-
1 polliceo
polliceo, s. polliceor /.
-
2 polliceo
polliceo, s. polliceor ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > polliceo
-
3 polliceo
pollĭcĕor, ĭtus ( act. form polliceres, Varr. Sat. Menip. 8, 5), 2, v. dep. a. and n. [from an old prep. por or port (= Gr. porti, proti, or pros; cf. pro) and liceor].I.To hold forth, offer, promise any thing (freq. and class.;II.syn.: promitto, spondeo): neque minus prolixe de tuā voluntate promisi, quam eram solitus de meā polliceri,
Cic. Fam. 7, 5, 1; id. Planc. 42, 101; cf.:alicui studium,
id. Fam. 5, 8, 4; cf.:mirandum in modum profitentur, offerunt se, pollicentur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5:id omne tibi polliceor ac defero,
id. Imp. Pomp. 24, 67:pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum, ut, etc.,
id. Agr. 2, 37, 100:non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur,
Just. 9, 2, 12.—With subj. alone, Hirt. B. G. 8, 52, 4: alicui divitias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 359 Vahl.):hospitium et cenam,
Plaut. Bacch. 2, 2, 8:plus pollicere quam ego a te postulo,
id. Truc. 2, 4, 23.—With inf. pres.:modo Qui sum pollicitus ducere,
Ter. And. 3, 5, 7;jusjurandum pollicitus est dare,
Plaut. Most. 5, 1, 36:pollicentur obsides dare,
Caes. B. C. 4, 21, 5; 6, 9, 7:benigne,
Cic. Fam. 4, 13, 3:liberalissime,
id. Att. 5, 13, 2.—Prov.: montes auri, to promise mountains of gold, i. e. boundless wealth, Ter. Phorm. 1, 2, 18;for which also: maria montesque,
Sall. C. 23, 3.—Esp.1.Of an orator, in opening his speech, to promise, announce:2. 3.quaeso ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis,
Cic. Quint. 10, 36:docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, etc.,
id. ib. 19, 60.—Of auspices, to forebode, promise:id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur,
Flor. 1, 1, 7.► Act. collat. form pollĭcĕo, ēre, to promise (ante-class.): ne dares, ne polliceres, Varr. ap. Non. 471, 13.—2.polliceor, in a pass. signif.: ut aliis ob metum statuae polliceantur, Metell. Numid. ap. Prisc. p. 972 P.; Dig. 14, 1, 1:pollicita fides,
Ov. F. 3, 366; Lact. Pasch. 60:pollicitus torus,
Ov. H. 21, 140.—Hence, subst.: pollĭcĭ-tum, i, n., something promised, a promise, Ov. A. A. 1, 632:memores polliciti nostri,
Col. 11, 3, 1.—In plur.:hanc tu pollicitis corrumpe,
Ov. A. A. 1, 355:pollicitis captus,
id. Am. 3, 7, 70; 2, 16, 48. -
4 polliceo
-
5 polliceor
pollĭcĕor, ēri, ĭtus sum [st2]1 [-] proposer, offrir. [st2]2 [-] promettre, s'engager à. [st2]3 [-] annoncer, prédire. - polliceri de aliqua re: s'engager à qqch. - polliceri operam: promettre son concours. - polliceri + prop. inf. au futur (rarement au présent): promettre de, s'engager à. - pollicetur Piso censor sese iturum ad Caesarem, Caes. BC. 1: le censeur Pison s'engage à aller auprès de César. - Auximatibus agit gratias seque eorum facti memorem fore pollicetur, Caes. BC. 1: il remercie les Auximates et leur promet de se souvenir de leur conduite. - pollicentur obsides dare, Caes.: ils promettent de livrer des otages. - pro certo polliceor hoc vobis me esse perfecturum, ut... Cic. Agr. 2, 37, 100: je m'engage formellement auprès de vous à obtenir que... - polliceri aliquid alicui: promettre qqch à qqn. - polliceri (sens passif) → polliceo.* * *pollĭcĕor, ēri, ĭtus sum [st2]1 [-] proposer, offrir. [st2]2 [-] promettre, s'engager à. [st2]3 [-] annoncer, prédire. - polliceri de aliqua re: s'engager à qqch. - polliceri operam: promettre son concours. - polliceri + prop. inf. au futur (rarement au présent): promettre de, s'engager à. - pollicetur Piso censor sese iturum ad Caesarem, Caes. BC. 1: le censeur Pison s'engage à aller auprès de César. - Auximatibus agit gratias seque eorum facti memorem fore pollicetur, Caes. BC. 1: il remercie les Auximates et leur promet de se souvenir de leur conduite. - pollicentur obsides dare, Caes.: ils promettent de livrer des otages. - pro certo polliceor hoc vobis me esse perfecturum, ut... Cic. Agr. 2, 37, 100: je m'engage formellement auprès de vous à obtenir que... - polliceri aliquid alicui: promettre qqch à qqn. - polliceri (sens passif) → polliceo.* * *Polliceor, polliceris, pen. prod. pollicitus sum, pen. corr. polliceri. Plaut. Promettre.\Alicui operam suam polliceri. Cic. Promettre de luy aider.\Se memorem alicuius facti polliceri. Caesar. Promettre qu'il luy en souviendra.\Bene polliceri. Sallust. Promettre largement.\Annio tantum tibi polliceor, etc. Cic. Je t'asseure.\Habeo polliceri. Cic. J'ay à promettre, ou Il fault que je promette. -
6 polliceor
pollĭcĕor, ĭtus ( act. form polliceres, Varr. Sat. Menip. 8, 5), 2, v. dep. a. and n. [from an old prep. por or port (= Gr. porti, proti, or pros; cf. pro) and liceor].I.To hold forth, offer, promise any thing (freq. and class.;II.syn.: promitto, spondeo): neque minus prolixe de tuā voluntate promisi, quam eram solitus de meā polliceri,
Cic. Fam. 7, 5, 1; id. Planc. 42, 101; cf.:alicui studium,
id. Fam. 5, 8, 4; cf.:mirandum in modum profitentur, offerunt se, pollicentur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5:id omne tibi polliceor ac defero,
id. Imp. Pomp. 24, 67:pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum, ut, etc.,
id. Agr. 2, 37, 100:non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur,
Just. 9, 2, 12.—With subj. alone, Hirt. B. G. 8, 52, 4: alicui divitias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 359 Vahl.):hospitium et cenam,
Plaut. Bacch. 2, 2, 8:plus pollicere quam ego a te postulo,
id. Truc. 2, 4, 23.—With inf. pres.:modo Qui sum pollicitus ducere,
Ter. And. 3, 5, 7;jusjurandum pollicitus est dare,
Plaut. Most. 5, 1, 36:pollicentur obsides dare,
Caes. B. C. 4, 21, 5; 6, 9, 7:benigne,
Cic. Fam. 4, 13, 3:liberalissime,
id. Att. 5, 13, 2.—Prov.: montes auri, to promise mountains of gold, i. e. boundless wealth, Ter. Phorm. 1, 2, 18;for which also: maria montesque,
Sall. C. 23, 3.—Esp.1.Of an orator, in opening his speech, to promise, announce:2. 3.quaeso ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis,
Cic. Quint. 10, 36:docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, etc.,
id. ib. 19, 60.—Of auspices, to forebode, promise:id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur,
Flor. 1, 1, 7.► Act. collat. form pollĭcĕo, ēre, to promise (ante-class.): ne dares, ne polliceres, Varr. ap. Non. 471, 13.—2.polliceor, in a pass. signif.: ut aliis ob metum statuae polliceantur, Metell. Numid. ap. Prisc. p. 972 P.; Dig. 14, 1, 1:pollicita fides,
Ov. F. 3, 366; Lact. Pasch. 60:pollicitus torus,
Ov. H. 21, 140.—Hence, subst.: pollĭcĭ-tum, i, n., something promised, a promise, Ov. A. A. 1, 632:memores polliciti nostri,
Col. 11, 3, 1.—In plur.:hanc tu pollicitis corrumpe,
Ov. A. A. 1, 355:pollicitis captus,
id. Am. 3, 7, 70; 2, 16, 48.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский