porachować+komuś+kości

См. также в других словарях:

• porachować — dk IV, porachowaćrachuję, porachowaćrachujesz, porachowaćrachuj, porachowaćował, porachowaćowany przestarz. «policzyć» ◊ posp. dziś żywa: Porachować komuś kości, gnaty «zbić mocno, obić kogoś» porachować się 1. przestarz. «o wielu osobach:… …   Słownik języka polskiego

• porachować — komuś żebra, kości, gnaty zob. kość 8. (Wszystkie) żebra można komuś porachować zob. żebro 1 …   Słownik frazeologiczny

• porachować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rachować (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}policzyć [porachować] kości [żebra] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• policzyć [porachować] kości [żebra] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} pobić kogoś dotkliwie; złoić skórę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obiecał, że mu porachuje kości przy najbliższej okazji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… …   Słownik frazeologiczny

• kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

• policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• żebro — n III, Ms. żebrobrze; lm D. żebrober 1. «u kręgowców: jedna z kości lub chrząstek tworzących szkielet klatki piersiowej, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem stawem i wiązadłami, u wyższych kręgowców łącząca się (z reguły) z mostkiem» …   Słownik języka polskiego

• kość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. kośćści, N. mi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} twardy element szkieletu kręgowców, twór zbudowany z tkanki kostnej o barwie białawej, okrywającej szpik kostny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żebro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. żebrobrze; lm D. żebrober {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna z kości lub chrząstek kręgowców: podłużna, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem; u wyższych kręgowców… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień