pojednawczy

См. также в других словарях:

• pojednawczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} będący oznaką gotowości do zgody, prowadzący do zgody; polubowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był to bodaj pierwszy, pojednawczy krok, jaki zrobili skłóceni sąsiedzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pojednawczy — «prowadzący do pojednania, do zgody; skłonny do pojednania; polubowny, rozjemczy» Zrobić pojednawczy krok, gest. Załatwić coś drogą pojednawczą. ∆ praw. Posiedzenie pojednawcze «posiedzenie sądowe w sprawach rozwodowych, w czasie którego sąd… …   Słownik języka polskiego

• kompromisowy — kompromisowywi «oparty na obustronnych ustępstwach, na kompromisie, skłonny do ustępstw; pojednawczy, polubowny, ugodowy» Kompromisowe rozwiązanie sporu. Kompromisowe wyjście z sytuacji. Kompromisowe załatwienie sprawy …   Słownik języka polskiego

• koncyliacyjny — praw. «pojednawczy, polubowny» Komisja koncyliacyjna. Układy koncyliacyjne. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• mediatorski — mediatorskiscy «rozjemczy, pojednawczy» Mediatorska rola. Mediatorskie starania, zabiegi …   Słownik języka polskiego

• pojednawczo — przysłów. od pojednawczy Uśmiechnąć się pojednawczo. Odezwać się pojednawczo …   Słownik języka polskiego

• ugodowy — ugodowywi 1. «skłonny do kompromisu (często dla uzyskania jakichś korzyści); dążący do zlikwidowania sporu przez ugodę» Ugodowy polityk, arbiter. Mieć ugodowy charakter. 2. «oparty na ustępstwach, na kompromisie, wynikający z ugody; kompromisowy …   Słownik języka polskiego

• koncyliacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z koncyliacją; polubowny, pojednawczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmowy koncyliacyjne. Komisja koncyliacyjna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozjemczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} rozstrzygający sprawy sporne polubownie; pojednawczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrok rozjemczy. Komisja rozjemcza. Trybunał rozjemczy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień