Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

prĕcārĭus

  • 1 precarius

    prĕcārĭus, a, um [st2]1 [-] obtenu par des prières, obtenu par faveur, obtenu par tolérance. [st2]2 [-] précaire, révocable (t. de droit). [st2]3 [-] précaire, passager, éphémère, mal assuré, incertain. [st2]4 [-] emprunté, étranger.    - orare precariam opem, Liv.: demander du secours comme une faveur.    - precariā manu scribere, Front.: dicter une lettre (écrire avec la main d'un autre).
    * * *
    prĕcārĭus, a, um [st2]1 [-] obtenu par des prières, obtenu par faveur, obtenu par tolérance. [st2]2 [-] précaire, révocable (t. de droit). [st2]3 [-] précaire, passager, éphémère, mal assuré, incertain. [st2]4 [-] emprunté, étranger.    - orare precariam opem, Liv.: demander du secours comme une faveur.    - precariā manu scribere, Front.: dicter une lettre (écrire avec la main d'un autre).
    * * *
        Precarius, Adiectiuum. Vlpian. Toute chose empruntee à la charge de la rendre quand il plaira au presteur.
    \
        Anima precaria. Tacit. Que nous avons tant qu'il plaira à Dieu la nous oster.
    \
        Auxilium precarium ferre. Liu. Prier pour aucun, L'aider de prieres.
    \
        Imperium precarium. Curtius. Qu'on tient soubs la merci et bon plaisir d'autruy.
    \
        Libertas precaria. Liu. Tant qu'il nous plaira. Ad nutum (vt vulgo loquuntur) reuocabilis.
    \
        Salus precaria. Brutus ad Ciceronem. Empruntee.

    Dictionarium latinogallicum > precarius

  • 2 precarius

    precārius, a, um [ preces ]
    1) выпрошенный, данный из милости (victus QC; libertas L)
    2) временный, неверный, ненадёжный, преходящий (forma O; imperium T)

    Латинско-русский словарь > precarius

  • 3 precarius

    precārius, a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) im allg., bittend, Bitt-, precariis verbis (Ggstz. directis verbis) uti, ICt.: precariis verbis = bittweise, ICt. – II) insbes., auf Bitten-, bittweise-, auf dem Gnadenwege (aus Gnade) gewährt, -erlangt, nur erbeten, nur erbettelt, erborgt (Ggstz. debitus, iustus), A) übh.: a) adi.: victus, Gnadenbrot, Curt.: libertas, Liv.: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – b) adv. precāriō, bittweise, auf dem Wege der Bitte, -der Gnade, petere, Plaut.: tradere, Ter.: rogare, Cic.: quasi pr. regnare, Aur. Vict. – B) prägn., bittweise-, auf willkürlichen Widerruf gewährt, von anderer Gnade-, von anderer Willkür abhängig, dah. auch bedenklich, unsicher, 1) eig.: a) adi.: imperium, Tac.: vita, Tac.: precariam animam inter infensos trahere, Tac. – b) subst.: α) precārium, iī, n., ein bittweises, auf Widerruf gewährtes Besitzverhältnis, s. Ulp. dig. 43, 26, 1. pr. – β) precāria, iōrum, n., bittweise-, auf Widerruf gewährte Besitztümer, corpus suum seque ipsum inter precaria numerat, Sen. de tranqu. anim. 11. § 1. – c) adv. precāriō, bittweise, auf Widerruf, praeesse, Tac.: concedere aliquid, ICt.: studere, bei seinen Studien von der Willkür anderer abhängen, Plin. ep. – 2) übtr., widerruflich = vorübergehend, unbeständig, fulgor, Symm.

    lateinisch-deutsches > precarius

  • 4 precarius

    precārius, a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) im allg., bittend, Bitt-, precariis verbis (Ggstz. directis verbis) uti, ICt.: precariis verbis = bittweise, ICt. – II) insbes., auf Bitten-, bittweise-, auf dem Gnadenwege (aus Gnade) gewährt, -erlangt, nur erbeten, nur erbettelt, erborgt (Ggstz. debitus, iustus), A) übh.: a) adi.: victus, Gnadenbrot, Curt.: libertas, Liv.: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – b) adv. precāriō, bittweise, auf dem Wege der Bitte, -der Gnade, petere, Plaut.: tradere, Ter.: rogare, Cic.: quasi pr. regnare, Aur. Vict. – B) prägn., bittweise-, auf willkürlichen Widerruf gewährt, von anderer Gnade-, von anderer Willkür abhängig, dah. auch bedenklich, unsicher, 1) eig.: a) adi.: imperium, Tac.: vita, Tac.: precariam animam inter infensos trahere, Tac. – b) subst.: α) precārium, iī, n., ein bittweises, auf Widerruf gewährtes Besitzverhältnis, s. Ulp. dig. 43, 26, 1. pr. – β) precāria, iōrum, n., bittweise-, auf Widerruf gewährte Besitztümer, corpus suum seque ipsum inter precaria numerat, Sen. de tranqu. anim. 11. § 1. – c) adv. precāriō, bittweise, auf Widerruf, praeesse, Tac.: concedere aliquid, ICt.: studere, bei seinen Studien von der Willkür anderer abhängen, Plin. ep. – 2) übtr., widerruflich = vorübergehend, unbeständig, fulgor, Symm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > precarius

  • 5 precārius

        precārius adj.    [precor], obtained by entreaty, granted to prayer: orare precariam opem, as a favor, L.: victus, the bread of charity, Cu.— Dependent on another's will, uncertain, precarious: forma, O.: imperium, Ta.: vita, Ta.
    * * *
    precaria, precarium ADJ
    obtained by prayer; doubtful, precarious

    Latin-English dictionary > precārius

  • 6 precarius

    prĕcārĭus, a, um, adj. [id.], obtained by begging, entreaty, or prayer (opp. debitus and pro imperio; not freq. till the Aug. per.; perh. used by Cic. only adverbially; v. infra).
    I.
    Lit.:

    non orare solum precariam opem, sed pro debitā petere,

    obtained by entreaty, from mere favor, Liv. 3, 47, 2; cf.:

    tribunicia potestas, precarium, non justum auxilium ferens,

    id. 8, 35:

    vita,

    Tac. H. 4, 76:

    precariam animam inter infensos trahere,

    id. A. 1, 42:

    imperium (quasi precibus concessum, ac propterea, quandocumque lubeat, rursus adimendum, Orell.),

    id. H. 1, 52. —Hence, as subst.: prĕcārĭum, ii, n., any thing granted or lent upon request and at the will of the grantor:

    precarium est, quod precibus petenti utendum conceditur tam diu, quamdiu is qui concessit patitur: quod genus liberalitatis ex jure gentium descendit, et distat a donatione eo, quod qui donat sic dat, ne recipiat: qui precario concedit sic dat, quasi tunc recepturus, cum sibi libuerit precarium solvere,

    Dig. 43, 26, 1.—
    II.
    Transf., depending on the will of another, doubtful, uncertain, transient, precarious:

    forma,

    Ov. M. 9, 76:

    sapiens corpus suum, seque ipsum inter precaria numerat,

    precarious, uncertain, transitory things, Sen. Tranq. 11, 1: fulgor, passing quickly by, very transient, Symm. Or. ap. Val. 1, 6.— Hence, adv.: prĕcārĭō, by entreaty or request (class.):

    hoc petere me precario a vobis jussit,

    Plaut. Am. prol. 24:

    cum aliquo agere precario,

    id. Truc. 4, 1, 12:

    vel vi vel clam vel precario,

    Ter. Eun. 2, 3, 28:

    si precario essent rogandi,

    Cic. Verr. 2, 5, 23, § 59:

    exegit,

    Suet. Claud. 12:

    praefuit,

    on sufferance, Tac. Agr. 16:

    precario studeo,

    am obliged, as it were, to beg time for study, Plin. Ep. 7, 30, 4:

    precario possidere,

    by sufferance, Paul. Sent. 5, 6, 11:

    ancillam quis precario rogaverit,

    Dig. 43, 26, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > precarius

  • 7 precarius

    1) неповелительный, precariis (прот. directis) verbis uti, quale est rogo, volo, mando, fideicommitto (1. 2 C. 6, 43. 1. 14 C. 6, 42. 1. 10 C. 6, 20);

    adscriptum (1. 4 C. 6, 36. 1. 24 C. 3, 36. 1. 5 C. 6, 44. 1. 11. 13 C. 7, 4);

    prec. substitutio (1. 16 C. 2, 3. cf. 1. 41 § 3 D. 28, 6);

    prec. voluntas (1. 64 D. 31);

    precario (adv.) по просьбе, прося, iter ad sepulcrum peti prec. et concedi solere (1. 12 pr. D. 11, 7).

    2) данный по просьбе;

    precarium (subst.) безымянный договор, по которому одно лицо (precario dans) по просьбе другого уступает этому последнему (precario accipiens) в пользование свою вещь безвозмездно, оставляя за собой право во всякое время обратно требовать эту вещь (tit. D. 43, 26. 1. 1 pr. cit. § 2 eod. - (l. 2 § 3 eod. 1. 14 eod. 1. 5 eod.);

    precario rogare;

    precario s. precarii rogatio (1. 3. 4 pr. § 2 et seq. 1. 6 § 1. 3. 4. 1. 8 pr. § 1 seq. 1. 10 et seq. eod.);

    precario dare, tradere, accipere (1. 3 § 5 D. 41, 2. 1. 1 § 11 D. 43, 19. 1. 11 § 12 D. 43, 24. § 12 cit. 1. 6 § 3. 1. 12 pr. D. 43, 26. 1. 6 § 2. 1. 15 § 1 eod. 1. 2 C. 8, 9. 1. 14 D. cit.).

    3) относящийся к договору precarium, interdictum precarium, de precario, иск, которым располагает precario dans (1. 15 § 3. 1. 19 § 1 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > precarius

  • 8 precaria

    precāria, ōrum n. [ precarius ]
    выпрошенное, т. е. данное во временное пользование (corpus suum inter p. numerare Sen)

    Латинско-русский словарь > precaria

  • 9 precario

    1) просьбами, ценою просьб (p. possidere aliquid C); убедительно, настоятельно ( petere aliquid ab aliquo Pl)
    2) по чьей-л. милости, т. е. непрочно, ненадёжно, случайным образом (praeesse T; studere PJ)

    Латинско-русский словарь > precario

  • 10 precaria

    precāria, iōrum, n., s. precārius.

    lateinisch-deutsches > precaria

  • 11 precario

    precāriō, Adv., s. precārius.

    lateinisch-deutsches > precario

  • 12 precaria

    precāria, iōrum, n., s. precarius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > precaria

  • 13 precario

    precāriō, Adv., s. precarius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > precario

  • 14 precāriō

        precāriō adv.    [precarius], by entreaty, upon request: tradere, T.: si precario essent rogandi: praefuit, on sufferance, Ta.

    Latin-English dictionary > precāriō

  • 15 arbitrarius

    arbī̆trārĭus, a, um, adj. [arbiter].
    I.
    Of arbitration, arbitrating, done by way of arbitration: formula, Gai Inst. 4, 163:

    actio,

    Dig. 13, 4, 2; cf. Zimmern, Rechtsgesch. 3 B, §§ 67 and 68.—Hence,
    II.
    Transf.
    A.
    In Plaut. (with ref. to the distinction in law lang. between certus and arbitrarius:

    judicium est pecuniae certae, arbitrium incertae,

    Cic. Rosc. Com. 4; cf. Zimmern, Rechtsgesch. 3 B, § 57) = incertus, uncertain, not sure:

    hoc certum est, non arbitrarium,

    Plaut. Am. 1, 1, 216.— Adv.: arbī̆trārĭō:

    nunc pol ego perii certo, non arbitrario,

    there's no mistake about it, Plaut. Poen. 3, 5, 42 (the only adv. of this word in use).—
    B.
    Depending on the will, arbitrary (cf. precarius):

    motus in arteriā naturalis, non arbitrarius,

    Gell. 18, 10 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > arbitrarius

  • 16 precario

    prĕcārĭō, adv., v. precarius fin.

