Перевод: с польского на русский

с русского на польский

pozwalać

  • 1 pozwalać

    глаг.
    • дозволить
    • дозволять
    • допускать
    • облегчать
    • позволить
    • позволять
    • полагать
    • предполагать
    • предположить
    • признавать
    • разрешать
    • разрешить
    * * *
    несов. разрешать; позволять;
    ● za dużo (za wiele) sobie \pozwalać слишком много себе позволять; ср. pozwolić
    +

    zgadzać się, zezwalać

    * * *
    несов.
    разреша́ть; позволя́ть
    - za wiele sobie pozwalać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pozwalać

  • 2 za dużo sobie pozwalać

    = za wiele sobie pozwalać сли́шком мно́го себе́ позволя́ть; ср. pozwolić

    Słownik polsko-rosyjski > za dużo sobie pozwalać

  • 3 za wiele sobie pozwalać

    = za dużo sobie pozwalać

    Słownik polsko-rosyjski > za wiele sobie pozwalać

  • 4 dozwalać

    глаг.
    • позволять
    * * *
    dozwala|ć
    \dozwalaćny несов. позволять, разрешать
    +

    pozwalać, zezwalać

    * * *
    dozwalany несов.
    позволя́ть, разреша́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dozwalać

  • 5 przyzwalać

    глаг.
    • позволять
    • уступить
    * * *
    несов. па со книжн. позволять, разрешать что
    +

    pozwalać, zezwalać, godzić się

    * * *
    несов. na co книжн.
    позволя́ть, разреша́ть что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyzwalać

  • 6 zezwalać

    глаг.
    • давать
    • дозволить
    • дозволять
    • допускать
    • допустить
    • облегчать
    • позволить
    • позволять
    • предоставлять
    • признавать
    • разрешать
    • разрешить
    • сдавать
    * * *
    zezwala|ć
    \zezwalaćny несов. разрешать
    * * *
    zezwalany несов.
    разреша́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zezwalać

  • 7 rozpuszczać

    глаг.
    • вытапливать
    • истаять
    • оттаивать
    • оттаять
    • перетапливать
    • плавить
    • подтаять
    • постановлять
    • разбавить
    • разбавлять
    • развязать
    • развязывать
    • разгадывать
    • разжижать
    • разлагать
    • разлагаться
    • разрежать
    • расплавить
    • расплавлять
    • расплавляться
    • распускать
    • растапливать
    • растворить
    • растворять
    • расформировывать
    • решать
    • решить
    • стаять
    • таять
    • топить
    * * *
    1) (rozsyłać) рассылать
    2) rozpuszczać (roztapiać) растапливать, расплавлять
    3) rozpuszczać (w płynie) разг. распускать (растворять)
    4) rozpuszczać (włosy) распускать (волосы)
    5) pot. rozpuszczać (pozwalać na zbyt wiele) разг. распускать (избаловывать)
    6) pot. rozpuszczać (rozpowiadać) разг. распускать (распространять)
    rozwiązywać (np. parlament) распускать (напр. парламент)
    rozluźniać, popuszczać распускать (ослаблять)
    odpruwać, spruwać, rozpruwać, pruć распускать (распарывать)
    * * *
    rozpuszcza|ć
    \rozpuszczaćny несов. распускать; ср. rozpuścić
    * * *
    rozpuszczany несов.
    распуска́ть; ср. rozpuścić

    Słownik polsko-rosyjski > rozpuszczać

  • 8 rozwodzić

    глаг.
    • отделять
    • разводить
    • разъединять
    * * *
    разводи ть (расторгать брак)
    hodować, rozmnażać, rozpleniać разводить (выращивать, давать расплодиться)
    zakładać разводить (основывать)
    rozprowadzać, rozstawiać разводить (по местам)
    odprowadzać, rozprowadzać разводить (провожать)
    rozcieńczać разводить (разбавлять)
    rozsuwać, rozwierać разводить (раздвигать)
    rozniecać, rozpalać разводить (разжигать)
    rozłączać, rozsuwać разводить (разнимать)
    oddalać od siebie разводить (разъединять)
    rozpuszczać разводить (растворять)
    wywoływać, wzbudzać, wzniecać разг. разводить (вызывать)
    dawać się rozpleniać, pozwalać się rozpleniać разг. разводить (давать размножиться)
    oszukiwać, pot. nabierać, nacinać, wystawiać сл. разводить (обманывать)
    * * *
    rozwodz|ić
    \rozwodzićę, rozwódź, \rozwodzićony несов. разводить
    * * *
    rozwodzę, rozwódź, rozwodzony несов.
    разводи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > rozwodzić

См. также в других словарях:

  • pozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozwalaćam, pozwalaća, pozwalaćają {{/stl 8}}– pozwolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozwalaćlę, pozwalaćli, pozwalaćwól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać zgodę na coś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …   Słownik frazeologiczny

  • pozwalać — I → pozwolić II dk I, pozwalaćam, pozwalaćasz, pozwalaćają, pozwalaćaj, pozwalaćał, pozwalaćany 1. «zwalić, zgromadzić w jednym miejscu wiele czegoś, jedno po drugim» Pozwalać narzędzia na kupę. 2. «zwalić, zrzucić, zepchnąć lub spowodować upadek …   Słownik języka polskiego

  • za wiele sobie pozwalać — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykorzystywać czyjąś dobroć, życzliwość, postępować niezgodnie z normami zachowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Będąc jego gościem, za wiele sobie pozwalał. Za wiele pan sobie pozwala, proszę wyjść! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • pas — 1. Cios, chwyt poniżej pasa «posunięcie niezgodne z przyjętymi normami etycznymi, postępek nieszlachetny, nieetyczny» 2. Coś (jest) za pasem «coś wkrótce nastąpi, już się zbliża»: Był zmierzch i grudzień za pasem, ale czas łagodny i cichy. M.… …   Słownik frazeologiczny

  • pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …   Słownik języka polskiego

  • utrzymywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, utrzymywaćmuję, utrzymywaćmuje, utrzymywaćany {{/stl 8}}– utrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, utrzymywaćam, utrzymywaća, utrzymywaćają, utrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dużo — Powiedzieć za dużo «powiedzieć coś niepotrzebnie, zdradzić się z czymś»: Jeden taki wychodził z Puszkarni! Znaleźliśmy nawet ślady... – tu ugryzł się w język, spostrzegłszy, że za dużo powiedział. T. Konwicki, Dziura. Coś narobiło dużo złej krwi… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»