-
1 stir
[stəː(r)] 1. n ( fig)poruszenie nt2. vt 3. vito give sth a stir — zamieszać ( perf) coś
to cause a stir — wywoływać (wywołać perf) poruszenie
Phrasal Verbs:- stir up* * *[stə:] 1. past tense, past participle - stirred; verb1) (to cause (a liquid etc) to be mixed especially by the constant circular movement of a spoon etc, in order to mix it: He put sugar and milk into his tea and stirred it; She stirred the sugar into the mixture.) mieszać2) (to move, either slightly or vigorously: The breeze stirred her hair; He stirred in his sleep; Come on - stir yourselves!) ruszać (się)3) (to arouse or touch (a person or his feelings): He was stirred by her story.) poruszyć, wzruszyć2. noun(a fuss or disturbance: The news caused a stir.) zamieszanie- stirring- stir-fry
- stir up -
2 agitation
noun poruszenie, agitacja -
3 flap
[flæp] 1. n 2. vtmachać (machnąć perf) +instr3. vito get in a flap (about sth) ( inf) — wpaść ( perf) w panikę (z powodu czegoś)
* * *[flæp] 1. noun1) (anything broad or wide that hangs loosely: a flap of canvas.) klap(k)a, brzeg2) (the sound made when such a thing moves: We could hear the flap of the flag blowing in the wind.) łopot, trzepotanie3) (great confusion or panic: They are all in a terrible flap.) poruszenie, zamieszanie2. verb1) (to (make something) move with the sound of a flap: the leaves were flapping in the breeze; The bird flapped its wings.) łopotać, trzepotać2) (to become confused; to get into a panic: There is no need to flap.) tracić panowanie, panikować -
4 movement
['muːvmənt]nruch m; ( of goods) przewóz m; (in attitude, policy) tendencja f; ( of symphony etc) część f; (also: bowel movement) wypróżnienie nt* * *1) ((an act of) changing position or going from one point to another: The animal turned sideways with a swift movement.) poruszenie (się)2) (activity: In this play there is a lot of discussion but not much movement.) ruch3) (the art of moving gracefully or expressively: She teaches movement and drama.) ruch sceniczny4) (an organization or association: the Scout movement.) ruch5) (the moving parts of a watch, clock etc.) mechanizm6) (a section of a large-scale piece of music: the third movement of Beethoven's Fifth Symphony.) część7) (a general tendency towards a habit, point of view etc: There's a movement towards simple designs in clothing these days.) trend -
5 uproar
['ʌprɔː(r)]n* * *((an outbreak of) noise, shouting etc: The whole town was in (an) uproar after the football team's victory.) wrzawa, rozruchy- uproariously
См. также в других словарях:
poruszenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poruszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} napięcie emocjonalne, podniecenie, wzburzenie, emocja : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruszenie — n I 1. rzecz. od poruszyć. 2. «podniecenie, wzburzenie; emocja» Poruszenie opinii publicznej. Poruszenie umysłów. Wiadomość wywołała ogólne poruszenie. Powstało, nastąpiło, zapanowało poruszenie … Słownik języka polskiego
bomba — 1. Bomba demograficzna «gwałtowny przyrost urodzeń w krótkim czasie, zwykle mający negatywne skutki»: Bomba demograficzna nie musi wcale wybuchnąć. Okazało się, że możliwy jest nie tylko skokowy wzrost liczby ludności, ale i produkcji rolnej… … Słownik frazeologiczny
gruchnąć — Wieść, wiadomość, nowina itp. gruchnęła «wieść, wiadomość itp. rozeszła się szybko, nagle, wywołując zdziwienie, zaskoczenie, poruszenie»: Któregoś dnia października gruchnęła wieść, że Lech Wałęsa dostał pokojową Nagrodę Nobla. WO 25/03/2000 … Słownik frazeologiczny
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
alarmować — ndk IV, alarmowaćmuję, alarmowaćmujesz, alarmowaćmuj, alarmowaćował, alarmowaćowany 1. «zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności, do gotowości bojowej» Alarmować straż pożarną. Alarmować… … Słownik języka polskiego
aluzja — ż I, DCMs. aluzjazji; lm D. aluzjazji (aluzjazyj) «wzmianka, napomknienie, mające wywołać określone skojarzenia; danie do zrozumienia, poruszenie jakiejś sprawy nie wprost; także przymówka, przytyk do kogoś lub czegoś» Niejasna, wymowna,… … Słownik języka polskiego
drumla — ż I, DCMs. drumlali; lm D. drumlali muz. «prymitywny instrument muzyczny metalowy w kształcie podkowy z elastyczną sprężynką pośrodku, z którego dźwięki wydobywa się przez przyłożenie instrumentu do ust, wciągnięcie powietrza i jednoczesne… … Słownik języka polskiego
hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… … Słownik języka polskiego
huczek — m III, N. huczekczkiem 1. D. huczekczku; lm M. huczekczki «niegłośny, niewielki huk, łoskot» 2. D. huczekczku; blm «ogólne poruszenie z powodu jakiejś sprawy; szum, ruch» Huczek w prasie. Huczek wokół sprawy. 3. DB. huczekczka; lm M. huczekczki… … Słownik języka polskiego
huk — m III, D. u, N. hukkiem 1. lm M. i «bardzo silny odgłos o niskim tonie powstający np. przy upadku, uderzeniu, wystrzale, wybuchu, pracy silnika itp.; łomot, łoskot» Huk dział, strzałów. Huk fal, wodospadu. Huk motoru. 2. blm pot. «ogólne… … Słownik języka polskiego
