-
1 pojednać
-am, -asz; vb od pojednywać* * *pf.zob. pojednywać.pf.reconcile; pojednać się z Bogiem reconcile o.s. with God, make one's peace with God.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojednać
-
2 jedna|ć
impf Ⅰ vt książk. 1. (zdobywać) jednać sobie popularność/zwolenników [osoba] to win a. gain popularity/to attract followers (wśród kogoś among sb)- jednać sobie przychylność ludzi a. ludzką przychylność to win people’s favour- jego bezpośredniość jednała mu szacunek his straightforwardness won him respect ⇒ zjednać2. (godzić) to reconcile [ludzi] ⇒ pojednać Ⅱ jednać się to be reconciled (z kimś with sb) ⇒ pojednać się■ jednać się z Bogiem to be reconciled with GodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jedna|ć
-
3 pog|odzić
pf Ⅰ vt 1. (pojednać) to reconcile (kogoś z kimś sb with sb)- pogodzić zwaśnione rodziny to bring the feuding families together ⇒ godzić2. (połączyć) to combine (coś z czymś sth with sth)- pogodzić pracę z wychowywaniem dzieci to reconcile a career with bringing up children- pogodzić teorię z praktyką to bring together theory and practice ⇒ godzićⅡ pogodzić się 1. (pojednać się) to be reconciled (z kimś with sb); to make up (z kimś with sb)- pogodzili się z żoną he made up a. mended fences with his wife- pogódźcie się wreszcie! why don’t you make peace at last ⇒ godzić się2. (zaakceptować) to resign oneself (z czymś to sth)- pogodzić się z losem to resign oneself to one’s fate- pogodzić się z myślą, że… to get used to the thought that… ⇒ godzić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pog|odzić
-
4 pojedn|ać
pf — pojedn|ywać impf (pojednam — pojednywam a. pojednuję) Ⅰ vt książk. to conciliate, to reconcile- pojednać zwaśnionych to conciliate the belligerent partiesⅡ pojednać się — pojednywać się to make (one’s) peace (z kimś with sb); to reconcile a. be reconciled (z kimś with sb)- marnotrawny syn pojednał się z ojcem the prodigal son was reconciled with his father- w końcu się pojednali finally they made peace a. made up (with each other), finally they made their peaceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedn|ać
-
5 pojedna|nie
Ⅰ sv ⇒ pojednać Ⅱ n reconciliation- pojednanie między zwaśnionymi krajami reconciliation between the belligerent countriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedna|nie
См. также в других словарях:
pojednać — dk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany pojednywać ndk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany a. VIIIa, pojednaćnuję, pojednaćnujesz, pojednaćnuj, pojednaćywał,… … Słownik języka polskiego
pojednać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pojednywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jednać się – pojednać się z Bogiem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednać się – pojednać się z Bogiem — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: spowiadać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojednał się z Bogiem dopiero w obliczu śmierci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednywać się – pojednać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} godzić się, kończyć waśnie, spory {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednywać — → pojednać … Słownik języka polskiego
pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… … Słownik języka polskiego
pojednywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. Ib, pojednywaćam || pojednywaćnuję, pojednywaća || pojednywaćnuje, pojednywaćają || pojednywaćnują, pojednywaćany {{/stl 8}}– pojednać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pojednywaćam, pojednywaća, pojednywaćają,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ugiąć — przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi... Może Bóg … Słownik frazeologiczny
uginać — Ugiąć przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi...… … Słownik frazeologiczny
pojednanie — n I 1. rzecz. od pojednać (p.) 2. lm D. pojednanieań «zgoda następująca po okresie kłótni, sporu» Waśń zakończyła się pojednaniem … Słownik języka polskiego
przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… … Słownik języka polskiego