porządkowe

См. также в других словарях:

• siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

• porządkowy — 1. «dotyczący porządku, ładu, przestrzegania regulaminu, zaleceń, przepisów, zakazów» Przepisy porządkowe. Prace porządkowe w parku miejskim. ∆ praw. Kara porządkowa «kara wymierzana za drobne przekroczenia przepisów dotyczących zachowania… …   Słownik języka polskiego

• porządkowy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący porządku – ładu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prace porządkowe. Przepisy porządkowe. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Четырехлетний сейм — так называется польский сейм, длившийся с 6 го октября 1788 г. до 29 мая 1792 г. и совершивший весьма важные преобразования в общественно политическом строе Речи Посполитой. Состояние Польши до первого раздела рисуется обыкновенно самыми мрачными …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США …   Википедия

• porządkowy — Siły porządkowe zob. siła 10 …   Słownik frazeologiczny

• blokowy — «dotyczący bloku budynku mieszkalnego» ∆ Komitet blokowy «zespół ludzi pełniących określone funkcje administracyjne i porządkowe w osiedlu mieszkaniowym» blokowy blokowywi w użyciu rzecz. «więzień pełniący funkcję nadzorcy w bloku, w obozie… …   Słownik języka polskiego

• kropka — ż III, CMs. kropkapce; lm D. kropkapek 1. «znak graficzny w kształcie okrągłej plamki; punkt» a) «znak interpunkcyjny stawiany na końcu zdań oznajmujących, po wyrazach skróconych i po cyfrach, oznaczających liczebniki porządkowe» ∆ Trzy kropki… …   Słownik języka polskiego

• praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

• starosta — m odm. jak ż IV, CMs. starostaoście; lm M. starostatowie, DB. starostatów 1. «osoba odpowiedzialna za jakiś zespół, za sprawy porządkowe w zespole; osoba kierująca jakąś grupą ludzi, organizująca imprezy zespołowe» Starosta kursu, klasy, semestru …   Słownik języka polskiego

• brutalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., brutalnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. brutalny. Zaatakować kogoś brutalnie. Brutalnie interweniujące siły porządkowe. Ktoś został brutalnie pobity. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień