Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

porrectus

  • 1 porrectus

        porrectus    P. of porricio.

    Latin-English dictionary > porrectus

  • 2 porrēctus

        porrēctus adj. with comp.    [P. of 1 porrigo], stretched out, extended, long: loca, Cs.: locus, H.: mora, protracted, O.: porrectior acies, Ta.: senex, i. e. dead, Ct.—Fig., wide-spread, extended: fama ad ortum Solis, H.

    Latin-English dictionary > porrēctus

  • 3 porrectus

    porrectus, a, um, Part. and P. a., from 1. porrigo.

    Lewis & Short latin dictionary > porrectus

  • 4 porrectus

    [st1]1 [-] porrectus, a, um: part. passé de porricio; offert en sacrifice, présenté aux dieux. [st1]2 [-] porrectus, a, um: part. passé de porrigo. - [abcl][b]a - étendu, allongé, prolongé. - [abcl]b - long (en parl. d'une syllabe); prolongé (en parl. du temps). - [abcl]c - étendu par terre, terrassé, couché. - [abcl]d - aplati, aplani. - [abcl]e - offert, présenté.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] porrectus, a, um: part. passé de porricio; offert en sacrifice, présenté aux dieux. [st1]2 [-] porrectus, a, um: part. passé de porrigo. - [abcl][b]a - étendu, allongé, prolongé. - [abcl]b - long (en parl. d'une syllabe); prolongé (en parl. du temps). - [abcl]c - étendu par terre, terrassé, couché. - [abcl]d - aplati, aplani. - [abcl]e - offert, présenté.[/b]
    * * *
        Porrectus, Participium. Plin. Estendu.
    \
        Arena porrectus. Propert. Estendu sur le gravier.
    \
        Mora porrecta. Ouid. Alongee.
    \
        Porrectus, aliquando nomen est: vt Porrectiore fronte loqui. Plautus. D'un front estendu, Sans rechigner et froncer le front, D'une face joyeuse.

    Dictionarium latinogallicum > porrectus

  • 5 porrectus

    1. porrēctus, a, um, PAdi. (v. porrigo), I) ausgedehnt, lang, planities, Amm.: pes, der Längenfuß, Gromat. vet.: porrectā longitudine, Cael. Aur.: porrectior Ilva (Ggstz. brevior Sardinia), Sen. fr.: porrectior acies, Tac. – bildl., porrectior frons, heitere, Plaut. Cas. 281. – subst., porrēctum, ī, n., a) die Ausdehnung, Länge, Thessaliae in porrectum longitudo, Plin. 4, 32. – b) die gerade Linie, Vitr. 10, 3, 8 in.: in porrectum, in gerader Linie, geradeaus, Apic. 5, 207 u. (Ggstz. in anfractum) Gaius dig. 8, 3, 8. – Plur., porrecta camporum, die geraden Strecken, Ebenen (Ggstz. collium flexa), Min. Fel. 17, 10. – II) übtr.: A) (poet.) der Zeit nach verlängert, lang, mora, Ov. ex Pont. 4, 12, 14. – B) als gramm. t. t., gedehnt (Ggstz. correptus), litterae syllabaeve, Quint. 1, 6, 32; vgl. 1, 7, 14.
    ————————
    2. porrectus, a, um, s. porricio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > porrectus

  • 6 porrectus

    I a, um part. pf. к porricio II 1. porrēctus, a, um
    part. pf. к porrigo I
    2. adj.
    1) протяжённый, обширный ( loca Cs); растянутый, длинный ( acies T)
    2) прояснившийся, ясный
    4) грам. долгий ( syllăba Q)

    Латинско-русский словарь > porrectus

  • 7 porrectus [1]

    1. porrēctus, a, um, PAdi. (v. porrigo), I) ausgedehnt, lang, planities, Amm.: pes, der Längenfuß, Gromat. vet.: porrectā longitudine, Cael. Aur.: porrectior Ilva (Ggstz. brevior Sardinia), Sen. fr.: porrectior acies, Tac. – bildl., porrectior frons, heitere, Plaut. Cas. 281. – subst., porrēctum, ī, n., a) die Ausdehnung, Länge, Thessaliae in porrectum longitudo, Plin. 4, 32. – b) die gerade Linie, Vitr. 10, 3, 8 in.: in porrectum, in gerader Linie, geradeaus, Apic. 5, 207 u. (Ggstz. in anfractum) Gaius dig. 8, 3, 8. – Plur., porrecta camporum, die geraden Strecken, Ebenen (Ggstz. collium flexa), Min. Fel. 17, 10. – II) übtr.: A) (poet.) der Zeit nach verlängert, lang, mora, Ov. ex Pont. 4, 12, 14. – B) als gramm. t. t., gedehnt (Ggstz. correptus), litterae syllabaeve, Quint. 1, 6, 32; vgl. 1, 7, 14.

    lateinisch-deutsches > porrectus [1]

  • 8 porrectus [2]

    2. porrectus, a, um, s. porricio.

    lateinisch-deutsches > porrectus [2]

  • 9 porrectus

    -a/um adj A
    prolongé, étiré

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > porrectus

  • 10 porrectus

    (part.), о пространстве, вытянутый, длинный (прямая линия), против. anfractus (см.) (1. 8 D. 8, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > porrectus

  • 11 Rhinophis porrectus

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Шри-Ланка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Rhinophis porrectus

  • 12 Typhlops porrectus

    2. RUS слепозмейка f Столички
    3. ENG Stoliczka's [slender] blind snake
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Азия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Typhlops porrectus

  • 13 Ogcocephalus porrectus

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ogcocephalus porrectus

  • 14 Вытянутый

    - porrectus; productus; protractus; provectus; elongatus; dierectus; tortus; procerus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вытянутый

  • 15 Растянутый

    - porrectus; extensus; lentus; productus; dierectus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Растянутый

  • 16 porrigo [2]

    2. por-rigo, rēxī, rēctum, ere (por[= pro] u. rego), vor sich hinstrecken, ausstrecken, ausdehnen, ausbreiten, I) im allg.: A) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) übh.: manum, ausstrecken, Cic. (u. im Bilde, manus in amicorum possessiones, Nep.: manus suas in orientem occidentemque, Lact.: porrigis ad pecora nostra avaras et insatiabiles manus, Curt.: fortuna ad te quoque porrigens manus, Sen.; vgl. Bünem. Lact. de mort. pers. 3, 4. p. 1379): porrectis manibus (mit emporgestreckten H.) sustineri, Cic.: porrecto iugulo (mit vorgestrecktem Halse) historias audit, Hor.: porr. crus, Liv.: membra, Cic.: brachia caelo, Ov.: brachia alci, Ov. – medial porrigī, sich ausstrecken, sich ausdehnen, sich ausbreiten, corpus porrigitur in novem iugera, Verg.: serpens centum porrectus in ulnas, Sil.: retro porrecta vestigia, rückwärts gekehrte Fußsohlen (Füße), Ggstz. antispectantia, Gell. 9, 6, 4. – b) als milit. t. t., ausdehnen, im Passiv = sich ausdehnen, aciem, Sall.: iubet aciem porrigi, Auct. b. Afr.: porrecto agmine, Tac.: donec agmen per saltus porrigeretur, Tac. – c) als publiz. t. t., porr. manum, beim Abstimmen seine Hand ausstrecken, in die Höhe heben, als Zeichen der Zustimmung, Cic. Flacc. 15: dah. bildl. = seine Zustimmung geben, Symm. epist. 7, 15. – 2) übtr., von der Lage, scopulus frontem porrigit in aequor, Ov.: dah.: porrigī, sich erstrecken, sich hinziehen = der Länge nach liegen, cubiculum porrigitur in solem, Plin. ep.: imperium populi Romani ad flumina hostilia porrectum, Fronto: Rhodope porrecta sub axem, sich erstreckend, Verg.: porrecta in dorso (Albani montis) urbs, sich hinziehend, Liv.: locus non planis porrectus spatiis, Hor.: quem ad finem porrecta loca aperta pertinebant, bis wie weit das offene Gelände sich erstreckend reichte, Caes. – B) bildl.: a) übh.: spem longius, Lact.: munificentiam latius, Apul.: fama porrecta, verbreitet, Apul.: vectigalia, erweitern, vergrößern, Hor. – se porr., sich erstrecken, iam fortuna Romana porrigere se ad orientalia regna, non contenta Italiae terminis, coeperat, Iustin. 39, 5, 3: quo se tua porrigat ira, Ov. trist. 3, 11, 5: ad homines quoque nascendos vim numeri istius porrigi pertinereque ait, auf usw. sich erstrecke u. Beziehung habe, Gell. 3, 10, 7. – b) bis zu einem Zeitpunkt einen Kranken hinbringen, hinhalten, ut aliquis porrigatur in id tempus, quod curationi locum praestet, Cels. 2, 5. – c) eine Reise fortsetzen, iter dexterum porrigam, Apul. met. 2, 14: iter retrorsum porrigens, ibid. 6, 3. – d) eine Silbe der Quantität nach dehnen = verlängern, syllabam (Ggstz. corripere), Ov. ex Pont. 4, 12, 14: litteram aut syllabam Ggstz. contrahere), Rutil. Lup. 1, 3. Vgl. porrectus a. E. – II) prägn.: A) der Länge nach hinstrecken, zu Boden strecken, hostem, Liv.: porrexit in herbis, Ov.: dah., porrectus, lang hingestreckt, gelagert, v. Pers., si quis ad ingentem frumenti semper acervum porrectus vigilet, Hor.: dah. prägn., auf die Bahre hingestreckt = gestorben, senex, Catull. 67, 6. – B) meton., darreichen, hinreichen, zulangen = geben, 1) eig.: dextram, manus, Curt.: extentas usque manus, Ov.: stipem medico, Sen. rhet.: panis frustum, Amm.: lapidem, Phaedr.: calices, Hieron.: alci dextram, Cic.: alci bona, Cic.: alci gladium, Cic.: alci vas, Curt.: alci litteras, Auct. b. Afr.: oscula lymphis, Ov.: inter sacras epulas Iudae osculum, Hieron. – m. folg. Coniunctiv, porrigit bibam, sie reicht mir zu trinken, Apul. met. 2, 16 – absol., porrigentes et dantes, Cic.: nolle accipere ab ultro porrigentibus, Lact. – 2) bildl., darreichen, gewähren, praesidium clientibus opemque amicis, Cic.: et mihi forsan, tibi quod negarit, porriget hora, Hor. – / Synkop. Formen: porgite, Plaut. Epid. 733. Verg. Aen. 8, 274: porgebat, Sil. 9, 458: porxit, Stat. silv. 2, 1, 205 zw. (Bährens promsit): porgam, nach Fest. 218 (b), 15: porge, Auson. edyll. 4, 37. p. 38, 1 Schenkl: porgere, Gell. 5, 14, 21: porgens, Cic. Arat. 211. Val. Flacc. 2, 656: porgi, Stat. Theb. 8, 755. – Vulg. Perf. porregit, Itala (Rehd.) Ioann. 13, 26.

    lateinisch-deutsches > porrigo [2]

  • 17 porrigo

    1. porrīgo, inis, f. = prurigo (w. vgl.), der Grind an den behaarten Teilen des Körpers, totius corporis, Scrib. Larg. 243: cutis, Plin. 23, 154: bes. der Kopfgrind, Cels. 2, 8. p. 50, 19 D u. bes. 6, 2. Hor. sat. 2, 3, 126. Ser. Samm. 35: verb. scabies et porrigo, Lucil. 982. – Plur. porrigines, Plin. 20, 53: porrigines capitis, Plin. 24, 187. Marc. Emp. 1, 4 in. – an Tieren, Colum. 7, 5, 6: verb. scabies et porrigo unius porci, Iuven. 2, 80.
    ————————
    2. por-rigo, rēxī, rēctum, ere (por[= pro] u. rego), vor sich hinstrecken, ausstrecken, ausdehnen, ausbreiten, I) im allg.: A) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) übh.: manum, ausstrecken, Cic. (u. im Bilde, manus in amicorum possessiones, Nep.: manus suas in orientem occidentemque, Lact.: porrigis ad pecora nostra avaras et insatiabiles manus, Curt.: fortuna ad te quoque porrigens manus, Sen.; vgl. Bünem. Lact. de mort. pers. 3, 4. p. 1379): porrectis manibus (mit emporgestreckten H.) sustineri, Cic.: porrecto iugulo (mit vorgestrecktem Halse) historias audit, Hor.: porr. crus, Liv.: membra, Cic.: brachia caelo, Ov.: brachia alci, Ov. – medial porrigī, sich ausstrecken, sich ausdehnen, sich ausbreiten, corpus porrigitur in novem iugera, Verg.: serpens centum porrectus in ulnas, Sil.: retro porrecta vestigia, rückwärts gekehrte Fußsohlen (Füße), Ggstz. antispectantia, Gell. 9, 6, 4. – b) als milit. t. t., ausdehnen, im Passiv = sich ausdehnen, aciem, Sall.: iubet aciem porrigi, Auct. b. Afr.: porrecto agmine, Tac.: donec agmen per saltus porrigeretur, Tac. – c) als publiz. t. t., porr. manum, beim Abstimmen seine Hand ausstrecken, in die Höhe heben, als Zeichen der Zustimmung, Cic. Flacc. 15: dah. bildl. = seine Zustimmung geben, Symm. epist. 7, 15. – 2) übtr., von der Lage, scopulus frontem porrigit in aequor, Ov.: dah.: porrigī, sich
    ————
    erstrecken, sich hinziehen = der Länge nach liegen, cubiculum porrigitur in solem, Plin. ep.: imperium populi Romani ad flumina hostilia porrectum, Fronto: Rhodope porrecta sub axem, sich erstreckend, Verg.: porrecta in dorso (Albani montis) urbs, sich hinziehend, Liv.: locus non planis porrectus spatiis, Hor.: quem ad finem porrecta loca aperta pertinebant, bis wie weit das offene Gelände sich erstreckend reichte, Caes. – B) bildl.: a) übh.: spem longius, Lact.: munificentiam latius, Apul.: fama porrecta, verbreitet, Apul.: vectigalia, erweitern, vergrößern, Hor. – se porr., sich erstrecken, iam fortuna Romana porrigere se ad orientalia regna, non contenta Italiae terminis, coeperat, Iustin. 39, 5, 3: quo se tua porrigat ira, Ov. trist. 3, 11, 5: ad homines quoque nascendos vim numeri istius porrigi pertinereque ait, auf usw. sich erstrecke u. Beziehung habe, Gell. 3, 10, 7. – b) bis zu einem Zeitpunkt einen Kranken hinbringen, hinhalten, ut aliquis porrigatur in id tempus, quod curationi locum praestet, Cels. 2, 5. – c) eine Reise fortsetzen, iter dexterum porrigam, Apul. met. 2, 14: iter retrorsum porrigens, ibid. 6, 3. – d) eine Silbe der Quantität nach dehnen = verlängern, syllabam (Ggstz. corripere), Ov. ex Pont. 4, 12, 14: litteram aut syllabam Ggstz. contrahere), Rutil. Lup. 1, 3. Vgl. porrectus a. E. – II) prägn.: A) der Länge nach hinstrecken, zu Boden strecken, hostem, Liv.: porrexit
    ————
    in herbis, Ov.: dah., porrectus, lang hingestreckt, gelagert, v. Pers., si quis ad ingentem frumenti semper acervum porrectus vigilet, Hor.: dah. prägn., auf die Bahre hingestreckt = gestorben, senex, Catull. 67, 6. – B) meton., darreichen, hinreichen, zulangen = geben, 1) eig.: dextram, manus, Curt.: extentas usque manus, Ov.: stipem medico, Sen. rhet.: panis frustum, Amm.: lapidem, Phaedr.: calices, Hieron.: alci dextram, Cic.: alci bona, Cic.: alci gladium, Cic.: alci vas, Curt.: alci litteras, Auct. b. Afr.: oscula lymphis, Ov.: inter sacras epulas Iudae osculum, Hieron. – m. folg. Coniunctiv, porrigit bibam, sie reicht mir zu trinken, Apul. met. 2, 16 – absol., porrigentes et dantes, Cic.: nolle accipere ab ultro porrigentibus, Lact. – 2) bildl., darreichen, gewähren, praesidium clientibus opemque amicis, Cic.: et mihi forsan, tibi quod negarit, porriget hora, Hor. – Synkop. Formen: porgite, Plaut. Epid. 733. Verg. Aen. 8, 274: porgebat, Sil. 9, 458: porxit, Stat. silv. 2, 1, 205 zw. (Bährens promsit): porgam, nach Fest. 218 (b), 15: porge, Auson. edyll. 4, 37. p. 38, 1 Schenkl: porgere, Gell. 5, 14, 21: porgens, Cic. Arat. 211. Val. Flacc. 2, 656: porgi, Stat. Theb. 8, 755. – Vulg. Perf. porregit, Itala (Rehd.) Ioann. 13, 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > porrigo

  • 18 porrectum

    1.
    porrĭgo, rexi, rectum, 3 (contr. form porgo, porgite, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 26, and Verg. A. 8, 274:

    porge,

    Plaut. Ps. 2, 4, 18; Aus. Idyll. 4, 37:

    porgebat, Sil 9, 458: porgens,

    Val. Fl. 2, 656:

    porgi,

    Stat. Th. 8, 755:

    porxit,

    id. S. 2, 1, 204; cf.:

    antiqui etiam porgam dixerunt pro porrigam,

    Fest. p. 218 Müll.—Acc. to Lachmann, Hor. S. 2, 6, 59, instead of perditur, we should read porgitur; v. perdo init.), v. a. [por, = pro, and rego], to stretch or spread out before one's self, to put forth, reach out, extend (class.; syn. extendo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    jam dudum, si des, porrexi manum,

    Plaut. Ps. 4. 7, 49:

    animal membra porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    manum ad tradendam pyxidem,

    id. Cael. 26, 63:

    crus,

    Liv. 8, 8:

    caelo bracchia,

    Ov. M. 1, 767:

    aciem latius,

    Sall. J. 52, 6.— Pass., to stretch or spread one's self out, to be stretched out, extended:

    (Tityos) per tota novem cui jugera corpus Porrigitur,

    extends, Verg. A. 6. 596:

    porrectus somno,

    Stat. Achill. 2, 75:

    serpens in longam porrigi alvum,

    Ov. M. 4, 574; cf.:

    serpens centum porrectus in ulnas,

    Sil. 6, 153; Trogus ap. Plin. 11, 52, 114, § 275.—So freq. of localities, to stretch out, extend, to lie (mostly post-Aug.):

    cubiculum porrigitur in solem,

    Plin. Ep. 2, 17, 23:

    cujus (loci) pars colles erant, pars in planitiem porrigebatur,

    Tac. A. 13, 38:

    Creta inter ortum occasumque porrigitur,

    Plin. 4, 12, 20, § 58; Just. 42, 2. —
    B.
    In partic.
    1.
    To lay at full length, to stretch on the ground (rare):

    in plenos resolutum carmine somnos, Exanimi similem, stratis porrexit in herbis,

    Ov. M. 7, 254:

    utrumque ab equis ingenti porrigit arvo,

    Val. Fl. 6, 553:

    in spatium ingens ruentem porrexit hostem,

    Liv. 7, 10 fin.; Mart. Spect. 15.—
    2.
    To hold forth, reach out, to offer, present:

    dexteram alicui,

    Cic. Deiot. 3, 8:

    dextram,

    Plin. 11, 45, 103, § 250:

    bona alicui,

    Cic. N. D. 3, 34, 84; cf.:

    munera,

    Ov. M. 8, 95:

    pocula,

    Hor. Ep. 1, 18, 92:

    gladium alicui ad occidendum hominem,

    Cic. Mil. 3, 9; Ov. P. 3, 1, 13: manum sani medicis porrigunt, Sen. Tranq. 2, 1.—Prov.:

    maritali porrigere ora capistro,

    to present his head to the marriage halter, Juv. 6, 43.—
    3.
    Porrigere manum, in voting, to put forth or hold up the hand, Cic. Fl. 6, 15.—Hence, transf., i. q. to express one's assent or approval:

    quare si tu quoque huic sententiae manum porrigis,

    Symm. Ep. 7, 15.—
    II.
    Trop.
    A.
    To protract, prolong (syn. prolato):

    iter,

    App. M. 2, 14; 6, 3;

    so of the quantity of a syllable: syllabam,

    Quint. 1, 6, 32; cf.:

    ut aliquis impetum morbi trahendo effugiat, porrigaturque in id tempus, etc.,

    i. e. be kept alive, supported, Cels. 2, 5.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) To offer, to grant a thing:

    praesidium clientibus porrigere atque tendere,

    Cic. de Or. 1, 40, 184:

    et mihi forsan, tibi quod negarit, Porriget hora,

    Hor. C. 2, 16, 32.—
    C.
    Manus ad (in) aliquid porrigere, to reach after, strive for, seek to obtain (mostly post-Aug.):

    Lydiam cepisti... jam etiam ad pecora nostra avaras et insatiabiles manus porrigis,

    Curt. 7, 8, 19:

    fames me appellat, ad proxima quaeque porrigatur manus,

    Sen. Ep. 119, 4; id. Ben. 5, 14, 2; id. Cons. Polyb. 17, 1; Val. Max. 9, 1, 2; Lact. 7, 15, 5:

    manus suas in orientem occidentemque porrexit,

    id. Mort. Pers. 3 fin.; cf.:

    pecunia deesse coepit, neque quo manus porrigeret suppetebat, nisi, etc.,

    Nep. Dion, 7, 2.—
    D.
    Se porrigere, to extend, reach, spread itself:

    jam fortuna Romana se ad orientalia regna porrigere coeperat,

    Just. 39, 5, 3:

    quis gradus ulterior, quo se tua porrigat ira, restat?

    Ov. Tr. 3, 11, 5.— porrectus, a, um, P. a., stretched out, extended, long.
    A.
    Lit.:

    porrecta ac aperta loca,

    Caes. B. G. 2, 19:

    locus,

    Hor. Ep. 1, 7, 41:

    syllaba,

    long, Quint. 1, 7, 14; cf.

    mora,

    long, protracted, Ov. P. 4, 12, 14: senex, stretched out, i. e. dead, Cat. 67, 6; cf. in double sense: tuam amicam video. Ca. Ubi ea'st? Ps. Eccam in tabellis porrectam, Plaut. Ps. 1, 1, 34.— Comp.:

    porrectior acies,

    Tac. Agr. 35 fin.: porrectior frons, i. e. more cheerful (opp. contractior), Plaut. Cas. 2, 4, 3.—
    2.
    Subst.: porrectum, i, n.
    a.
    Extent:

    Thessaliae in porrectum longitudo,

    Plin. 4, 9, 16, § 32. —
    b.
    A straight line, Vitr. 10, 8.—
    c.
    A plain, Dig. 8, 3, 8.— Plur., Min. Fel. 17, 10. —
    B.
    Trop., widespread, extended:

    famaque et imperī Porrecta majestas ad ortum Solis ab Hesperio cubili,

    Hor. C. 4, 15, 15.— Hence, adv.: porrectē, widely, extensively, far (post-class.).— Comp.:

    porrectius ire,

    farther, Amm. 21, 9, 1; 29, 5, 48.
    2.
    porrīgo, ĭnis, f., the scurf, dandruff on the head, Cels. 6, 2; Plin. 20, 6, 23, § 53; 20, 6, 27, § 69; 28, 11, 46, § 163; 32, 4, 14, § 35; Hor. S. 2, 3, 126.—Also of other hairy parts of the body, Scrib. Larg. 243.—Of animals, perhaps the mange:

    porci,

    Juv. 2, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > porrectum

  • 19 porrigo

    1.
    porrĭgo, rexi, rectum, 3 (contr. form porgo, porgite, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 26, and Verg. A. 8, 274:

    porge,

    Plaut. Ps. 2, 4, 18; Aus. Idyll. 4, 37:

    porgebat, Sil 9, 458: porgens,

    Val. Fl. 2, 656:

    porgi,

    Stat. Th. 8, 755:

    porxit,

    id. S. 2, 1, 204; cf.:

    antiqui etiam porgam dixerunt pro porrigam,

    Fest. p. 218 Müll.—Acc. to Lachmann, Hor. S. 2, 6, 59, instead of perditur, we should read porgitur; v. perdo init.), v. a. [por, = pro, and rego], to stretch or spread out before one's self, to put forth, reach out, extend (class.; syn. extendo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    jam dudum, si des, porrexi manum,

    Plaut. Ps. 4. 7, 49:

    animal membra porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    manum ad tradendam pyxidem,

    id. Cael. 26, 63:

    crus,

    Liv. 8, 8:

    caelo bracchia,

    Ov. M. 1, 767:

    aciem latius,

    Sall. J. 52, 6.— Pass., to stretch or spread one's self out, to be stretched out, extended:

    (Tityos) per tota novem cui jugera corpus Porrigitur,

    extends, Verg. A. 6. 596:

    porrectus somno,

    Stat. Achill. 2, 75:

    serpens in longam porrigi alvum,

    Ov. M. 4, 574; cf.:

    serpens centum porrectus in ulnas,

    Sil. 6, 153; Trogus ap. Plin. 11, 52, 114, § 275.—So freq. of localities, to stretch out, extend, to lie (mostly post-Aug.):

    cubiculum porrigitur in solem,

    Plin. Ep. 2, 17, 23:

    cujus (loci) pars colles erant, pars in planitiem porrigebatur,

    Tac. A. 13, 38:

    Creta inter ortum occasumque porrigitur,

    Plin. 4, 12, 20, § 58; Just. 42, 2. —
    B.
    In partic.
    1.
    To lay at full length, to stretch on the ground (rare):

    in plenos resolutum carmine somnos, Exanimi similem, stratis porrexit in herbis,

    Ov. M. 7, 254:

    utrumque ab equis ingenti porrigit arvo,

    Val. Fl. 6, 553:

    in spatium ingens ruentem porrexit hostem,

    Liv. 7, 10 fin.; Mart. Spect. 15.—
    2.
    To hold forth, reach out, to offer, present:

    dexteram alicui,

    Cic. Deiot. 3, 8:

    dextram,

    Plin. 11, 45, 103, § 250:

    bona alicui,

    Cic. N. D. 3, 34, 84; cf.:

    munera,

    Ov. M. 8, 95:

    pocula,

    Hor. Ep. 1, 18, 92:

    gladium alicui ad occidendum hominem,

    Cic. Mil. 3, 9; Ov. P. 3, 1, 13: manum sani medicis porrigunt, Sen. Tranq. 2, 1.—Prov.:

    maritali porrigere ora capistro,

    to present his head to the marriage halter, Juv. 6, 43.—
    3.
    Porrigere manum, in voting, to put forth or hold up the hand, Cic. Fl. 6, 15.—Hence, transf., i. q. to express one's assent or approval:

    quare si tu quoque huic sententiae manum porrigis,

    Symm. Ep. 7, 15.—
    II.
    Trop.
    A.
    To protract, prolong (syn. prolato):

    iter,

    App. M. 2, 14; 6, 3;

    so of the quantity of a syllable: syllabam,

    Quint. 1, 6, 32; cf.:

    ut aliquis impetum morbi trahendo effugiat, porrigaturque in id tempus, etc.,

    i. e. be kept alive, supported, Cels. 2, 5.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) To offer, to grant a thing:

    praesidium clientibus porrigere atque tendere,

    Cic. de Or. 1, 40, 184:

    et mihi forsan, tibi quod negarit, Porriget hora,

    Hor. C. 2, 16, 32.—
    C.
    Manus ad (in) aliquid porrigere, to reach after, strive for, seek to obtain (mostly post-Aug.):

    Lydiam cepisti... jam etiam ad pecora nostra avaras et insatiabiles manus porrigis,

    Curt. 7, 8, 19:

    fames me appellat, ad proxima quaeque porrigatur manus,

    Sen. Ep. 119, 4; id. Ben. 5, 14, 2; id. Cons. Polyb. 17, 1; Val. Max. 9, 1, 2; Lact. 7, 15, 5:

    manus suas in orientem occidentemque porrexit,

    id. Mort. Pers. 3 fin.; cf.:

    pecunia deesse coepit, neque quo manus porrigeret suppetebat, nisi, etc.,

    Nep. Dion, 7, 2.—
    D.
    Se porrigere, to extend, reach, spread itself:

    jam fortuna Romana se ad orientalia regna porrigere coeperat,

    Just. 39, 5, 3:

    quis gradus ulterior, quo se tua porrigat ira, restat?

    Ov. Tr. 3, 11, 5.— porrectus, a, um, P. a., stretched out, extended, long.
    A.
    Lit.:

    porrecta ac aperta loca,

    Caes. B. G. 2, 19:

    locus,

    Hor. Ep. 1, 7, 41:

    syllaba,

    long, Quint. 1, 7, 14; cf.

    mora,

    long, protracted, Ov. P. 4, 12, 14: senex, stretched out, i. e. dead, Cat. 67, 6; cf. in double sense: tuam amicam video. Ca. Ubi ea'st? Ps. Eccam in tabellis porrectam, Plaut. Ps. 1, 1, 34.— Comp.:

    porrectior acies,

    Tac. Agr. 35 fin.: porrectior frons, i. e. more cheerful (opp. contractior), Plaut. Cas. 2, 4, 3.—
    2.
    Subst.: porrectum, i, n.
    a.
    Extent:

    Thessaliae in porrectum longitudo,

    Plin. 4, 9, 16, § 32. —
    b.
    A straight line, Vitr. 10, 8.—
    c.
    A plain, Dig. 8, 3, 8.— Plur., Min. Fel. 17, 10. —
    B.
    Trop., widespread, extended:

    famaque et imperī Porrecta majestas ad ortum Solis ab Hesperio cubili,

    Hor. C. 4, 15, 15.— Hence, adv.: porrectē, widely, extensively, far (post-class.).— Comp.:

    porrectius ire,

    farther, Amm. 21, 9, 1; 29, 5, 48.
    2.
    porrīgo, ĭnis, f., the scurf, dandruff on the head, Cels. 6, 2; Plin. 20, 6, 23, § 53; 20, 6, 27, § 69; 28, 11, 46, § 163; 32, 4, 14, § 35; Hor. S. 2, 3, 126.—Also of other hairy parts of the body, Scrib. Larg. 243.—Of animals, perhaps the mange:

    porci,

    Juv. 2, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > porrigo

  • 20 apporrectus

    ap-porrēctus, a, um
    растянувшийся, распростёртый (подле чего-л.) ( draco O)

    Латинско-русский словарь > apporrectus

См. также в других словарях:

  • Porrectus — Chant grégorien Plain chant Neumes (1) Punctum Virga (2) Clivis Podatus (3) Sc …   Wikipédia en Français

  • PORRECTUS — См. Невмы …   Музыкальный словарь Римана

  • Mysticarion porrectus — from the Tia River, Great Dividing Range, Australia Conservation status …   Wikipedia

  • Typhlops porrectus — Taxobox name = Typhlops porrectus regnum = Animalia phylum = Chordata subphylum = Vertebrata classis = Reptilia ordo = Squamata subordo = Serpentes familia = Typhlopidae genus = Typhlops species = T. porrectus binomial = Typhlops porrectus… …   Wikipedia

  • Rhinophis porrectus — Rhinophis porrectus …   Wikipédia en Français

  • Typhlops porrectus — Typhlops porrectus …   Wikipédia en Français

  • Helicarion porrectus — Taxobox name = Helicarion porrectus status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda ordo = Stylommatophora familia = Helicarionidae genus = Helicarion species = H. porrectus binomial = Helicarion… …   Wikipedia

  • Helicarion porrectus —   Helicarion porrectus …   Wikipedia Español

  • Aegus porrectus —   Aegus porrectus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Silvanoprus porrectus —   Silvanoprus porrectus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Astragalus porrectus — ID 8326 Symbol Key ASPO3 Common Name Lahontan milkvetch Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution NV Growth Habit Forb/herb Duration …   USDA Plant Characteristics

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»