicimus et meus est,
id. ib. 4, 356.—Vincite, viceris, vincerent, have it your own way, just as you like, carry your point, an expression of reluctant assent:4.vincite, si ita vultis,
Caes. B. G. 5, 30; Ov. M. 8, 509:vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent,
Suet. Caes. 1 fin.:viceris,
Ter. And. 5, 3, 21.—To treat worthily, set forth with dignity ( poet.):nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit,
Verg. G. 3, 289; cf.:vincere verbis,
Lucr. 5, 733.
См. также в других словарях:
Primitĭae — (lat.), 1) Erstlinge, bes. der Früchte, irgend einer Gottheit gewidmet; 2) erste, bes. jugendliche Schrift; 3) das Fruchtwasser … Pierer's Universal-Lexikon
Primitĭae — (lat.), Erstlinge, besonders die den Göttern dargebrachten ersten der Feldfrüchte; auch erste Schrift eines Autors. Vgl. Primiz … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Primitiae — Primitiae, lat., die Erstlinge der Früchte, welche den Göttern geopfert wurden. Primitiv, ursprünglich, anfänglich; Primitivum, in der Grammatik: Wurzelwort; Primitivnerven, s. Nerven. Primiz, das erste feierliche heil. Meßopfer, das ein… … Herders Conversations-Lexikon
primitiae — prīˈmishēˌē noun plural Etymology: Medieval Latin, from Latin, firstlings, firstfruits, from primus first + itiae, feminine plural of itius ice : annates * * * prim … Useful english dictionary
Primitiae — Primitia Pri*mi ti*a, n.; pl. {Primiti[ae]}({Primitias}, obs.). [L. primitiae, pl., fr. primus first. Cf. {Premices}.] (Eng. Law) The first fruit; the first year s whole profit of an ecclesiastical preferment. [1913 Webster] The primitias of your … The Collaborative International Dictionary of English
PRIMITIAE frugum aliarumque rerum — eô fine Deo offerri consuevêre, ut in iis reliquae omnes sanctisicarentur. Sic Primitiae arborum offerri iussae sunt Levit. c. 19. v. 23. 24. quod hôc ordine fiebat: Tribus primis, a quo plantatae erant, annis, praeputiatae censebantur, adeoque… … Hofmann J. Lexicon universale
primitiae — pri·mit·iae (pri mishґe e) [L. pl., “first thingsâ€] the part of the amniotic fluid discharged before the fetus is extruded … Medical dictionary
primitiae — pri·mi·ti·ae … English syllables
primitiae — n.pl. pl. first fruits; annates. ♦ primitial, a … Dictionary of difficult words
primitiae — /pramishiyiy/ In old English law, first fruits; the first year s whole profits of a spiritual preferment … Black's law dictionary
primitiae — First fruits; the first year s profits of a clergyman s benefice, which were claimed by and went to the pope. See 2 Bl Comm 67 … Ballentine's law dictionary