-
1 powonienie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powonienie
-
2 powonienie
powonienie n (-a; bpl) Geruchssinn m -
3 powonienie
powonienie [pɔvɔɲɛɲɛ] ntGeruchssinn m, Geruchsvermögen nt -
4 powonienie
сущ.• аромат• запах• нюх• обоняние* * *powonieni|e☼. обоняние;narządy \powonienieа органы обоняния
* * *собоня́ниеnarządy powonienia — о́рганы обоня́ния
-
5 powonienie
1. nez2. odorat -
6 powonienie
boladh -
7 powonienie
nuhatje -
8 powonienie
с нюх -
9 powonienie
1 amoy2 amuyin -
10 powonienie
goňursama; ys; ysgamak -
11 powonienie
חיר -
12 niuch
сущ.• понюшка• щепотка* * *♂ 1. понюшка ž, щепотка ž (табака);2. разг. шутл. нюх, чутьё ň; ktoś ma (dobrego) \niucha у кого-л. хорошее чутьё (собачий нюх)+2. węch, powonienie
* * *м1) поню́шка ż, щепо́тка ż ( табака)2) разг., шутл. нюх, чутьё nSyn:węch, powonienie 2) -
13 wiatr
сущ.• ветер* * *♂, Р. \wiatru, /7 wietrze 1. ветер;2. охот. a) (węch) нюх; б) запах (животного); 3. \wiatrу мн. мед. газы;● róża \wiatrów роза ветров; pomyślny (szczęśliwy) \wiatr попутный ветер;
chorągiewka na wietrze флюгер (о ком-л.);wystawić do \wiatru разг. оставить в дураках+2. powonienie, cuch 3. gazy
* * *м, P wiatru, П wietrze1) ве́тер2) охот.а) ( węch) нюхб) за́пах ( животного)3) wiatry мн, мед. га́зы•- pomyślny wiatr
- szczęśliwy wiatr
- chorągiewka na wietrze
- wystawić do wiatruSyn:powonienie, cuch 2), gazy 3) -
14 powonieni|e
n sgt smell; olfaction spec.; zmysł powonienia sense of smell- mieć wrażliwe powonienie to have an acute sense of smell- stracił powonienie he lost his sense of smellThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powonieni|e
-
15 wiatr
(pot) ( oszukać) to double-cross sb; ( nie przyjść na randkę) to stand sb up- wiatry* * *mi1. ( ruch powietrza) wind; ( lekki) breeze; ( porywisty) gale; wiatr of morza see breeze; wiatr boczny żegl. crosswind; wiatr zmienił kierunek the wind shifted; zmienne wiatry variable winds; północny wiatr north l. northern l. northerly wind; tchnienie/podmuch wiatru breath/gust of wind; pod wiatr against the wind, into the wind, upwind; z wiatrem with the wind, downwind; żegl. off the wind; na wiatr żegl. on the wind, windward; żeglować pod wiatr l. na wiatr run l. sail to windward; iść ostro pod wiatr sail close to the wind; żeglować z wiatrem run l. sail before the wind; pełny wiatr żegl. full wind; pomyślny wiatr favorable wind; żegl. free wind; chwycić wiatr w żagle fill the sails.2. przen. szukać wiatru w polu go on a wild-goose chase; wystawić kogoś do wiatru pot. leave sb in the lurch.3. myśl. (powonienie psa l. zwierzyny) scent.4. myśl. (= zapach niesiony przez wiatr) wind; złapać wiatr get the wind.5. pl. fizj. wind, flatus; puszczać wiatry break wind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wiatr
См. также в других словарях:
powonienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zdolność ludzi i zwierząt do odczuwania zapachu; węch, zmysł węchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrażliwe, czułe powonienie. Ta dziwna woń razi moje powonienie. Zmysł powonienia. Narząd powonienia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powonienie — n I, blm «zmysł węchu» Czułe, wrażliwe powonienie. Coś (np. zapach, woń, odór) uderza, razi czyjeś powonienie … Słownik języka polskiego
łechtać — ndk IX, łechtaćchczę (łechtaćchcę), łechtaćchczesz (łechtaćchcesz), łechcz, łechtaćał, łechtaćany a. I, łechtaćam, łechtaćasz, łechtaćają, łechtaćaj «dotykać szczególnie wrażliwych, unerwionych miejsc na ciele, wywołując przyjemne podrażnienie,… … Słownik języka polskiego
niuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szczypta (tabaki), taka ilość tabaki, jaką się bierze na jeden raz do zażycia» Niuch tabaki. 2. B.=D. a. M. pot. żart. «nos, powonienie» zwykle w przen. «wyczucie, orientacja» Zrobić coś na niuch. Mieć dobrego niucha,… … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
węch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} zdolność odczuwania zapachów przez ludzi i zwierzęta; zmysł powonienia, powonienie {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}psi węch {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień