pomścić

См. также в других словарях:

• pomścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pomścićmszczę, pomścićci, pomścićcij, pomścićmszczony {{/stl 8}}{{stl 7}} wziąć za coś odwet, mszcząc się za krzywdy, odpłacić komuś złem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomścić śmierć najbliższych. Pomścić swoją krzywdę,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pomścić — dk VIa, pomścićmszczę, pomścićcisz, pomścićmścij, pomścićcił, pomścićmszczony «doznać satysfakcji, wynagrodzić sobie doznane krzywdy odpłacając komuś takim samym uczynkiem, wziąć odwet za coś» Pomścić zamordowanych. Pomścić zbrodnię, czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• pomścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zemścić się, doprowadzić swoją zemstę do skutku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomścić się na wrogach. Pomścić się za zniewagę, za krzywdę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… …   Słownik języka polskiego

• odwet — m IV, D. u, Ms. odwetwecie, blm 1. «odwzajemnienie złem za zło, odpłacenie tym samym, oddanie wet za wet; zemsta» Odwet za upokorzenie, za doznane krzywdy, za klęskę. Chęć, żądza odwetu. ◊ Wziąć, brać na kimś odwet «pomścić się, mścić się na kimś …   Słownik języka polskiego

• zniewaga — ż III, CMs. zniewagawadze; lm D. zniewagawag «ubliżenie komuś słowem lub czynem, ciężka obraza» Ciężka, dotkliwa zniewaga. Doznać od kogoś zniewagi. Pomścić zniewagę. ∆ Ta zniewaga krwi wymaga «żartobliwa reakcja na czyjąś rzekomo obraźliwą… …   Słownik języka polskiego

• pamstyti — ×pamstyti, o, ė (l. pomścić, brus. пoмcцiць) intr. N keršyti. | refl. B, N, [K]: Pamstykitės iš jos, darykiat jai, kaip ji dariusi yra BBJer50,15. Todėl kiekvienas, kuris užmuš Kainą, septyneriokiai pamstysis ant jo Ch1Moz4,15 …   Dictionary of the Lithuanian Language