-
1 treiben
1. * vt1) ( jagen) pędzić, gnać; ( hinaustreiben) wypędzać3) techn. napędzać, poruszaćtreibende Kraft — siła napędowa
4) ugs. zajmować się czymśSport treiben — uprawiać sport
2. * vi sugs.
was treibt er? — co on porabia?( auf dem Wasser) unosić się, dryfować -
2 antreiben
zur Eile antreiben naglić, ponaglać -
3 Feuer
Feuer! pali się!; MIL ognia!;offenes Feuer ognisko;am Feuer przy ogniu; przy ognisku;Feuer legen zaprószyć pf ogień, podpalać <- lić>;Feuer speien rzygać <- gnąć> ogniem;mit dem Feuer spielen igrać z ogniem;durchs Feuer gehen skoczyć pf w ogień ( für jemanden dla G, za I);die Hand ins Feuer legen (für) ręczyć głową (za A);MIL das Feuer einstellen wstrzym(yw)ać ogień;unter Feuer nehmen brać < wziąć> pod obstrzał -
4 Trab
leichter Trab trucht;im Trab reiten kłusować;fam. fig jemanden auf Trab bringen popędzać k-o;fam. fig immer auf Trab sein być stale w ruchu
См. также в других словарях:
popędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popędzaćam, popędzaća, popędzaćają, popędzaćany {{/stl 8}}– popędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popędzaćdzę, popędzaćdzi, popędzaćpędź, popędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do pośpiesznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… … Słownik języka polskiego
batog — m III, D. a, N. batoggiem; lm M. i książk. «mocny bat» Ekonomski batog. Popędzać bydło batogiem … Słownik języka polskiego
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
naglić — ndk VIa, naglićlę, naglićlisz, naglićlij, naglićlony «pobudzać do pośpiechu, popędzać, przyspieszać; usilnie nalegać» Okoliczności nagliły nas do powrotu. Czas, potrzeba nagli. Nagliła, żeby już wychodzić. Naglić o wyjazd, o odpowiedź … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
pilić — ndk VIa, pilićlę, pilićlisz, pil, pilićlił, pilićlony pot. «naglić, przynaglać; napędzać, popędzać kogoś do czegoś» Pilić kogoś do drogi. Robota pili. Terminy pilą … Słownik języka polskiego
naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień