Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pondĕrātim

  • 1 ponderatim

    ponderātim, Adv. (pondero), gewichtig, pomphaft, sonare, Cassiod. var. 2, 40.

    lateinisch-deutsches > ponderatim

  • 2 ponderatim

    ponderātim, Adv. (pondero), gewichtig, pomphaft, sonare, Cassiod. var. 2, 40.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ponderatim

  • 3 ponderatim

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderatim

  • 4 ponderate

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderate

  • 5 pondero

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > pondero

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»