Перевод: с английского на все языки

со всех языков на английский

poszukiwać

См. также в других словарях:

  • poszukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, poszukiwaćkuję, poszukiwaćkuje, poszukiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przez długi czas szukać czegoś zagubionego lub dotychczas nieodkrytego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszukiwać kogoś dawno zaginionego. Poszukiwać kogoś z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poszukiwać — ndk VIIIb, poszukiwaćkuję, poszukiwaćkujesz, poszukiwaćkuj, poszukiwaćiwał, poszukiwaćiwany «starać się odnaleźć, znaleźć kogoś lub coś, szukać; dowiadywać się o kogoś, ścigać kogoś; badać w celu odkrycia czegoś» Rodzina poszukuje zaginionego.… …   Słownik języka polskiego

  • szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… …   Słownik języka polskiego

  • oglądać — ndk I, oglądaćam, oglądaćasz, oglądaćają, oglądaćaj, oglądaćał, oglądaćany obejrzeć dk VIIb, oglądaćjrzę, oglądaćjrzysz, oglądaćjrzyj, oglądaćjrzał, oglądaćjrzeli, oglądaćjrzany 1. «patrząc, zwykle z różnych stron, poznawać coś, zapoznawać się z… …   Słownik języka polskiego

  • patron — I m IV, DB. a, Ms. patronnie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor» Poszukiwać, znaleźć patrona dla jakiegoś przedsięwzięcia. Mieć, uważać kogoś za swego patrona. Być czyimś patronem. 2. hist …   Słownik języka polskiego

  • poszukiwanie — n I 1. rzecz. od poszukiwać. 2. D. poszukiwanieań częściej w lm «praca badawcza mająca na celu odkrycie, wykrycie czegoś» Poszukiwania archeologiczne, geologiczne …   Słownik języka polskiego

  • poszukiwany — poszukiwanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. poszukiwać (p.) poszukiwany w użyciu przym. 1. «mający popyt, znajdujący wielu amatorów» Poszukiwane tkaniny, surowce. 2. «ceniony, wzięty» Poszukiwany adwokat …   Słownik języka polskiego

  • prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… …   Słownik języka polskiego

  • szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… …   Słownik języka polskiego

  • ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… …   Słownik języka polskiego

  • tropić — ndk VIa, tropićpię, tropićpisz, trop, tropićpił, tropićpiony 1. «w łowiectwie: ścigać zwierzynę idąc jej tropem; śledzić» Tropić niedźwiedzia. 2. «śledzić, poszukiwać kogoś, zwykle w celu schwytania, ukarania kogoś; ścigać» Tropić przestępców,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»