    Lewis & Short latin dictionary > precario

  • 17 precarium

    1.
    prĕcārĭum, ii, n. [precor], an oratory, a chapel (post-Aug.), Petr. 30 dub.
    2.
    prĕcārĭum, ii, n., v. precarius, II.

    Lewis & Short latin dictionary > precarium

См. также в других словарях:

  • Doratogonus precarius — Taxobox name = Precarious black millipede status = VU | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Diplopoda ordo = Spirostreptida familia = Spirostreptidae genus = Doratogonus species = D. precarius binomial =… …   Wikipedia

  • PRÉCAIRE — Il faut distinguer la précaire (precaria ), qui est l’acte de requête par lequel un vassal demandait à son seigneur de lui faire un don suffisant pour assurer sa subsistance, ou par lequel un homme libre demandait un bienfait en offrant en… …   Encyclopédie Universelle

  • precario — (Del lat. precarius , que se obtiene por ruegos.) ► adjetivo 1 Que es inseguro o escaso: ■ los médicos afirman que su salud es precaria. SINÓNIMO inestable 2 Que no posee los medios o recursos suficientes: ■ viven en unas condiciones muy… …   Enciclopedia Universal

  • prière — [ prijɛr ] n. f. • XIIe; lat. médiév. precaria, fém. de precarius, lat. class. plur. preces 1 ♦ Mouvement de l âme tendant à une communication spirituelle avec Dieu, par l élévation vers lui des sentiments (amour, reconnaissance), des méditations …   Encyclopédie Universelle

  • prekär — umständlich; vigelinsch (plattdt.) (umgangssprachlich); kein Zuckerschlecken (umgangssprachlich); schwer; schwer verständlich; kompliziert; mit Mühe verbunden; verzwickt; umfassend …   Universal-Lexikon

  • precarious — [17] Precarious comes from Latin precārius (source also of English prayer), which meant ‘obtained by asking or praying’. It was originally used in English as a legal term, in which ‘obtained by asking’ had undergone a slight change in focus to… …   The Hutchinson dictionary of word origins

  • precar — PRECÁR, Ă, precari, e, adj. (livr.) 1. Lipsit de siguranţă, de trăinicie, dependent de voinţa cuiva sau de împrejurări imprevizibile; nesigur, nestabil. ♦ (Rar; despre un edificiu, o clădire) Lipsit de rezistenţă; şubred. 2. fig. Lipsit de… …   Dicționar Român

  • Doratogonus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Diplopoda …   Wikipedia

  • Prekarium — Pre|ka|ri|um, das; s, …ia [lat. precarium, Substantivierung von: precarius, ↑ prekär]: (im römischen Recht) widerrufbare, auf Bitten hin erfolgende Einräumung eines Rechts, das keinen Rechtsanspruch begründet. * * * Pre|ka|ri|um, das; s, ...ia… …   Universal-Lexikon

  • precario — precario1 /pre karjo/ agg. [dal lat. precarius ottenuto con preghiere, concesso per grazia ]. 1. [che è soggetto a subire, da un momento all altro, un peggioramento: essere in p. condizioni economiche ; equilibrio p. ] ▶◀ barcollante, fragile,… …   Enciclopedia Italiana

  • precarious — [17] Precarious comes from Latin precārius (source also of English prayer), which meant ‘obtained by asking or praying’. It was originally used in English as a legal term, in which ‘obtained by asking’ had undergone a slight change in focus to… …   Word origins

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»