-
1 poszanowanie
сущ.• почтение• уважение* * *☼ уважение+szacunek, poważanie, uszanowanie
* * *суваже́ниеSyn: -
2 szacunek
сущ.• благоговение• внимание• отметка• оценка• пиетет• почтение• рассудительность• соображение• уважение* * *szacun|ek♂, Р. \szacunekku 1. почтение ň, уважение ň, почитание ň;cieszyć się \szacunekkiem пользоваться уважением;
żywić dla kogoś \szacunek питать уважение к кому-л.;2. оценка ž, расценка ž; ● (pozostaje) z \szacunekkiem... уважающий вас..., с уважением... (формула окончания письма)+1. poszanowanie, poważanie, uznanie 2. oszacowanie, wycena
* * *м, P szacunku1) почте́ние n, уваже́ние n, почита́ние ncieszyć się szacunkiem — по́льзоваться уваже́нием
żywić dla kogoś szacunek — пита́ть уваже́ние к кому́-л.
2) оце́нка ż, расце́нка ż•- pozostaje z szacunkiem...Syn: -
3 uszanowanie
сущ.• почитание• почтение• уважение* * *☼ почтение, уважение;moje \uszanowanie моё почтение
+ poszanowanie, poważanie, szacunek* * *спочте́ние, уваже́ниеmoje uszanowanie — моё почте́ние
Syn: -
4 swat
сущ.• сват* * *swa|t♂, мн. И. \swattowie/\swatci сват;● (a)ni brat, (a)ni \swat ни сват ни брат
* * *м, мн И swatowie / swaci- z swakiem...Syn:
См. также в других словарях:
poszanowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szacunek, poważanie, cześć okazywana komuś, czemuś; uszanowanie: Być godnym poszanowania. Mieć u kogoś poszanowanie. Poszanowanie dla rodziców,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszanowanie — n I, blm 1. książk. «szacunek, poważanie» Wzajemne poszanowanie. Poszanowanie dla osób starszych, dla cudzej własności. Mieć poszanowanie u sąsiadów. 2. książk. «nienaruszenie, zachowanie czegoś przez szacunek» Poszanowanie praw, władzy … Słownik języka polskiego
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
pietyzm — m IV, D. u, Ms. pietyzmzmie, blm «poszanowanie połączone z troskliwością, wielką dbałością, głębokim szacunkiem dla czegoś, rzadziej dla kogoś» Odnosić się do czegoś z pietyzmem. Chronić, przechowywać coś z pietyzmem. Traktować coś (np. tekst… … Słownik języka polskiego
praworządność — ż V, DCMs. praworządnośćści, blm «przestrzeganie, poszanowanie obowiązujących praw, postępowanie zgodne z prawem; panowanie prawa w życiu publicznym» Praworządność obywatelska. Utrzymywać, naruszać, łamać praworządność … Słownik języka polskiego
szacunek — m III, D. szacuneknku, N. szacuneknkiem, blm 1. «cześć, poważanie, poszanowanie, uznanie» Oznaki, wyrazy, szacunku. Należny, wzajemny, zasłużony szacunek. Robić coś przez szacunek dla kogoś. Budzić szacunek. Cieszyć się szacunkiem. Zasługiwać na… … Słownik języka polskiego
uszanowanie — n I 1. rzecz. od uszanować Uszanowanie prawa, pamiątek. 2. «poważanie, poszanowanie, szacunek, cześć» Głębokie, najwyższe uszanowanie. Mieć uszanowanie dla kogoś. Okazywać, wyrażać komuś swoje uszanowanie. Wymagać uszanowania. Robić coś z… … Słownik języka polskiego
uznanie — n I 1. rzecz. od uznać Uznanie doniosłości czegoś. Uznanie czyichś racji. 2. «decyzja, wola; sąd, zdanie, opinia» Robić coś, wybierać według własnego uznania. Kara zależna od uznania wychowawcy. Wysokość składki pozostawiono do uznania zebranych … Słownik języka polskiego
zaszczepić — dk VIa, zaszczepićpię, zaszczepićpisz, zaszczepićszczep, zaszczepićpił, zaszczepićpiony zaszczepiać ndk I, zaszczepićam, zaszczepićasz, zaszczepićają, zaszczepićaj, zaszczepićał, zaszczepićany 1. «uszlachetnić drzewa i krzewy owocowe lub ozdobne… … Słownik języka polskiego