-
1 pomieścić
глаг.• вести• вместить• вмещать• держать• придержать• сдерживать• содержать• удержать• удерживать* * *pomie|ścić\pomieścićszczę, \pomieścićszczony сов. 1. вместить;\pomieścić sto osób вместить сто человек;
2. поместить, расположить+1. zmieścić 2. umieścić
* * *pomieszczę, pomieszczony сов.1) вмести́тьpomieścić sto osób — вмести́ть сто челове́к
2) помести́ть, расположи́тьSyn: -
2 pomieścić się
-
3 pomieścić\ się
сов. поместиться, уместиться -
4 pomieścić ciało
вместить телоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pomieścić ciało
-
5 pomieścić ocean
вместить океанOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pomieścić ocean
-
6 pomieścić schody
вместить лестницыOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pomieścić schody
-
7 pomieścić wózek
вместить кареткаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pomieścić wózek
-
8 zdolny pomieścić
способного вместитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdolny pomieścić
-
9 zmieścić
глаг.• поместить• уместить* * *zmie|ścić\zmieścićszczę сов. поместить, уместить* * *zmieszczę сов.помести́ть, умести́тьSyn: -
10 zmieścić się
-
11 zmieścić\ się
zmieśc|ić sięсов. поместиться, уместиться;● со się \zmieścić\ sięi разг. сколько влезет
+ pomieścić się
См. также в других словарях:
pomieścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pomieścićmieszczę, pomieścićci, pomieścićmieść, pomieścićmieszczony {{/stl 8}}{{stl 7}} znaleźć w jednym miejscu wystarczającą ilość przestrzeni na coś, na kogoś; zmieścić kogoś lub coś, zawrzeć w sobie, w czymś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomieścić — dk VIa, pomieścićmieszczę, pomieścićcisz, pomieścićmieść, pomieścićcił, pomieścićmieszczony rzad. pomieszczać ndk I, pomieścićam, pomieścićasz, pomieścićają, pomieścićaj, pomieścićał, pomieścićany 1. zwykle dk «zapewnić dostateczną lub określoną… … Słownik języka polskiego
pomieścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znaleźć dla siebie wystarczającą ilość miejsca, zmieścić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pasażerowie nie mogli pomieścić się w samochodzie. Jak to się tu wszystko pomieści? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomieścić się — Coś się (komuś) w głowie, we łbie, w pale nie może pomieścić zob. mieścić się … Słownik frazeologiczny
mieścić się — Coś się (komuś) w głowie, pot. we łbie, w pale nie mieści, nie może pomieścić «coś jest trudne do zrozumienia, do uwierzenia; coś wydaje się niemożliwe»: Polakowi na emigracji nie może pomieścić się w głowie, że ktoś, będąc przy zdrowych zmysłach … Słownik frazeologiczny
pomieszczenie — n I 1. rzecz. od pomieścić. 2. lm D. pomieszczenieeń «budynek, wydzielona część budynku, izba itp. mogące pomieścić kogoś lub coś; lokum» Małe, osobne pomieszczenie. Pomieszczenia zamku. Znaleźć pomieszczenie w jakimś domu … Słownik języka polskiego
zmieścić — dk VIa, zmieszczę, zmieścićcisz, zmieść, zmieścićcił «zapewnić, dać czemuś dosyć miejsca; pomieścić coś w czymś lub gdzieś, zawrzeć, objąć» Zmieścić wszystkie rzeczy w jednej walizce. Sala zmieściła kilkaset osób. zmieścić się «zająć jakieś… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
pała — 1. pot. Na pałę «bez przygotowania, bez rozpoznania sytuacji, nie zważając na następstwa»: – Daj mu szansę! Niech nadleci bliżej! Wystrzelasz rakiety na pałę... i co potem – uspokajał łagodnie por. Mendela. B. Ejbich, Niebo. 2. posp. Przegiąć… … Słownik frazeologiczny
czteroosobowy — 1. «mogący pomieścić cztery osoby, przeznaczony dla czterech osób» Czteroosobowy pokój, przedział, samochód. 2. «składający się z czterech osób» Czteroosobowy zespół wokalny … Słownik języka polskiego