Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

powić

См. также в других словарях:

  • powić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, powićwiję powićwije, powićwity {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: urodzić dziecko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiła mu upragnionego potomka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powić — dk Xa, powićwiję, powićwijesz, powićwij, powićwiła, powićwity książk. «urodzić, wydać na świat» Powić syna, córkę …   Słownik języka polskiego

  • Tim Crow — Professor Tim Crow is a British psychiatrist and researcher. Much of his research is related to the causes of schizophrenia. He is the Honorary Director of the Prince of Wales International Centre for Research into Schizophrenia and Depression.… …   Wikipedia

  • powicie — n I 1. książk. rzecz. od powić. 2. książk. «to, w co spowijano niemowlę; powijaki, pieluszki» przen. «niemowlęctwo; kolebka» Urodzony w niewoli, okuty w powiciu, ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu. (Mickiewicz) …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»