-
1 porzucenie
n.(= pozostawienie) abandonment, desertion; (= zrezygnowanie) relinquishment; porzucenie mienia prawn. abandonment of possessions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porzucenie
-
2 porzucenie
сущ.• бросание• заброшенность• отказ -
3 porzucenie
1. abandon2. abandonnement3. défection4. lâchage -
4 porzucenie
braktisje -
5 porzucenie
pagpapabayâ -
6 odejście
-a; ntdeparture, leavingodejście od zasad/norm — departure from principles/(the) norms lub (the) standards
* * *n.1. (= oddalenie się) departure, leaving.2. przen. (= porzucenie) breakaway; ( od tematu) digression.3. (= rozłączenie się) departure; odejście na emeryturę retirement.4. (= zwolnienie się z pracy) quitting one's job.5. (= śmierć) passing, demise.6. (= odchylenie) deviation, divergence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odejście
-
7 Dereliktion
Dereliktion [derelɪk'ʦ̑i̯o:n] <-, -en> f
См. также в других словарях:
porzucenie — n I; lm D. porzucenieeń rzecz. od porzucić. ∆ praw. Porzucenie mienia «utrata prawa do posiadania rzeczy ruchomej, opuszczonej umyślnie w celu wyzbycia się własności» … Słownik języka polskiego
apostazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm. D. apostazjazji {{/stl 8}}{{stl 7}} całkowite porzucenie wiary; odstępstwo od przekonań i zasad; odszczepieństwo <łac. kośc. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
