porosty

См. также в других словарях:

• Дендрология — (от Дендро... и ...Логия)         раздел ботаники (См. Ботаника), изучающий древесные растения (деревья, кустарники и кустарнички), которые являются главной составной частью лесных Биогеоценозов. Д. оформилась как самостоятельная дисциплина,… …   Большая советская энциклопедия

• arktyczny — arktycznyni «związany z północnym biegunem Ziemi lub z obszarami położonymi wokół niego; północny, polarny» Powietrze arktyczne. Wiatr, prąd, klimat arktyczny. Zima arktyczna. Ekspedycja arktyczna. ∆ antr. Typ arktyczny «typ antropologiczny… …   Słownik języka polskiego

• epifit — m IV, D. u, Ms. epifiticie; lm y bot. epifity «rośliny (np. porosty, mchy, wiele storczyków) rosnące na drzewach, głównie w lasach tropikalnych, nie będące pasożytami» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• epilit — m IV, D. u, Ms. epiliticie; lm D. y bot. epility «rośliny rosnące na skałach (glony, porosty, mchy) przystosowane do wykorzystywania minimalnych ilości pokarmu i wody gromadzących się w nierównościach skał» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• naskalny — «występujący na skale» Porosty naskalne. Malowidła naskalne …   Słownik języka polskiego

• nitrofilny — bot. «żyjący i najlepiej się rozwijający na siedliskach bogatych w związki azotowe» Rośliny, porosty nitrofilne …   Słownik języka polskiego

• plechowiec — m II, D. plechowiecwca; lm M. plechowiecwce, D. plechowiecwców bot. plechowce «Thallophyta, niższe rośliny zarodnikowe (bakterie, glony, śluzowce, grzyby i porosty), których ciało wegetatywne stanowi plecha» …   Słownik języka polskiego

• porost — m IV, D. u, Ms. porostoście; lm M. y 1. blm «rośnięcie, wzrost» Środek na porost włosów. Szybki porost wełny u owiec. 2. «to, co rośnie na czymś; to, czym coś jest porośnięte» Porost łąki. Wysoki porost trawy na łące. Porost świerkowy w górach. 3 …   Słownik języka polskiego

• porośle — n I; lm D. porośleli bot. porośla «rośliny samożywne rosnące na drzewach, głównie w lasach tropikalnych, np. niektóre porosty, mchy, storczyki, paprocie; epifity» …   Słownik języka polskiego

• przyrosnąć — + rzad. przyróść dk Vc, przyrosnąćrośnie, przyrosnąćrosną, przyrosnąćrośnij, przyrosnąćrósł, przyrosnąćrosła, przyrosnąćrośnięty a. przyrosnąćrosły przyrastać dk I, przyrosnąćta, przyrosnąćają, przyrosnąćał 1. «rosnąc powiększyć swoją objętość,… …   Słownik języka polskiego

• sinica — ż II, DCMs. sinicacy; lm D. sinicaic 1. bot. sinice «Cyananophyta, typ prymitywnych glonów występujących w licznych gatunkach w wodach, glebie i wszelkich miejscach wilgotnych; w symbiozie z grzybami tworzą porosty, rozmnażają się wegetatywnie;… …   Słownik języka polskiego