powiązanie

См. также в других словарях:

• powiązanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. powiązać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}powiązanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. powiązanieań, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} więź łącząca,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powiązanie — n I 1. rzecz. od powiązać. 2. lm D. powiązanieań «związek, łączność czegoś z czymś; wzajemna zależność przyczyn i skutków» Powiązania międzynarodowe. Powiązania gospodarcze, handlowe. Powiązania towarzyskie. Osobiste powiązania z jakimś… …   Słownik języka polskiego

• związek — m III, D. związekzku, N. związekzkiem; lm M. związekzki 1. «stosunek rzeczy, zjawisk itp. łączących się ze sobą, wpływających, oddziałujących na siebie; łączność, powiązanie, spójność, zależność» Związek między zjawiskami. Ścisły, luźny związek… …   Słownik języka polskiego

• afiliacja — ż I, DCMs. afiliacjacji; lm D. afiliacjacji (afiliacjacyj) 1. «przyjęcie jakiejś osoby lub organizacji do działającego już stowarzyszenia; przyjęcie do rodziny» 2. zwykle w lm «powiązanie, łączność przez pośrednie związki» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• budowa — ż IV, CMs. budowawie 1. blm «wznoszenie obiektu budowlanego; budowanie» Budowa domu, drogi, mostu. Materiały do budowy, na budowę. Prowadzić budowę. Pracować przy budowie. Budowa posuwała się szybko. 2. lm D. budowadów «budowla w trakcie… …   Słownik języka polskiego

• jednolity — «nie różniący się pod względem budowy, składu, formy, kompozycji itp.; tworzący zwartą, zharmonizowaną całość, nie wykazujący zróżnicowania; jednakowy dla wszystkich» Jednolity system monetarny, prawny, sądowy. Jednolita budowa geologiczna.… …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• koneksja — ż I, DCMs. koneksjasji; lm D. koneksjasji (koneksjasyj) zwykle w lm «związek, znajomość, zażyłość z kimś, zwłaszcza z osobami wpływowymi; powiązanie, powinowactwo, pokrewieństwo» Koneksje artystyczne, rodzinne. Miał liczne koneksje wśród… …   Słownik języka polskiego

• kontaminacja — ż I, DCMs kontaminacjacji; lm D. kontaminacjacji (kontaminacjacyj) 1. «połączenie, powiązanie, zmieszanie różnorodnych czynników w jedną całość» Kontaminacja pojęć, zagadnień. Kontaminacja wątków literackich. 2. jęz. «skrzyżowanie i zespolenie… …   Słownik języka polskiego

• korelacja — ż I, DCMs. korelacjacji; lm D. korelacjacji (korelacjacyj) 1. «wzajemne powiązanie, współzależność» Korelacja spółgłosek. 2. biol. «współzależność niektórych cech budowy lub funkcji organizmu u gatunków roślinnych i zwierzęcych» 3. mat. «w… …   Słownik języka polskiego

• morfologizacja — ż I, DCMs. morfologizacjacji, blm jęz. «powiązanie pewnych cech fonetycznych z formami gramatycznymi» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego