poniewierać

См. также в других словарях:

• poniewierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poniewieraćam, poniewieraća, poniewieraćają, poniewieraćany {{/stl 8}}{{stl 7}} traktować kogoś źle, pogardliwie; pomiatać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniewierać człowiekiem, pracownikami. Był słaby i nieśmiały,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poniewierać — ndk I, poniewieraćam, poniewieraćasz, poniewieraćają, poniewieraćaj, poniewieraćał, poniewieraćany «traktować kogoś, coś z pogardą, źle się z kimś lub czymś obchodzić, maltretować kogoś» Poniewierać ludźmi. Poniewierać kogoś jak psa. poniewierać… …   Słownik języka polskiego

• poniewierać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: przenosić się z miejsca na miejsce, cierpiąc niewygody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniewierać się po świecie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kobyła — posp. Jeździć na kimś jak na łysej kobyle «lekceważąco kogoś traktować, poniewierać kimś, wykorzystywać kogoś»: Krytycy jeżdżą na nim jak na łysej kobyle, zarzucając, że ciągle robi to samo, a on sobie z tego kpi, i nagrywa płytę za płytą. CKM… …   Słownik frazeologiczny

• kobyła — ż IV, CMs. kobyłayle; lm D. kobyłaył «samica konia; klacz» Gniada, siwa kobyła. ◊ Jechać, jeździć na kimś jak na łysej kobyle «lekceważąco kogoś traktować, poniewierać kimś, wykorzystywać kogoś» ◊ Znać kogoś jak łysą kobyłę «znać kogoś bardzo… …   Słownik języka polskiego

• pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

• pokutować — ndk IV, pokutowaćtuję, pokutowaćtujesz, pokutowaćtuj, pokutowaćował 1. «odprawiać pokutę» 2. «odczuwać na sobie złe skutki jakiegoś czynu, postępku; cierpieć za coś» Musisz pokutować za swoją lekkomyślność. Dzieci pokutują za błędy ojców. 3.… …   Słownik języka polskiego

• szargać — ndk I, szargaćam, szargaćasz, szargaćają, szargaćaj, szargaćał, szargaćany przestarz. «brudzić coś, niszczyć, poniewierać, obchodzić się z czymś niedbale» dziś tylko we fraz. Szargać czyjeś imię, nazwisko; szargać opinię «psuć komuś opinię;… …   Słownik języka polskiego

• walać — ndk I, walaćam, walaćasz, walaćają, walaćaj, walaćał, walaćany pot. «brudzić, plamić» Walać sobie palce atramentem. walać się 1. pot. «brudzić siebie, swoje ubranie» Uważaj, walasz się farbą. 2. pot. «być walanym, brudzonym; stawać się brudnym»… …   Słownik języka polskiego

• maltretować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, maltretowaćtuję, maltretowaćtuje, maltretowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo źle kogoś traktować, znęcać się nad kimś (także nad zwierzęciem) fizycznie lub psychicznie; poniewierać kimś, dręczyć, gnębić kogoś :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naponiewierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, naponiewierać sięam się, naponiewierać sięa się, naponiewierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} długo poniewierać się; mieć dość poniewierki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naponiewierać się po domach dziecka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień