Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

pollingo

  • 1 pollingo

    pollingo, līnxī, līnctum, ere, die Leichen abwaschen und einsalben, qui eum pollinxerat, Plaut. Poen. prol. 63: iam pollinctus, Apul. flor. 19. p. 33, 2 Kr.: figmenta hominum mortuorum ita curate pollincta, ut etc., Amm. 19, 1, 10. – übtr., alcis pollinctum iam corpus, schon dem Grabe näher, Val. Max. 7, 7, 4: voluptas fucata et medicamentis pollincta, dem Grabe nahe gebracht, verdorben, Sen. de vit. beat. 7, 3.

    lateinisch-deutsches > pollingo

  • 2 pollingo

    pollingo, līnxī, līnctum, ere, die Leichen abwaschen und einsalben, qui eum pollinxerat, Plaut. Poen. prol. 63: iam pollinctus, Apul. flor. 19. p. 33, 2 Kr.: figmenta hominum mortuorum ita curate pollincta, ut etc., Amm. 19, 1, 10. – übtr., alcis pollinctum iam corpus, schon dem Grabe näher, Val. Max. 7, 7, 4: voluptas fucata et medicamentis pollincta, dem Grabe nahe gebracht, verdorben, Sen. de vit. beat. 7, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollingo

  • 3 pollictor

    pollīctor (pollīnctor), ōris, m. (pollingo), einer der die Leichen abwäscht u. einsalbt, der Leichenwäscher, -bereiter (vgl. Non. 157, 20. Fulg. expos. 559, 9), Form -līctor, Varro sat. Men. 222 u. 324: Form -līnctor; Plaut. asin. 910 G. u. L. u. Poen. prol. 63 G. u. L. Mart. 10, 97, 3. Sidon. epist. 3, 13, 5. Ulp. dig. 14, 3, 5. § 8 M. Tert. scorp. u. apol. 13. Firm. math. 4, 6 u. 7. Vulg. Ezech. 39, 15 (wo es = Leichenbestatter).

    lateinisch-deutsches > pollictor

  • 4 pollictor

    pollīctor (pollīnctor), ōris, m. (pollingo), einer der die Leichen abwäscht u. einsalbt, der Leichenwäscher, -bereiter (vgl. Non. 157, 20. Fulg. expos. 559, 9), Form -līctor, Varro sat. Men. 222 u. 324: Form -līnctor; Plaut. asin. 910 G. u. L. u. Poen. prol. 63 G. u. L. Mart. 10, 97, 3. Sidon. epist. 3, 13, 5. Ulp. dig. 14, 3, 5. § 8 M. Tert. scorp. u. apol. 13. Firm. math. 4, 6 u. 7. Vulg. Ezech. 39, 15 (wo es = Leichenbestatter).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pollictor

См. также в других словарях:

  • POLLINCTOR vel POLLICTOR — POLLINCTOR, vel POLLICTOR qui pollincit, vel pollingit, Graece Ενταφιαςτὴς, Νεκροκόμος, Σοροπηγὸς, Νεκροφόρος, Perotto, quasi pollutor, a polluendo: Fulgentio, quasi pollutorum unctor: Turnebo, l. 28. Adversar. c. 31. quasi pellts unctor, eo quod …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»