-
1 pozostawić
глаг.• оставить• оставлять• покидать• покинуть* * *pozostawi|ć\pozostawićony сов. 1. оставить;\pozostawić samego оставить одного; nie \pozostawić wrażenia не оставить впечатления; пройти незаметно;
2. предоставить;\pozostawić do czyjejś dyspozycji предоставить в чьё-л. распоряжение;\pozostawić samemu (samym) sobie предоставить самому (самим) себе; ● nie \pozostawić kamienia na kamieniu камня на камне не оставить;
nie \pozostawić suchej nitki na kimś перемыть косточки кому-л.+1. zostawić
* * *pozostawiony сов.1) оста́витьpozostawić samego — оста́вить одного́
nie pozostawić wrażenia — не оста́вить впечатле́ния; пройти́ незаме́тно
2) предоста́витьpozostawić do czyjejś dyspozycji — предоста́вить в чьё-л. распоряже́ние
pozostawić samemu (samym) sobie — предоста́вить самому́ (сами́м) себе́
•- nie pozostawić suchej nitki na kimśSyn:zostawić 1)
См. также в других словарях:
pogrążony [pozostawiony i in.] w nieutulonym żalu — {{/stl 13}}{{stl 33}} formuła kończąca nekrolog (przed wymienieniem członków rodziny, przyjaciół itp. zmarłego) :{{/stl 33}}{{stl 10}}...o czym zawiadamiają pogrążeni w nieutulonym żalu: żona, dzieci, wnuki i rodzina. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fakultatywny — «pozostawiony do wyboru, nie obowiązujący; możliwy, dowolny» Fakultatywne prawo do czegoś. Zajęcia fakultatywne. ∆ jęz. Warianty fakultatywne fonemu «warianty jednego fonemu pojawiające się w tych samych pozycjach, np. przedniojęzykowe ł i… … Słownik języka polskiego
baczek — m III, D. baczekczka, N. baczekczkiem; lm M. baczekczki zwykle w lm «zarost pozostawiony po obu stronach twarzy; baki» Długie, ukośne baczki. Nosić, zapuścić, zgolić baczki … Słownik języka polskiego
dyskrecjonalny — 1. «powierzony czyjej dyskrecji, poufny» Rozmowa dyskrecjonalna. 2. «pozostawiony komuś do swobodnego uznania, do swobodnej oceny; nie określony, nie ograniczony przez żadne przepisy» ∆ Dyskrecjonalna władza «sfera działania, w której organ… … Słownik języka polskiego
faworyt — m IV, DB. a, Ms. faworytycie; lm M. faworytyci, DB. ów 1. «człowiek wyróżniany i obdarzany względami; wybraniec, ulubieniec, pieszczoch; kochanek» Magnacki, królewski faworyt. Mieć swojego faworyta. Być czyimś faworytem. 2. sport. «zawodnik… … Słownik języka polskiego
koleina — ż IV, CMs. koleinanie; lm D. koleinain 1. «wgłębiony ślad kół pojazdów, płóz sań itp., pozostawiony w ziemi lub na nawierzchni drogi» Droga poryta koleinami. 2. wojsk. «przenośne pokrycie drogi, z drewna, metalu lub innego materiału, stosowane… … Słownik języka polskiego
kulisa — ż IV, CMs. kulisasie; lm D. kulis 1. zwykle w lm «dekoracje w formie ścianek lub kotar zamykających po obu stronach scenę i tworzących jednocześnie przejścia dla aktorów; w szerszym znaczeniu: część teatru za sceną» Zmieniać kulisy. Publiczności… … Słownik języka polskiego
pirs — m IV, D. u, Ms. pirssie; lm M. y mors. «pomost w porcie wodnym wchodzący w głąb basenu portowego, zwykle prostopadle do nabrzeża, służący do cumowania statków, przeładunku towarów itp.; także pas suchego terenu pozostawiony między sąsiednimi… … Słownik języka polskiego
zapas — m IV, D. u, Ms. zapassie; lm M. y 1. «pewna ilość, liczba czegoś, np. jakichś produktów, surowców, pieniędzy zebranych w celu przechowania przez pewien okres, do użycia w przyszłości; zasób czegoś, rezerwa» Ogromne, niewyczerpane, niewielkie,… … Słownik języka polskiego
znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… … Słownik języka polskiego
dyskrecjonalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymagający dyskrecji; poufny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmowy, rzeczy dyskrecjonalne. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień