porośnięty

См. также в других словарях:

• bagno — n III, Ms. bagnonie; lm D. bagnogien 1. «obszar trwale podmokły, porośnięty roślinnością przystosowaną do warunków środowiska, powstający w wyniku utrudnionego odpływu wód opadowych lub gruntowych, w którym zachodzi proces tworzenia się torfu;… …   Słownik języka polskiego

• łąka — ż III, CMs. łące; lm D. łąk «teren gęsto porośnięty roślinami zielnymi, głównie trawami, używanymi na paszę; czasem: rośliny porastające ten teren» Bujna, zielona łąka. Paść się na łące. Kosić łąkę. ∆ Łąka kwaśna «łąka o kwaśnym odczynie gleby,… …   Słownik języka polskiego

• łysawy — łysawywi «nieco łysy, mający zaczątki łysiny; łysiejący» Łysawy mężczyzna. Łysawa głowa. przen. «rzadko porośnięty roślinnością» Łysawa polana …   Słownik języka polskiego

• młaka — ż III, CMs. młace; lm D. młak gw. «teren podmokły, porośnięty roślinnością bagienną; płytkie zbiorowisko wody stojącej» …   Słownik języka polskiego

• pasiasty — «mający pasy, malowany, tkany w pasy, porośnięty sierścią w pasy itp.» Pasiaste spodnie, zapaski. Pasiasta derka. Pasiasty warchlak …   Słownik języka polskiego

• pastwisko — n II, N. pastwiskokiem; lm D. pastwiskoisk «teren porośnięty zwartą okrywą roślinną, głównie trawą, na którym pasą się zwierzęta gospodarskie» Bujne, zielone pastwiska. Wypędzić bydło na pastwisko. Przypędzić krowy z pastwiska …   Słownik języka polskiego

• pierzasty — 1. «porośnięty piórami, mający upierzenie; opierzony» 2. «zrobiony z piór ptasich; ozdobiony piórami» Pierzaste boa. Pierzasty wachlarz. 3. «przypominający swym wyglądem pióra, puch» Pierzaste nasionka topoli, mleczu. ∆ meteor. Chmury, obłoki… …   Słownik języka polskiego

• piołunowy — «właściwy piołunowi, zaprawiony piołunem; porośnięty piołunem» Piołunowy smak. Napar piołunowy. Nalewka, wódka piołunowa. Likier piołunowy. Zarośla piołunowe …   Słownik języka polskiego

• przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… …   Słownik języka polskiego

• świerczyna — ż IV, CMs. świerczynanie; lm D. świerczynayn 1. «drzewo, gałązki świerkowe» Gałązka świerczyny. Palić świerczynę. 2. «teren porośnięty świerkami; las świerkowy» Zarośla świerczyny …   Słownik języka polskiego

• torfowisko — n II, N. torfowiskokiem; lm D. torfowiskoisk «teren o stałym, bardzo silnym uwilgotnieniu, porośnięty przez zbiorowisko roślin bagiennych i łąkowo bagiennych, wytwarzających torf» ∆ Torfowisko niskie, łąkowe «torfowisko powstające głównie w… …   Słownik języka polskiego