poprawiać

См. также в других словарях:

• poprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poprawiaćam, poprawiaća, poprawiaćają, poprawiaćany {{/stl 8}}– poprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poprawiaćwię, poprawiaćwi, poprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprawiać się – poprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wygodniej siadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poprawił się w fotelu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać błędy, potknięcia w wypowiedzi, powtarzając …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprawić — dk VIa, poprawićwię, poprawićwisz, poprawićpraw, poprawićwił, poprawićwiony poprawiać ndk I, poprawićam, poprawićasz, poprawićają, poprawićaj, poprawićał, poprawićany 1. «doprowadzić do porządku, przywrócić właściwą postać; wyrównać, ułożyć,… …   Słownik języka polskiego

• korygować — ndk IV, korygowaćguję, korygowaćgujesz, korygowaćguj, korygowaćował, korygowaćowany 1. «poprawiać co według określonych zasad; usuwać niedokładności, braki» Korygować prace zespołu. Korygować czyjeś błędy. Korygować swoje postępowanie. ∆ farm.… …   Słownik języka polskiego

• polepszać — ndk I, polepszaćam, polepszaćasz, polepszaćają, polepszaćaj, polepszaćał, polepszaćany polepszyć dk VIb, polepszaćszę, polepszaćszysz, polepszaćlepsz, polepszaćszył, polepszaćszony «zmieniać na lepsze, poprawiać, ulepszać» Polepszać warunki… …   Słownik języka polskiego

• korygować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, korygowaćguję, korygowaćguje, korygowaćany {{/stl 8}}– skorygować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poprawiać, usuwać błędy, niedokładności, braki;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aromatyzować — ndk IV, aromatyzowaćzuję, aromatyzowaćzujesz, aromatyzowaćzuj, aromatyzowaćował, aromatyzowaćowany «nadawać czemuś aromat, nasycać coś aromatem, wzmacniać aromat czegoś; w szczególności: poprawiać, uatrakcyjniać smak, zapach artykułów… …   Słownik języka polskiego

• asenizować — ndk IV, asenizowaćzuję, asenizowaćzujesz, asenizowaćzuj, asenizowaćował, asenizowaćowany 1. «dokonywać asenizacji, usuwać nieczystości z jakiegoś terenu» Asenizować rejon, blok mieszkalny. 2. przestarz. «poprawiać na jakimś terenie warunki… …   Słownik języka polskiego

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• cyzelować — ndk IV, cyzelowaćluję, cyzelowaćlujesz, cyzelowaćluj, cyzelowaćował, cyzelowaćowany «ręcznie lub mechanicznie gładzić i wykańczać metalowe odlewy rzeźb i wyrobów rzemiosła artystycznego oraz kute wyroby złotnicze w celu usunięcia nierówności lub… …   Słownik języka polskiego

• ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi …   Słownik języka polskiego