-
1 полежать
-
2 полежати
połeżatyдієсл. -
3 lie-in
['laɪɪn]n ( BRIT)to have a lie-in — poleżeć ( perf) sobie (w łóżku)
См. также в других словарях:
poleżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, poleżećżę, poleżećży, poleżećżał, poleżećżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leżeć przez jakiś czas; leżąc, odpocząć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci nie dały mu poleżeć spokojnie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poleżeć — dk VIIb, poleżećżę, poleżećżysz, poleżećleż, poleżećżał, poleżećżeli 1. «spędzić pewien czas leżąc; leżąc odpocząć» Poleżeć dla odpoczynku. Poleżeć po jedzeniu, po obiedzie. Chory musi poleżeć parę dni w łóżku. 2. «przebyć pewien czas w… … Słownik języka polskiego
odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego